Dziedzictwo zbrodni – Adrian Bednarek audiobook – Mroczna gra o przetrwanie i zemstę

Opis

Cześć, miłośnicy mrocznych thrillerów i dreszczy emocji! Tomasz Wiśniewski tutaj, wasz przewodnik po świecie literackich emocji i audiobookowych doznań.

Gdy tylko zobaczyłem nowość od Adriana Bednarka – ‘Dziedzictwo zbrodni’ – wiedziałem, że to musi być coś specjalnego. Autor, który już nie raz zaskoczył mnie swoimi mrocznymi opowieściami (pamiętacie serię o Kubie Sobańskim?), tym razem postanowił zgłębić temat rodzinnych sekretów i morderczych powiązań. A że narratorem jest Filip Kosior – którego głos kojarzę jeszcze z czasów, gdy prowadziłem audycję o audiobookach – postanowiłem dać szansę tej produkcji.

Pierwsze wrażenie? Jak zwykle u Bednarka – mocne uderzenie od progu. Dominik, młody zabójca prowadzący ‘rodzinny interes’ ze swoim ojcem, od razu przykuwa uwagę. Z kolei Marysia Grabowska to postać, która – choć początkowo wydaje się typową ‘beztroską dwudziestolatką’ – szybko pokazuje, że w życiu nic nie jest czarno-białe. Ten motyw ‘rodzinnej klątwy’ czy dziedziczenia zbrodni przypomniał mi dyskusje, które prowadziłem na blogu o polskiej literaturze po transformacji. Jak często przeszłość determinuje naszą teraźniejszość? Czy można uciec od rodzinnych demonów? Bednarek zgrabnie gra tymi pytaniami, choć – przyznaję – czasem posługuje się dość prostymi rozwiązaniami.

Jeśli chodzi o warstwę audio – Filip Kosior jak zwykle na medal. Jego głos idealnie pasuje do męskich postaci, zwłaszcza Dominika, któremu potrafi nadać odpowiednią mieszankę chłodu i wewnętrznego napięcia. Kobiece role – w tym Marysi – też są przekonujące, choć czasem miałem wrażenie, że niektóre dialogi brzmią nieco sztucznie. Ale to raczej wina konstrukcji sceny niż interpretacji. Produkcja Zaczytanych stoi na wysokim poziomie – dźwięk czysty, bez zbędnych efektów, które mogłyby rozpraszać.

Porównując do innych thrillerów Bednarka, ‘Dziedzictwo zbrodni’ jest bardziej ‘przystępne’ niż np. ‘Pamiętnik Diabła’. Mniej tu psychologicznych zawirowań, więcej akcji. To może być zarówno zaleta (dla szukających rozrywki), jak i wada (dla oczekujących głębszej analizy postaci). Podobnie jak w przypadku adaptacji ‘Wojny polsko-ruskiej’, o której dyskutowałem w podcaście, ważne jest, czego oczekujemy od dzieła – czystej rozrywki czy też literackiego wyzwania.

Dla kogo będzie ta pozycja? Dla fanów szybkich thrillerów z polskim kolorytem. Dla tych, którzy lubią, gdy akcja goni akcję, a postaci nie boją się podejmować radykalnych decyzji. Jeśli szukacie czegoś na długi wieczór – może być to strzał w dziesiątkę. Ale jeśli oczekujecie finezyjnej psychologii postaci jak u Krajewskiego czy Miłoszewskiego – możecie poczuć lekkie niedosyt.

Co mnie szczególnie urzekło? Sceny, w których Marysia odkrywa prawdę o swojej rodzinie – tu Bednarek pokazał swój talent do budowania napięcia. A moment, gdy Dominik zaczyna kwestionować swoją rolę w ‘rodzinnym biznesie’ – to prawdziwy majstersztyk narracji. Szkoda tylko, że finałowa scena (o której wspominała w recenzji Kasia) rzeczywiście wydaje się nieco przesadzona. Ale hej – w końcu to thriller, a nie dokument!

Czy warto sięgnąć po audiobook? Jak najbardziej! 7 godzin i 10 minut solidnej rozrywki, która – choć nie wywraca gatunku do góry nogami – zapewnia emocje na odpowiednim poziomie. I przyznaję – kilka razy podczas słuchania w autobusie musiałem się obejrzeć, czy czasem ktoś mnie nie śledzi…

No to jak, dajecie się wciągnąć w to ‘Dziedzictwo zbrodni’? A może już słuchaliście? Koniecznie dajcie znać w komentarzach – zawsze chętnie podyskutuję o literackich (i audiobookowych!) wrażeniach. Trzymajcie się ciepło i… uważajcie na swoje rodzinne sekrety! 😉 Wasz Tomasz.
Tomasz Wiśniewski