Córki swoich matek – Joanna Miszczuk audiobook – Saga pełna pasji i tajemnic

Opis

Cześć, miłośnicy literatury obyczajowej!

Gdy tylko usłyszałem, że Joanna Miszczuk zamyka swoją sagę “Matki, żony, czarownice” trzecią częścią, od razu wiedziałem, że muszę sięgnąć po “Córki swoich matek”. Ta audiobookowa podróż, czytana przez Annę Szawiel, okazała się nie tylko kontynuacją historii, ale także głębokim spojrzeniem na kobietość, siłę i tajemnice rodzinne. Miszczuk po raz kolejny udowadnia, że potrafi tkać opowieść z niezwykłą precyzją, splatając losy kobiet z różnych epok w jedną, spójną narrację.

Berlin 2011. Joanna Górecka, czyli Asia, przygotowuje się do ślubu z Kemalem, ale jej życie to ciągłe odkrywanie sekretów swoich przodkiń. Aurora, przyjaciółka Galileusza, której naukowe pasje musiały ukrywać się pod płaszczykiem konwenansów, bezwzględna Olimpia, gotowa poświęcić wszystko dla władzy, czy Madelaine, ambitna dama dworu francuskiej królowej Marii Leszczyńskiej – każda z tych kobiet ma swoją niezwykłą historię, która splata się z życiem Asi. Miszczuk mistrzowsko łączy przeszłość z teraźniejszością, pokazując, jak dziedzictwo przodkiń wpływa na współczesne wybory bohaterki. Szczególnie poruszający jest wątek Aurory, której walka o uznanie w męskim świecie nauki znajduje echo w zmaganiach Asi z toksycznym byłym mężem Julianem.

Anna Szawiel, jako narratorka, doskonale oddaje emocje bohaterów. Jej głos jest jak przewodnik, który prowadzi nas przez labirynt rodzinnych tajemnic. Każda postać ma swoją unikalną barwę głosu – od subtelnego, pełnego godności tonu Madelaine po ostry, władczy głos Olimpii. Szawiel nie tylko czyta, ale interpretuje, co dodaje głębi i realizmu całej historii. Scena, w której Asia odkrywa list swojej prababki, jest przez nią podana z taką emocjonalną intensywnością, że słuchacz niemal czuje zapach starego pergaminu i ciężar rodzinnych sekretów.

Jednak nie wszystko jest idealne. Niektóre wątki, jak nagłe pojawienie się dawno zaginionego pamiętnika czy zbyt szybkie rozwiązanie konfliktu z Julianem, wydają się naciągane. Akcja momentami traci na tempie, zwłaszcza w środkowych partiach książki, gdzie Miszczuk skupia się na detalach historycznych. Mimo to, “Córki swoich matek” to solidne zakończenie sagi, które warto poznać, zwłaszcza dla fanów Miszczuk.

Porównując z innymi sagami rodzinnymi, jak te Isabel Allende czy Philippa Gregory, Miszczuk udowadnia, że polska literatura ma wiele do zaoferowania. Jej bohaterki są silne, inteligentne i prawdziwe – nie idealne, ale właśnie dlatego bliskie czytelnikowi. Scena, w której Asia staje przed wyborem między karierą a rodziną, jest napisana z taką szczerością, że aż boli, przypominając dylematy wielu współczesnych kobiet.

Polecam “Córki swoich matek” wszystkim, którzy szukają opowieści o kobiecości, rodzinie i tajemnicach. To audiobook, który nie tylko bawi, ale także skłania do refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość. A jeśli macie ochotę na jeszcze więcej polskiej literatury obyczajowej z nutką historii, sięgnijcie po “Pokój motyli” Katarzyny Ryrych – podobnie jak Miszczuk, potrafi ona połączyć współczesność z przeszłością w fascynujący sposób.

Z literackim pozdrowieniem,
Tomasz Wiśniewski