Danielle – Joanna Chwistek audiobook – Miłość w cieniu mafii i niebezpiecznych tajemnic

Opis

Cześć, miłośnicy literackich emocji i mocnych wrażeń!

Gdy tylko zobaczyłem okładkę ‘Danielle’ Joanny Chwistek w nowościach Wydawnictwa NieZwykłe, od razu przypomniały mi się długie dyskusje na moim blogu o fenomenie romansów mafijnych. To ten typ literatury, który – niczym rollercoaster – potrafi jednocześnie fascynować i irytować, a ja, jako krytyk zafascynowany popkulturą, nie mogłem przejść obok tej pozycji obojętnie. Zwłaszcza że wersja audio, czytana przez Hannę Chojnacką-Gościniak, obiecywała dodatkowe doznania.

Danielle Sampras, główna bohaterka, to postać, która od pierwszych minut audiobooka wzbudza we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony podziwiam jej determinację w budowaniu kariery agentki nieruchomości w Seattle (ach, te amerykańskie marzenia tak żywo przypominające nasze polskie aspiracje lat 90.!), z drugiej – irytuje mnie jej naiwność wobec machinacji ojca. Joanna Chwistek stworzyła postać, która momentami przypomina mi bohaterki z serialu ‘Klan’ – niby silne, a jednak tak łatwo dające się wciągnąć w rodzinne układy.

Fabuła, w której Danielle staje się kartą przetargową w mafijnych rozgrywkach, to klasyczny motyw ‘arranged marriage’, ale podany z polską specyfiką emocjonalną. Słuchając, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że to jakby połączenie ‘365 dni’ z ‘Rodziną Borgiów’, tylko że w wersji dla tych, którzy wolą mniej krwi, a więcej psychologicznych gier. Aleksander Rublow to postać, która – choć stereotypowa w swojej męskiej dominacji – momentami potrafi zaskoczyć, zwłaszcza gdy audiobook pozwala usłyszeć w jego głosie te drobne pęknięcia twardej fasady.

Hanna Chojnacka-Gościniak jako lektorka… Cóż, tu mam ambiwalentne odczucia. Z jednej strony jej głos ma tę aksamitną barwę idealną dla romansów, z drugiej – interpretacja imienia ‘Danielle’ rzeczywiście potrafi irytować przy tysięcznym powtórzeniu. To tak, jakby ktoś ciągle drapał tę samą strunę na skrzypcach – początkowo brzmi znajomo, potem już tylko mechanicznie. Mimo to, w scenach napięcia emocjonalnego lektorka potrafi oddać dramatyzm sytuacji, choć czasem brakuje jej tej iskry, która podkręciłaby temperaturę opowieści.

Porównując ‘Danielle’ do innych pozycji z gatunku, muszę przyznać, że to solidne ‘middle of the road’. Nie powala jak najlepsze thrillery psychologiczne, ale też nie rozczarowuje tak jak najsłabsze produkcje self-publishowe. To taki literacki fast-food – smakuje w trakcie konsumpcji, ale szybko się o nim zapomina. Co ciekawe, wątek relacji ojciec-córka przypomniał mi dyskusje z mojego podcastu o polskich filmach gangsterskich – jak bardzo różni się nasze postrzeganie ‘familii’ od tego amerykańskiego modelu.

Dla kogo będzie to dobre słuchowisko? Dla fanek gatunku, które szukają lekkiej rozrywki na długie wieczory. Dla tych, którzy lubią, gdy emocje są podawane na tacy, bez konieczności głębszej analizy. I dla wszystkich, którzy – tak jak ja – czasem potrzebują literackiego ‘resetu’ pomiędzy bardziej wymagającymi pozycjami.

Czy warto wydać prawie 11 godzin życia na tę historię? Jeśli traktujecie audiobooki jak rozrywkę towarzyszącą codziennym czynnościom – jak najbardziej. Ja, słuchając podczas porannych biegów nad Wisłą, nie żałuję, choć przyznaję, że kilka razy musiałem przewijać fragmenty, gdy monotonia interpretacji zlewała się z jednostajnym rytmem biegu.

Trzymajcie się ciepło i dajcie znać, czy też macie swoje ‘guilty pleasure’ wśród audiobooków! Tomasz Wiśniewski – zawsze tam, gdzie kultura spotyka się z emocjami.