Dworek w Miłosnej – Agnieszka Olejnik audiobook – Urokliwe tajemnice i namiętności w cieniu starych murów

Opis

Drodzy miłośnicy literatury, których serca biją w rytm polskiej prozy,

Gdy tylko usłyszałam pierwsze zdania „Dworku w Miłosnej” Agnieszki Olejnik w interpretacji Jolanty Jackowskiej, poczułam się jakbym przekroczyła próg tego angielskiego dworku osobiście. Ten audiobook to prawdziwa uczta dla zmysłów – ale po kolei.

“”Dworek, który staje się bohaterem””
Agnieszka Olejnik stworzyła miejsce, które żyje własnym rytmem. Miłosna to nie tylko sceneria, ale pełnoprawny uczestnik wydarzeń. Przyznam, że jako badaczka współczesnej prozy polskiej, mam słabość do takich „miejsc-pomostów” – gdzie ściany przechowują więcej sekretów niż ich mieszkańcy. To przypomina mi dyskusje z kolegami po fachu o tym, jak współczesna literatura odtwarza genius loci. Olejnik robi to mistrzowsko – jej różany ogród z Antonym jest tak namacalny, że niemal czuję zapach kwiatów przez słuchawki.

“”Narracja jak koronkowa robota””
Jolanta Jackowska to narratorka, która nie czyta – ona tka opowieść. Jej głos ma tę ciepłą, kobiecą barwę idealną dla obyczajówek, ale też niebywałą precyzję w oddawaniu emocji. Scena, w której Bogna przekazuje testament – Jackowska potrafiła oddać całe spektrum uczuć: od chłodnego dystansu bogatej dziedziczki po drżącą niepewność spadkobierczyń. To właśnie w takich momentach audiobook pokazuje swoją przewagę nad tradycyjną lekturą.

“”Wątek rodzinny – lustro polskich relacji””
Historia Ady i Moniki to współczesna przypowieść o tym, jak pieniądze i nieruchomości potrafią przewartościować nawet najtrwalsze więzi. Olejnik nie moralizuje – pokazuje mechanizmy działania rodzinnych układów z iście socjologiczną precyzją. Przypomina mi to rozmowy z moimi studentami o tym, jak literatura obyczajowa stała się zwierciadłem przemian społecznych w Polsce.

“”Dźwiękowy pejzaż emocji””
Produkcja Storybox zasługuje na uznanie. Delikatne podkłady muzyczne (szczególnie w scenach w ogrodzie) i perfekcyjna dykcja Jackowskiej sprawiają, że słuchanie to prawdziwy relaks. Choć przyznam, że momentami miałam ochotę na więcej „dźwiękowych smaczków” – szelest liści, brzęk porcelany… Ale to już moje audiobookowe zachcianki.

“”Dla kogo ten dworek?””
Polecam go szczególnie:
– Miłośnikom polskiej prozy obyczajowej w stylu Grocholi
– Tym, którzy szukają „literatury do poduszki” – przyjemnej, ale nie płytkiej
– Słuchaczom ceniącym perfekcyjną interpretację

“”Kilka uwag krytycznych””
Fabuła momentami idzie utartym szlakiem – romansowy wątek jest dość przewidywalny. Ale może w tym tkwi urok gatunku? Jak mawiał mój profesor: „Nie każda książka musi być rewolucją, niektóre mają po prostu dobrze opowiadać historię”.

Z literackim pozdrowieniem,
Zofia Kowalska

PS. A jeśli ktoś szuka darmowego audiobooka – polecam śledzić promocje Storyboxu, często udostępniają pierwsze tomy serii za darmo!