36: Magiczny księżyc – Margit Sandemo audiobook – Tajemnica Ludzi Lodu czeka na Ciebie

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury Fantasy i Wierni Słuchacze Audiobooków,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z “36: Magiczny księżyc” Margit Sandemo, część mnie – badacza literatury – natychmiast zareagował ciekawością wobec tego, jak skandynawska autorka poradziła sobie z kontynuacją tak rozbudowanej sagi. “Saga o Ludziach Lodu” to bowiem nie tylko epicka opowieść fantasy, ale także swoista kronika rodzinna, w której splatają się wątki historyczne, magiczne i obyczajowe.

Przyznaję, że sięgając po tę część, miałem pewne obawy – czy seria po 35 tomach nie straciła na świeżości? Czy narratorka Sylwia Nowiczewska podoła wyzwaniu interpretacji tak złożonego świata? Już po pierwszych minutach słuchania te wątpliwości rozwiały się jak poranna mgła nad fiordem.

Centralna postać tej części, Christa Lind, to typowa reprezentantka Ludzi Lodu – rozdarta między przeznaczeniem a własnymi pragnieniami. Motyw wybranki, która ma wydać na świat dziecko przeznaczone do walki ze złem, od razu przywodzi mi na myśl słowiańskie wierzenia o dzieciach przeznaczenia, które analizowałem podczas badań nad mitologią Słowian. Sandemo jednak nadaje temu motywowi osobisty wymiar – Christa nie jest tylko biernym narzędziem w rękach przeznaczenia, ale pełnokrwistą bohaterką zmagającą się z typowo ludzkimi dylematami.

Wątek miłosny Christy i Lindelo skłonił mnie do refleksji nad ewolucją przedstawiania relacji damsko-męskich w literaturze fantasy. Podczas gdy współczesne powieści często eksploatują temat „przeklętej miłości”, Sandemo przedstawia go z zadziwiającą prostotą i autentyzmem. To nie jest sztucznie napompowany dramat, ale subtelna opowieść o uczuciu, które musi zmierzyć się z konwenansami i oczekiwaniami społecznymi.

Sylwia Nowiczewska jako narratorka zasługuje na szczególną pochwałę. Jej głos, niczym ciepły pled w zimowy wieczór, idealnie współgra z klimatem powieści. Mistrzowsko operuje tempem narracji – w scenach dramatycznych przyspiesza, pozwalając słuchaczowi poczuć napięcie, by w momentach refleksji zwolnić, dając przestrzeń na przemyślenia. Szczególnie urzekło mnie, jak odtwarzała dialogi – każda postać miała swój charakterystyczny ton, co w przypadku tak obszernej galerii bohaterów jest nie lada wyzwaniem.

Z literackiego punktu widzenia, „Magiczny księżyc” to przykład solidnego rzemiosła pisarskiego. Sandemo nie epatuje wymyślnymi metaforami czy eksperymentalną strukturą, ale jej proza ma swoisty rytm i melodyjność, które świetnie sprawdzają się w formie audiobooka. Wspominając moje wykłady o literaturze skandynawskiej, zawsze podkreślam, że nordyccy autorzy mają szczególny dar tworzenia opowieści, które – niczym sagi wikingów – są przeznaczone do opowiadania na głos.

Nie sposób nie odnieść się do zarzutów niektórych recenzentów, którzy uważają tę część za słabszą w sadze. Owszem, „Magiczny księżyc” nie epatuje nagłymi zwrotami akcji czy krwawymi bitwami, ale to przecież nie o to chodzi w serii o Ludziach Lodu. To saga przede wszystkim o ludziach – ich wyborach, uczuciach, wewnętrznych zmaganiach. I pod tym względem tom 36 stanowi wartościową kontynuację.

Dla słuchaczy, którzy dopiero zaczynają przygodę z sagą, polecam jednak rozpoczęcie od pierwszych tomów. „Magiczny księżyc”, jak większość części cyklu, teoretycznie może być odbierany jako osobna opowieść, ale pełnię smaku odnajdzie się, znając szerszy kontekst. To trochę jak z operą – można cieszyć się pojedynczym aktem, ale dopiero znajomość całego dzieła daje prawdziwą satysfakcję.

Porównując do innych serii fantasy, „Saga o Ludziach Lodu” jest bliższa tradycyjnym opowieściom ludowym niż współczesnemu fantasy. Jeśli ktoś oczekuje dynamiki „Wiedźmina” czy politycznych intryg „Gry o Tron”, może być rozczarowany. Sandemo tworzy świat bardziej intymny, skupiony na jednostkowych doświadczeniach niż na wielkiej historii.

Moją osobistą refleksją po odsłuchaniu jest zdumienie nad trwałą popularnością sagi. W dobie coraz bardziej skomplikowanych światów fantasy, pełnych mrocznych antybohaterów i moralnych niuansów, prosta opowieść o walce dobra ze złem wciąż znajduje wiernych odbiorców. Może właśnie w tej prostocie tkwi jej siła?

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak