Berserk: Spowiednik – Paweł Majka audiobook – “Zemsta rodzi się w zgliszczach apokalipsy”

Opis

Drodzy miłośnicy mrocznych zakamarków ludzkiej duszy i postapokaliptycznych wizji,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem “Berserk: Spowiednik” Pawła Majki, poczułem to znajome mrowienie na karku – to samo, które towarzyszyło mi podczas badań nad słowiańskimi legendami o upiorach. Ta druga część serii “Berserk” to nie tylko kontynuacja, ale prawdziwa uczta dla zmysłów, gdzie każdy szept lektora Wojciecha Masiaka zdaje się przemierzać ciemne korytarze naszej podświadomości.

Pamiętam, jak podczas pracy nad krótkometrażowym filmem grozy dyskutowaliśmy z ekipą o tym, jak trudno jest przenieść na ekran prawdziwy horror – ten, który rodzi się w umyśle słuchacza, a nie na ekranie. “Berserk: Spowiednik” doskonale wykorzystuje tę zasadę – Majka buduje napięcie nie przez krwawe opisy, ale przez psychologiczną głębię postaci, która przypomina mi moje badania nad przypadkami kryminalnymi, gdzie granica między katem a ofiarą bywa zatrważająco cienka.

Główny bohater, wychodzący z więzienia z morderczymi fantazjami, staje przed sytuacją, która mogłaby być materiałem na doktorat z psychologii traumy. Kataklizm, który niszczy świat, staje się dla niego zarówno przekleństwem, jak i wyzwoleniem. Majka mistrzowsko gra na tej ambiwalencji, a Masiak swoją interpretacją potęguje uczucie dysonansu – jego głos raz jest pełen zwierzęcej wściekłości, by za chwilę stać się łamiącym się szeptem skruszonego grzesznika.

Polska literatura postapokaliptyczna często cierpi na kompleks wobec zachodnich gigantów gatunku, ale “Berserk” śmiało może stanąć w jednym rzędzie z “Metro 2033” czy “Jestem legendą”. Co więcej, Majka wnosi do gatunku coś unikalnie słowiańskiego – tę specyficzną melancholię i metafizyczny niepokój, który znam z rodzimych podań o płanetnikach i topielcach. W scenach, gdzie bohater brodzi w morzu krwi, niemal słyszę echo starych baśni o krwawych żniwach.

Technicznie, audiobook jest wykonany znakomicie. Masiak, którego znam również z innych produkcji, tym razem przekracza samego siebie. Jego interpretacja spowiedzi – momentami niemal sakralna, by za chwilę przejść w histeryczny krzyk – to majstersztyk aktorski. Dźwięk jest czysty, a pauzy między zdaniami idealnie wyważone, pozwalając słuchaczowi “przetrawić” makabrę sytuacji.

Nie jest to jednak pozycja pozbawiona wad. Niektóre wątki religijne, choć interesujące z psychologicznego punktu widzenia, mogą wydawać się zbyt rozwlekłe – przypomina to nieco moje doświadczenia z kościelnymi kazaniami w dzieciństwie, gdzie po dziesiątej minucie umysł zaczynał wędrować własnymi ścieżkami. Również tempo narracji bywa nierówne – momentami wręcz eksplozywne, by potem zwolnić do medytacyjnego rytmu.

Dla kogo jest ten audiobook? Z pewnością dla miłośników gatunku, którzy szukają czegoś więcej niż tylko strzelaniny z mutantami. Dla tych, którzy – podobnie jak ja – widzą w horrorze nie tylko rozrywkę, ale i zwierciadło ludzkiej natury. I wreszcie – dla wszystkich, którzy chcą doświadczyć, jak brzmi prawdziwie polska wizja końca świata, gdzie w ruinach supermarketów i kościołów wciąż można usłyszeć echo starych słowiańskich strachów.

Z mrocznymi pozdrowieniami od starego wyznawcy literatury grozy,
Piotr Czarny