Drugi wątek – Joanna Chmielewska audiobook – Mordercza zagadka w humorystycznym wydaniu

Opis

Drodzy miłośnicy literackich detektywów i kryminalnych zagadek z przymrużeniem oka!

Gdy tylko usłyszałem charakterystyczny trzask kasety magnetofonowej (tak, wciąż mam sentyment do tych starych nośników!), który zapowiadał początek audiobooka „Drugi wątek” Joanny Chmielewskiej, od razu przeniosłem się pamięcią do lat 90., gdy po raz pierwszy zetknąłem się z twórczością tej wyjątkowej autorki. To było w małej bibliotece osiedlowej w Łodzi, gdzie półka z książkami Chmielewskiej zawsze świeciła pustkami – tak chętnie były wypożyczane przez czytelników w każdym wieku. Teraz, po latach, mogę na nowo odkrywać jej prozę w formie audiobooka, co jest doświadczeniem zarówno nostalgicznym, jak i świeżym.

„Drugi wątek” to typowa dla Chmielewskiej mieszanka kryminału i humoru, gdzie absurdalne sytuacje przeplatają się z wartką akcją. Fabuła, jak zwykle u tej autorki, jest misternie utkana z wątków, które początkowo wydają się zupełnie niezwiązane, by w finale zaskoczyć słuchacza genialnym rozwiązaniem. W tym przypadku mamy do czynienia z historią, w której dwie narratorki prowadzą nas przez labirynt zdarzeń – zabieg typowo chmielewskowy, który jednak w wersji audio wymaga szczególnej uwagi interpretatora.

Niestety, właśnie w tym aspekcie ta produkcja nieco rozczarowuje. Lektorka, choć posiada przyjemny głos i dobrą dykcję, jakby zupełnie nie wyłapała, że ma do czynienia z dwiema różnymi narratorkami. Brak wyraźnego zróżnicowania w interpretacji tych postaci sprawia, że czasem trudno jest odróżnić, która z nich właśnie prowadzi narrację. To spore niedociągnięcie, biorąc pod uwagę, że różnica perspektyw jest kluczowym elementem konstrukcji tej powieści. Szkoda, bo gdyby lektorka bardziej się postarała w oddaniu charakterów obu bohaterek, słuchowisko zyskałoby dodatkowy wymiar.

Mimo tego mankamentu, sama treść książki broni się znakomicie. Chmielewska jak zawsze bawi się konwencją kryminału, wplatając w narrację charakterystyczny dla siebie humor sytuacyjny i językowe gry. Jej ironiczne spojrzenie na rzeczywistość i umiejętność dostrzegania absurdu w codzienności sprawiają, że nawet najbardziej nieprawdopodobne sceny zyskują wiarygodność. W „Drugim wątku” szczególnie udane są dialogi – żywe, pełne ciętej riposty i błyskotliwych puent. W wersji audio te fragmenty wypadają znakomicie, a lektorka radzi sobie z nimi naprawdę dobrze.

Porównując tę pozycję z innymi dziełami Chmielewskiej, można dostrzec ewolucję jej stylu. „Drugi wątek” jest nieco bardziej wyrafinowany niż wczesne powieści z serii o przygodach Joanny, choć zachowuje tę samą lekkość pióra i dystans do przedstawianych wydarzeń. W kontekście polskiej literatury kryminalnej z elementami humoru, Chmielewska wciąż pozostaje niedoścignioną mistrzynią gatunku – znacznie bardziej subtelną niż współczesne autorki próbujące łączyć kryminał z komedią.

Techniczna strona audiobooka stoi na przyzwoitym poziomie. Nagranie jest czyste, bez zakłóceń, a tempo czytania pozwala na komfortowe śledzenie fabuły. Szkoda tylko, że producenci nie zdecydowali się na bardziej kreatywne podejście do interpretacji, które mogłoby lepiej oddać ducha tej specyficznej prozy. Warto dodać, że w dobie popularności platform streamingowych, „Drugi wątek” jest dostępny w różnych serwisach, czasem nawet w promocyjnych ofertach „audiobook za darmo”, co z pewnością ułatwi dostęp do tej pozycji szerszemu gronu słuchaczy.

Komu szczególnie polecam tę pozycję? Z pewnością wielbicielom twórczości Chmielewskiej, którzy chcą na nowo odkryć jej prozę w formie audio. Również miłośnicy lekkich kryminałów z elementami humoru znajdą tu wiele przyjemności, choć powinni nastawić się raczej na intelektualną zabawę formą niż na tradycyjny dreszczowiec. Dla osób dopiero zaczynających przygodę z tą autorką, może lepszym wyborem byłoby sięgnięcie po bardziej znane tytuły, jak „Lesio” czy „Wszyscy jesteśmy podejrzani”, które lepiej prezentują jej kunszt pisarski.

Moje osobiste doświadczenie z tym audiobookiem było mieszanką zachwytu nad samą treścią i lekkiego rozczarowania wykonaniem. Pamiętam, jak przed laty czytałem papierowe wydanie „Drugiego wątku” i jak żywo wyobrażałem sobie te wszystkie postaci i sytuacje. Wersja audio, choć wygodna i dostępna w każdej chwili, nieco spłaszczyła tę wielowymiarowość. Mimo to, wciąż uważam, że audiobooki to świetny sposób na odkrywanie (lub ponowne odkrywanie) klasyki polskiej literatury rozrywkowej, a twórczość Chmielewskiej idealnie wpisuje się w ten trend.

Z literackim pozdrowieniem, Tomasz Wiśniewski – wieczny poszukiwacz dobrych historii w każdej formie!