Droga do siebie. O poczuciu wartości – Ewa Woydyłło audiobook – Odkryj siłę w sobie już dziś

Opis

Drodzy miłośnicy literatury i podróży w głąb siebie,

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook “Droga do siebie. O poczuciu wartości” Ewy Woydyłło, nie spodziewałam się, że ta niespełna pięciogodzinna podróż stanie się dla mnie tak osobistym doświadczeniem. Ewa Woydyłło, ceniona psycholożka, której prace od lat wspierają kobiety w walce z wewnętrznymi demonami, stworzyła coś więcej niż poradnik – to zaproszenie do refleksji, które wciąga jak dobra powieść, a jednocześnie delikatnie prowadzi za rękę przez meandry samoakceptacji. W wersji audio, z ciepłym, choć chwilami kontrowersyjnym głosem Dagmary Merecik, ta książka zyskała dodatkowy wymiar – intymny, niemal przyjacielski.

Już od pierwszych minut słychać, że to nie jest zwykły audiobook. Woydyłło, z jej psychologicznym wyczuciem i literacką precyzją, trafia w sedno problemów, z którymi zmaga się wiele z nas – zwłaszcza kobiet – w patriarchalnym świecie. Pamiętam, jak kiedyś, podczas dyskusji z pewną pisarką w krakowskiej kawiarni, rozmawiałyśmy o tym, jak współczesna literatura potrafi oddać te niewidzialne pęta, które zakładamy sobie same. “Droga do siebie” robi to znakomicie – autorka nie tylko diagnozuje, skąd bierze się nasze niskie poczucie wartości, ale i podaje konkretne kroki, by je odbudować. „Życie to droga. Znajdujesz się w miejscu, do którego doszłaś” – te słowa, wypowiedziane spokojnym tonem Merecik, wryły mi się w pamięć, bo przypomniały mi moje własne zmagania z perfekcjonizmem w czasach studiów nad literaturą współczesną.

Tematyka książki jest jak lustro – zmusza do przyjrzenia się sobie. Woydyłło zachęca, byśmy przeanalizowały, co myślimy, mówimy i robimy, wychwytując te zdradliwe schematy, które budują kompleksy. To nie jest ckliwa opowieść o tym, że „jesteś wystarczająca” – to raczej trzeźwa, energetyzująca lekcja, jak wziąć odpowiedzialność za własne wzrastanie. Poruszają mnie zwłaszcza fragmenty o przebaczaniu – sobie i innym. Kiedy słuchałam ich w zimowy wieczór, z kubkiem herbaty w ręku, przypomniał mi się moment, gdy musiałam wybaczyć sobie porzucony projekt krytyczny o prozie Tokarczuk. Woydyłło ma rację – bez tego aktu nie ruszymy dalej.

A jak wypada audiobook jako doświadczenie słuchowe? Dagmara Merecik wnosi do tekstu ciepło i spokój, które idealnie współgrają z przesłaniem książki. Jej głos jest jak dobra przyjaciółka, która nie osądza, tylko słucha i podpowiada. Choć muszę przyznać, że nie każdy odbiera ją tak samo – czytając opinie słuchaczy, natknęłam się na głosy o „świszczącym” tonie, który niektórych drażnił. Dla mnie jednak jej narracja była jak miękki koc w chłodny dzień – otulająca, choć momentami zbyt jednostajna, zwłaszcza w bardziej dynamicznych fragmentach, gdzie chciałabym więcej emocji. Długość – 4 godziny i 33 minuty – to akurat tyle, by nie przytłoczyć, a jednocześnie zmusić do zatrzymania się i pomyślenia.

Wśród zalet “Drogi do siebie” wyróżnia się jej praktyczność. Woydyłło nie rzuca frazesów – każe nam działać: zmieniać niewykonalne cele na realne, akceptować to, na co nie mamy wpływu, i szukać pomocy, gdy smutek nas przytłacza. To podejście przypomina mi prace Brené Brown, choć Woydyłło bardziej zakorzenia swoje rady w polskim kontekście, gdzie kobieca sprawczość wciąż walczy z kulturowymi stereotypami. Dla kogoś, kto dopiero zaczyna pracę nad sobą, jak zauważyła jedna ze słuchaczek, Karolina, może to być idealny początek. Ale i dla bardziej zaawansowanych w tej podróży znajdzie się tu coś cennego – choćby przypomnienie, że źródło wartości leży w nas samych.

Nie obyło się jednak bez drobnych zgrzytów. Momentami książka wydaje się zbyt ogólna – jakby chciała objąć wszystkie aspekty samoakceptacji, a przez to traci nieco ostrość w temacie poczucia wartości. Być może to kwestia oczekiwań – ja, jako krytyczka, szukałam głębszej analizy psychologicznej, może nawet odwołania do Junga czy Fromma, ale Woydyłło stawia na prostotę i dostępność. Narracja Merecik też nie zawsze oddaje niuanse tekstu – w bardziej introspekcyjnych fragmentach brakowało mi lekkiego podbicia emocji, które mogłoby wzmocnić przekaz.

Porównując “Drogę do siebie” do innych dzieł w gatunku rozwoju osobistego, przypomina mi się “Dary niedoskonałości” Brown – obie autorki stawiają na autentyczność i świadomość. Ale Woydyłło ma w sobie coś swojskiego, polskiego – może to ten ton, który rozumie, jak trudno czasem wygrzebać się z marazmu listopadowej szarugi. To audiobook dla tych, którzy szukają nie tylko inspiracji, ale i konkretnych narzędzi – idealny dla kobiet, które czują, że utknęły, a także dla mężczyzn ciekawych, jak wygląda ta droga z kobiecej perspektywy.

Polecam tę słuchowisko z całego serca – zwłaszcza w wersji audio, bo głos Merecik, mimo drobnych wad, nadaje tekstowi intymności. Jeśli szukacie audiobooka, który zmotywuje was do działania, a przy tym nie przytłoczy nadmiarem teorii, “Droga do siebie” będzie strzałem w dziesiątkę. Dla mnie to nie tylko książka – to przypomnienie, że każda podróż, nawet ta w głąb siebie, zaczyna się od jednego kroku. Słuchając jej, znów poczułam się jak studentka na zajęciach z literatury – analizująca, rozmyślająca, ale i gotowa coś zmienić.

Z literacką pasją i refleksją, Zofia Kowalska