A gdy znów się spotkamy – Kristin Harmel audiobook – Wzruszająca podróż w poszukiwaniu korzeni

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem “A gdy znów się spotkamy” Kristin Harmel, od razu poczułem, że to nie będzie zwykła lektura. Jako badacz literatury szczególnie cenię sobie powieści, które umiejętnie splatają wątki historyczne z osobistymi dramatami bohaterów, a ta książka wydała mi się obiecująca pod tym względem. Moje pierwsze wrażenia potwierdziły się już po kilku minutach słuchania – głos Moniki Węgiel-Jarocińskiej wprowadził mnie w świat Emily, głównej bohaterki, której losy od razu mnie poruszyły.

Pamiętam, jak podczas moich studiów nad literaturą obozową i powojenną często zastanawiałem się, w jaki sposób pisarze radzą sobie z przekazywaniem traumy kolejnym pokoleniom. “A gdy znów się spotkamy” to świetny przykład takiego literackiego zabiegu – autorka pokazuje, jak przeszłość może wpływać na teraźniejszość, nawet jeśli wydaje się ona odległa i zapomniana. Ta refleksja towarzyszyła mi przez cały czas słuchania, przypominając mi dyskusje ze studentami o pamięci zbiorowej i jej roli w kształtowaniu tożsamości.

Kristin Harmel, znana już polskim czytelnikom z takich powieści jak “Dom przy ulicy Amélie” czy “Księga Utraconych Imion”, po raz kolejny udowadnia, że potrafi stworzyć poruszającą historię, która łączy w sobie elementy literatury obyczajowej i historycznej. W tej powieści autorka skupia się na Emily, młodej kobiecie, która po serii życiowych porażek odkrywa tajemniczy obraz przedstawiający jej babcię. To znalezisko staje się punktem wyjścia do podróży w przeszłość, która prowadzi nas do obozu dla jeńców wojennych na Florydzie podczas II wojny światowej. Harmel z charakterystyczną dla siebie wrażliwością pokazuje, jak wojenne dramaty mogą odbijać się echem w życiu kolejnych pokoleń.

Z literackiego punktu widzenia warto zwrócić uwagę na konstrukcję narracji – autorka sprawnie przeplata współczesne losy Emily z historią jej babci, tworząc spójną i wciągającą opowieść. Zabieg ten, choć nie nowy w literaturze, w wykonaniu Harmel nabiera szczególnej mocy dzięki jej umiejętności tworzenia autentycznych postaci i sytuacji. Jako badacz często analizuję, w jaki sposób pisarze budują napięcie między przeszłością a teraźniejszością, i muszę przyznać, że amerykańska autorka radzi sobie z tym zadaniem znakomicie.

Nie sposób nie wspomnieć o warstwie dźwiękowej tego audiobooka. Monika Węgiel-Jarocińska, której głos polscy słuchacze dobrze znają z innych produkcji, stworzyła prawdziwą ucztę dla uszu. Jej interpretacja jest subtelna, a jednocześnie pełna emocji – potrafi oddać zarówno smutek i zagubienie Emily, jak i dramatyczne przeżycia jej babci. Szczególnie urzekło mnie, w jaki sposób lektorka oddaje różne odcienie emocjonalne postaci, nie popadając przy tym w przesadę. Jako wieloletni słuchacz audiobooków doceniam takie wykonanie, które nie odwraca uwagi od treści, a wręcz przeciwnie – wzbogaca ją.

Porównując “A gdy znów się spotkamy” z innymi powieściami Harmel, można zauważyć, że autorka konsekwentnie rozwija swoje literackie zainteresowania. Podobnie jak w “Księdze Utraconych Imion”, mamy do czynienia z kobiecą perspektywą na historyczne wydarzenia, z tajemnicą rodzinną w tle i z poszukiwaniem tożsamości. Jednak ta najnowsza powieść wydaje się bardziej dojrzała, zarówno pod względem konstrukcji fabuły, jak i głębi psychologicznej postaci. Jeśli miałbym szukać podobieństw do innych autorów, to przypomina mi nieco twórczość Kristin Hannah, szczególnie jej “Słowika”, choć Harmel skupia się na mniej znanych aspektach wojennej rzeczywistości.

Z punktu widzenia słuchacza audiobooka warto zwrócić uwagę na kilka praktycznych aspektów. Dziesięciogodzinny czas trwania może wydawać się długi, ale dzięki płynnej narracji i wciągającej fabule czas mija niepostrzeżenie. Jakość dźwięku jest bardzo dobra, co pozwala w pełni skupić się na treści. Świat Książki, wydawca tego audiobooka, zadbał o wysoką jakość produkcji, co widać (a raczej słychać) w każdym szczególe.

Czy “A gdy znów się spotkamy” ma jakieś słabsze strony? Jako krytyk muszę przyznać, że niektóre wątki mogą wydawać się przewidywalne dla czytelników obeznanych z literaturą obyczajową. Fabuła miejscami idzie w kierunku, który można przewidzieć, ale nie umniejsza to przyjemności słuchania. Ponadto, choć interpretacja Moniki Węgiel-Jarocińskiej jest na ogół znakomita, niektórym słuchaczom może brakować większego zróżnicowania głosów poszczególnych postaci. To jednak drobne zastrzeżenia wobec całości, która i tak prezentuje się znakomicie.

Dla kogo będzie to idealna lektura? Myślę, że szczególnie docenią ją miłośnicy literatury obyczajowej z historycznym tłem, osoby zainteresowane tematyką wojenną (choć nie jest to typowa powieść wojenna) oraz ci, którzy lubią opowieści o rodzinnych tajemnicach i poszukiwaniu korzeni. Jako nauczyciel akademicki często polecam takie książki moim studentom jako przykład, w jaki sposób literatura może mówić o historii przez pryzmat jednostkowych doświadczeń.

Słuchając “A gdy znów się spotkamy”, niejednokrotnie przypominałem sobie moje własne poszukiwania rodzinnych korzeni. Kilka lat temu, badając archiwa dotyczące moich przodków, odkryłem podobnie jak Emily, że przeszłość może być pełna niespodzianek i że czasem to, co wydaje się oczywiste, okazuje się tylko fragmentem większej układanki. Ta osobista refleksja towarzyszyła mi przez cały czas obcowania z tą powieścią, co jeszcze bardziej zbliżyło mnie do bohaterki i jej przeżyć.

Kristin Harmel po raz kolejny udowadnia, że potrafi poruszyć najczulsze struny ludzkiej duszy. Jej powieść to nie tylko wciągająca historia, ale także głęboka refleksja nad pamięcią, stratą i nadzieją. W polskim tłumaczeniu Grażyny Woźniak tekst brzmi naturalnie i płynnie, co w połączeniu z doskonałą interpretacją lektorki tworzy spójną i satysfakcjonującą całość. Po zakończeniu słuchania zostałem z poczuciem, że doświadczyłem czegoś więcej niż tylko dobrej rozrywki – że ta historia na długo zostanie w mojej pamięci, podobnie jak inne ważne książki, które towarzyszyły mi w życiu.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak