Dar anomalii. Tom 1 – Paweł Zbroszczyk audiobook – Wejdź do świata magii i mroku, gdzie losy skrzydlatych splatają się z kłamstwem!

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, szczególnie ci, którzy tak jak ja, odnajdują radość w odkrywaniu nowych światów fantasy przez słuchowiska.

Gdy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook „Dar Anomalii. Tom 1” Pawła Zbroszczyka, miałam mieszane uczucia. Z jednej strony intrygował mnie opis świata, w którym magia wymaga ofiary, a skrzydlate istoty wpływają na ludzkie losy. Z drugiej – obawiałam się, czy polska fantastyka znów nie powieli schematów, które znamy aż za dobrze z innych powieści. Jakież było moje zdziwienie, gdy już po pierwszych minutach słuchania poczułam ten dreszczyk emocji, który towarzyszył mi przy odkrywaniu „Wiedźmina” w moich studenckich latach.

Estepia, świat przedstawiony w powieści, to miejsce, gdzie nic nie jest czarno-białe. Leba, skrzydlaty chłopak gotowy do poświęceń, i Bren, złodziejaszek uwikłany w sieć własnych kłamstw – to postaci, które od pierwszych chwil zapadają w pamięć. Autor mistrzowsko gra kontrastami: biel skrzydeł przeciwstawiona czerni charakteru, młodzieńcza naiwność zderzona z cynizmem doświadczenia. To właśnie ta głębia psychologiczna bohaterów sprawia, że „Dar Anomalii” wyróżnia się na tle innych powieści fantasy.

Pamiętam, jak podczas jednego z wieczornych spacerów po krakowskich Plantach, słuchając rozdziału o Lebie, mimowolnie spojrzałam w niebo, wyobrażając sobie te skrzydlate istoty obserwujące nasze ludzkie dramaty. Filip Kosior, lektor audiobooka, swoją interpretacją nadał tym scenom niemal mistyczny wymiar. Jego głos – miejscami ciepły i pełen współczucia, kiedy indziej ostry jak brzytwa – idealnie oddaje emocje bohaterów. Szczególnie zapadła mi w pamięć scena przejścia przez anomalię, gdzie Kosior potrafił oddać zarówno fizyczny ból, jak i metafizyczną transcendencję tego doświadczenia.

Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie. Dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, a tempo narracji pozwala zarówno na zanurzenie się w świecie, jak i na przyswojenie licznych szczegółów świata przedstawionego. To ważne, bo Estepia to miejsce bogate w niuanse – od systemu magicznego po skomplikowane relacje między rasami. Zbroszczyk nie szczędzi opisów, ale dzięki umiejętnemu czytaniu Kosiora, nie przytłaczają one słuchacza.

Nie jest to jednak pozycja pozbawiona wad. Jak zauważyło kilku recenzentów, początkowe rozdziały mogą przytłaczać nadmiarem wprowadzanych jednocześnie wątków i postaci. Momentami miałam wrażenie, że autor zbyt szybko rzuca czytelnika (czy raczej słuchacza) na głęboką wodę, nie dając czasu na oswojenie się z podstawowymi zasadami świata. To ryzyko, jakie niesie ze sobą ambitne fantasy – balans między ekspozycją a akcją jest niezwykle trudny do osiągnięcia.

Porównując „Dar Anomalii” do innych polskich powieści fantasy, widzę wyraźne podobieństwa do „Pana Lodowego Ogrodu” Jarosława Grzędowicza – podobna głębia psychologiczna bohaterów i nieoczywistość moralnych wyborów. Jednak Zbroszczyk idzie o krok dalej w kreśleniu swojego uniwersum, nadając mu niemal mitologiczny wymiar. To nie tylko walka dobra ze złem, ale głębsze pytanie o naturę poświęcenia i cenę, jaką płacimy za swoje wybory.

Dla kogo będzie to idealna pozycja? Dla słuchaczy, którzy w fantasy szukają nie tylko wartkiej akcji, ale i literackiej głębi. Dla tych, którzy – podobnie jak ja podczas tamtego spaceru – lubią zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad dylematami bohaterów. I wreszcie – dla wszystkich, którzy cenią sobie doskonałą interpretację, bo Filip Kosior naprawdę daje popis swoich możliwości w tym audiobooku.

Czy warto sięgnąć po „Dar Anomalii”? Moja odpowiedź jest twierdząca, choć z pewnymi zastrzeżeniami. To pozycja wymagająca uwagi, nie nadająca się do słuchania „przy okazji”. Ale gdy już dacie się porwać tej opowieści, odkryjecie świat, który – jak to ujęła Magdalena Świerczek-Gryboś w swojej recenzji – „ma szansę podbić serca fanów oryginalnego, epickiego fantasy”. I ja, po wielu latach obcowania z literaturą fantasy, mogę to tylko potwierdzić.

Z literackim pozdrowieniem,
Zofia Kowalska