Córka cieni. Obce matki – Ewa Cielesz audiobook – Tajemnica lasu czeka na Ciebie

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem “Córka cieni. Obce matki” Ewy Cielesz, od razu poczułem, że to nie będzie zwykła lektura. Jako badacz literatury polskiej XX wieku, szczególnie wrażliwy jestem na powieści, które umiejętnie splatają fikcję z historycznym tłem. Ta druga część trylogii, wydana przez Storybox w 2017 roku, stanowi fascynujący przykład takiego właśnie zabiegu.

Pamiętam, jak podczas moich badań nad powojenną prozą polską często zastanawiałem się, w jaki sposób literatura może oddać złożoność tamtych czasów. “Obce matki” przypomniały mi te rozważania – to nie tylko historia jednostki, ale także głęboka refleksja nad społeczeństwem wychodzącym z traumy wojny. Mała Juliana, wychowana w leśnej chacie, zmuszona do samotnej wędrówki przez powojenną Polskę, staje się symbolem pokolenia, które musiało odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Z literackiego punktu widzenia, Ewa Cielesz wykazuje się niezwykłą wrażliwością w budowaniu postaci. Tytułowe “obce matki” to nie tylko postaci drugoplanowe, ale prawdziwe archetypy kobiecej solidarności w trudnych czasach. Autorka umiejętnie balansuje między realizmem a pewną oniryczną atmosferą, szczególnie w scenach dotyczących leśnego dzieciństwa Juliany. Ta ambiwalencja stylistyczna przypomina mi najlepsze tradycje polskiej prozy psychologicznej, od Iwaszkiewicza po Tokarczuk.

Joanna Gajór jako lektorka zasługuje na szczególne uznanie. Jej interpretacja to prawdziwy majstersztyk – głos potrafi być zarówno delikatny, gdy opowiada o dziecięcych przeżyciach Juliany, jak i pełen dramatyzmu w scenach ukazujących powojenną rzeczywistość. Szczególnie urzekła mnie sposób, w jaki odtwarzała różne postaci kobiece – każda miała swój charakterystyczny ton i tempo mówienia. To rzadki przykład, gdy lektor nie tylko czyta tekst, ale prawdziwie go współtworzy.

Muszę jednak przyznać, że struktura powieści nie jest pozbawiona wad. Jak zauważyli niektórzy recenzenci, wątek współczesny (Adama i Toffi) wydaje się momentami przytłaczać główną narrację. O ile w pierwszej części ten zabieg kompozycyjny działał dobrze, o tyle tutaj, w środkowym tomie trylogii, wyraźnie wyczuwa się pewną nierównowagę. To przypomina mi dyskusje, które często prowadzę ze studentami – o ryzyku zbytniego rozbudowywania wątków pobocznych kosztem głównej osi narracyjnej.

Porównując “Obce matki” do innych współczesnych powieści obyczajowych osadzonych w realiach historycznych, widzę wyraźne podobieństwa do prozy Magdaleny Knedler czy Katarzyny Bondy. Jednak Cielesz idzie o krok dalej, łącząc wątki obyczajowe z elementami niemal baśniowymi. To połączenie przypomina mi nieco styl Olgi Tokarczuk, choć w bardziej przystępnej formie.

Dla kogo jest ten audiobook? Z pewnością dla miłośników dobrej prozy psychologicznej, osób zainteresowanych powojenną historią Polski, a także dla tych, którzy cenią sobie wciągające opowieści o ludzkich losach. 11 godzin i 17 minut nagrania to spore wyzwanie, ale dzięki znakomitej interpretacji Joanny Gajór czas ten mija niepostrzeżenie.

Po latach analizowania literatury wiem, jak rzadko zdarza się połączenie dobrej historii z doskonałą interpretacją głosową. “Córka cieni. Obce matki” to jeden z tych wyjątkowych przypadków, gdy audiobook nie tylko dorównuje papierowemu oryginałowi, ale w pewnych aspektach nawet go przewyższa. To doświadczenie słuchowe, które pozostawia ślad – tak jak pozostawia ślad w pamięci historia Juliany i jej “obcych matek”.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak