43: Odrobina czułości – Margit Sandemo audiobook – Śmiertelny wyścig w magicznej sadze!

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury Fantasy i Wierni Czytelnicy Sagi o Ludziach Lodu,

Powracając do świata stworzonego przez Margit Sandemo w 43. części sagi “Odrobina czułości”, doświadczam szczególnego rodzaju literackiej nostalgii. Jako badacz literatury, który spędził niezliczone godziny na analizowaniu skandynawskich sag i polskiej prozy historycznej, muszę przyznać, że seria ta stanowi fascynujące połączenie tych dwóch światów.

Pamiętam, jak podczas moich studiów nad literaturą porównawczą po raz pierwszy zetknąłem się z twórczością Sandemo. Już wtedy uderzyła mnie jej umiejętność tkania skomplikowanych relacji rodzinnych na tle historycznych wydarzeń – coś, co później często obserwowałem w polskiej literaturze XIX wieku. Ta część sagi, choć osadzona w fantastycznym uniwersum, niesie w sobie echa starych nordyckich podań, które jako filolog zawsze szczególnie cenię.

Analizując “Odrobinę czułości” z perspektywy narratologicznej, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych elementów. Po pierwsze, kontynuacja odwiecznej walki między dobrem (reprezentowanym przez Ludzi Lodu) a złem (uosobionym w Tangelu Złym) osiąga w tym tomie nowy poziom intensywności. Autorka mistrzowsko balansuje między akcją a refleksją, co w kontekście audiobooka nabiera szczególnego znaczenia.

Sylwia Nowiczewska jako narratorka doskonale oddaje tę dwubiegunowość – jej głos w scenach bitewnych nabiera mocy i tempa, by w momentach introspekcji stać się niemal szeptem. Pamiętam, jak podczas jednego z moich seminariów dyskutowaliśmy o roli narratora w przekładzie intersemiotycznym (z tekstu na dźwięk) i właśnie takie wykonania jak Nowiczewskiej są doskonałym przykładem tej sztuki.

Wątek romansowy Tovy, który stanowi istotną oś narracyjną, mógłby się wydawać konwencjonalny, ale Sandemo – podobnie jak wcześniej Maria Kuncewiczowa w swoich studiach psychologicznych – nadaje mu głębi poprzez ukazanie go w kontekście rodzinnej klątwy. To nie jest zwykły romans, ale akt buntu przeciw przeznaczeniu, co w wykonaniu audiobookowym zyskuje dodatkową warstwę emocjonalną.

Jeśli chodzi o konstrukcję świata, 43. tom utrzymuje wysoki poziom spójności z poprzednimi częściami. Dolina Ludzi Lodu, do której zmierzają bohaterowie, opisana jest z typową dla Sandemo dbałością o detal – słuchając, niemal czułem mroźne powiewy wiatru i widziałem ośnieżone szczyty. Ta sensoryczna sugestywność to zasługa zarówno autorki, jak i narratorki, która potrafi oddać w głosie różnorodność tego świata.

Nie sposób jednak nie odnieść się do kontrowersji, które pojawiają się w recenzjach – w szczególności do kwestii wplatania wątków autobiograficznych. Jako literaturoznawca rozumiem zarówno zarzuty, jak i intencje autorki. Zabieg ten, choć ryzykowny, wpisuje się w tradycję metaliterackich gier znanych choćby z twórczości Witkacego, nawet jeśli w tym przypadku efekt może budzić mieszane uczucia.

Porównując “Odrobinę czułości” do innych pozycji w serii, widzimy pewną ewolucję stylu Sandemo. Gdybyśmy mieli nakreślić literacką genealogię, można by ją umieścić gdzieś między “Trylogią husycką” Sapkowskiego a “Krzyżakami” Sienkiewicza – oczywiście z uwzględnieniem wszystkich różnic gatunkowych. To fantasy, które czerpie pełnymi garściami z historii i psychologii, tworząc unikalną mieszankę.

Dla nowych słuchaczy polecam rozpoczęcie przygody z sagą od wcześniejszych tomów – choć “Odrobina czułości” ma walor samodzielnej opowieści, pełnię doświadczeń zapewni dopiero znajomość szerszego kontekstu. Dla wieloletnich fanów zaś ta część będzie jak powrót do starego, dobrego znajomego – może nieco przewidywalnego, ale właśnie takiego, jakiego pokochaliśmy przez te wszystkie lata.

Jako doświadczony słuchacz audiobooków (moja kolekcja liczy już setki pozycji) szczególnie doceniam jakość produkcji – czyste dźwięki, odpowiednie tempo czytania i brak zakłóceń technicznych. W erze, gdy wiele wydawnictw oszczędza na jakości, Nordipress/Storyside utrzymuje wysoki standard, co w przypadku tak rozbudowanej sagi ma kluczowe znaczenie dla komfortu odbioru.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak