Boczne drogi – Joanna Chmielewska audiobook – Szalona zagadka na polskich ścieżkach

Opis

Cześć wszystkim miłośnikom dobrej literatury i kryminalnych zagadek z przymrużeniem oka!

Gdy tylko usłyszałem, że Storyside wydaje kolejną część „Przygód Joanny” w wersji audio, od razu przypomniały mi się moje pierwsze spotkania z twórczością Chmielewskiej. To było jeszcze w czasach licealnych, gdy wertowałem pożółkłe już egzemplarze jej książek pożyczone od ciotki – prawdziwej fanki królowej polskiego kryminału z humorem. „Boczne drogi” to jak powrót do tych beztroskich czasów, choć tym razem w zupełnie nowej odsłonie – w formie audiobooka czytanego przez Ewę Abart.

Joanna Chmielewska jak zwykle nie zawodzi – jej charakterystyczne poczucie humoru, absurdalne sytuacje i językowe zabawy są tu obecne w pełnej krasie. Historia Teresy, która przyjeżdża z Kanady do Polski i wpada w wir dziwnych zdarzeń, to kwintesencja stylu autorki. Słuchając, miałem wrażenie, że Chmielewska po raz kolejny bierze na warsztat polską rzeczywistość, by pokazać ją przez pryzmat swojego niepowtarzalnego, satyrycznego spojrzenia. Te wszystkie „wymiączka” i językowe perełki sprawiają, że trudno nie uśmiechać się pod nosem, nawet podczas najbardziej absurdalnych scen.

Niestety, radość z obcowania z genialnym tekstem Chmielewskiej nieco przyćmiewa interpretacja Ewy Abart. Muszę przyznać, że po przeczytaniu wielu negatywnych opinii podszedłem do tego audiobooka z pewnymi obawami – i niestety, częściowo się potwierdziły. Lektorka ma wyraźną tendencję do nadmiernej intonacji i swoistej maniery w interpretacji dialogów, szczególnie kobiecych postaci. Czasem miałem wrażenie, że bohaterki Chmielewskiej, które w mojej wyobraźni zawsze były bystre i pełne ciętego humoru, w tej interpretacji brzmią nieco histerycznie i pretensjonalnie. Scena w studiu, o której wspomina jedna z recenzentek, rzeczywiście momentami raziła przesadą.

Ale nie wszystko stracone! Ewa Abart ma też swoje mocne strony – świetnie radzi sobie z narracją, oddając ten specyficzny, lekko ironiczny ton Chmielewskiej. Fragmenty opisowe brzmią naprawdę dobrze, a tempo czytania jest idealne dla tego typu prozy. Szkoda tylko, że ta dobra passa nie utrzymuje się w dialogach, które przecież są jednym z filarów humoru autorki.

Porównując „Boczne drogi” do innych pozycji w serii, muszę przyznać, że to solidna, choć może nie najsilniejsza pozycja w dorobku Chmielewskiej. Dla mnie osobiście nie pobiła uroku „Lesia” czy „Wszystko czerwone”, ale wciąż stanowi świetną rozrywkę. Jeśli chodzi o podobieństwa do innych autorów, to zawsze widzę Chmielewską jako połączenie stylu Marii Czubaszek (ten sam rodzaj inteligentnego, słownego humoru) z lekkością Hanny Bielickiej. Choć muszę przyznać, że nikt tak jak Chmielewska nie potrafi połączyć kryminalnej intrygi z komedią sytuacyjną.

Dla kogo będzie ten audiobook? Z pewnością dla fanów Chmielewskiej, którzy chcą poznać kolejną część przygód Joanny. Dla osób szukających lekkiej, zabawnej lektury na długie wieczory. Ale też dla tych, którzy – tak jak ja kiedyś – dopiero zaczynają swoją przygodę z tą wyjątkową autorką. Ostrzegam tylko, że interpretacja może nie przypaść do gustu każdemu – warto najpierw posłuchać fragmentu, zanim podejmie się decyzję o zakupie.

Mimo wszystko, po latach od mojego pierwszego spotkania z Chmielewską, wciąż uważam, że jej książki to świetny sposób na oderwanie się od codzienności. „Boczne drogi” w wersji audio, mimo pewnych niedociągnięć w interpretacji, wciąż potrafią rozbawić i zapewnić kilka godzin doskonałej rozrywki. A to w końcu najważniejsze – bo jak mawiała sama Chmielewska: „Życie jest zbyt poważne, by brać je na poważnie”.

Z literackim pozdrowieniem i nadzieją na więcej dobrych kryminałów z przymrużeniem oka,
Tomasz Wiśniewski