Do zakochania jeden rok – Joanna Szarańska audiobook – Miłość, zagadki i humor w jednym!

Opis

Cześć, miłośnicy dobrej literatury i audiobookowych przygód! Tomasz Wiśniewski tu, z kolejną porcją recenzenckich wrażeń prosto z mojego kulturowego laboratorium.

Gdy tylko usłyszałem o premierze “Do zakochania jeden rok” Joanny Szarańskiej, od razu przypomniały mi się moje studenckie czasy, gdy analizowałem fenomen popularności lekkich powieści obyczajowych na polskim rynku. Ta pozycja, będąca drugim tomem “Kroniki pechowych wypadków”, wydała mi się idealnym kandydatem do sprawdzenia, czy współczesna literatura rozrywkowa wciąż potrafi zaskakiwać.

Zojka, główna bohaterka, to postać, z którą wielu młodych czytelników może się utożsamić. Młoda dziennikarka próbująca pogodzić zawodowe ambicje z rodzinnymi perypetiami – to scenariusz znany jak świat długi. Ale Szarańska, ku mojemu miłemu zaskoczeniu, potrafiła tą schematyczną z pozoru historię opowiedzieć z prawdziwym polotem. Zaginięcie babci, które staje się motorem napędowym fabuły, wprowadza element kryminalnej zagadki, zupełnie jak w tych starych polskich komediach, które oglądałem z rodzicami w dzieciństwie.

Sylwia Nowiczewska jako narratorka to strzał w dziesiątkę. Jej głos idealnie oddaje charakter Zojki – młodej, nieco zagubionej, ale pełnej determinacji. Szczególnie urzekło mnie, jak Nowiczewska potrafiła oddać różnorodność postaci – od mrugającego donżuana po aspiranta Chochołka. Każda postać miała swój wyraźny charakter głosowy, co przy tak bogatej galerii typów mogło być nie lada wyzwaniem.

Analizując fabułę, muszę przyznać, że Szarańska brawurowo żongluje różnymi wątkami. Mamy tu i romans (ten z biura matrymonialnego to prawdziwa petarda!), i kryminał, i komedię pomyłek. Sceny w Wadowicach przypomniały mi moje własne wyjazdy do małych polskich miasteczek – autorka świetnie oddała ich specyficzny klimat i mentalność mieszkańców. Choć przyznam, że niektóre wątki (jak ten z karpacką kuchnią) wydały mi się nieco przerysowane, to jednak nie mogłem się oprzeć uśmiechowi podczas ich słuchania.

Porównując “Do zakochania jeden rok” do innych pozycji z gatunku, widzę wyraźne podobieństwa do wczesnych powieści Katarzyny Grocholi – ta sama lekkość pióra i umiejętność łączenia humoru z bardziej wzruszającymi momentami. Jednak Szarańska wydaje się bardziej skupiać na warstwie rozrywkowej niż psychologicznej głębi, co może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od oczekiwań słuchacza.

Techniczna strona audiobooka stoi na wysokim poziomie. Produkcja Storyside jak zwykle nie zawodzi – dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, a tempo narracji idealnie dopasowane do charakteru powieści. Dziewięć godzin słuchania minęło mi jak z bicza strzelił, co w przypadku lekkich powieści obyczajowych nie zawsze się zdarza.

Dla kogo będzie ten audiobook? Myślę, że to idealna propozycja dla osób szukających lekkiej, ale nie głupiwej rozrywki. Dla tych, którzy po ciężkim dniu pracy chcą się zrelaksować przy sympatycznej historii. Dla fanów polskiej literatury obyczajowej, którzy lubią, gdy w tle przewija się znajoma rzeczywistość. I wreszcie – dla wszystkich, którzy wierzą, że nawet w największym pechu można znaleźć ziarno świetnego humoru.

Czy warto? Moja ocena to solidne 4/5. “Do zakochania jeden rok” to jak dobra kawa z przyjaciółką – może nie zmieni twojego życia, ale na pewno poprawi humor. I czasem właśnie tego potrzebujemy najbardziej.

Wasz kulturowy przewodnik,
Tomasz Wiśniewski
P.S. Jeśli słuchaliście już tego audiobooka, dajcie znać w komentarzach, czy zgadzacie się z moją opinią! A może macie swoje ulubione momenty?