Hajmdal. Bunt – Dariusz Domagalski audiobook – Kosmiczna odyseja pełna buntu i tajemnic

Opis

Cześć, kosmiczni włóczędzy i miłośnicy polskiej space opery! Tomasz Wiśniewski tu, wasz przewodnik po galaktykach słowa mówionego.

Gdy tylko Wojciech Masiak swoim charakterystycznym, niskim głosem wypowiedział pierwsze zdania “Hajmdal. Bunt”, poczułem się jakbym wracał do czasów dzieciństwa, gdy z wypiekami na twarzy śledziłem przygody bohaterów “Gwiezdnych wojen”. Dariusz Domagalski stworzył bowiem świat, który – choć osadzony w dalekiej przyszłości – niesie w sobie tę samą magię, co klasyczne space opery mojej młodości.

Trzecia część sagi “Hajmdal” to jak powrót do dobrze znanej załogi, ale w zupełnie nowych okolicznościach. Centralnym motywem jest tu bunt – i nie chodzi tylko o ten dosłowny na pokładzie drednota. To bunt przeciwko schematom gatunku, który Domagalski przeprowadza z iście skandynawską precyzją (nie bez powodu nazwa okrętu nawiązuje do nordyckiego bóstwa!).

Co mnie szczególnie urzekło? Ta sama rzecz, o której pisałem analizując polskie powieści postkomunistyczne – autentyczność emocji w nienaturalnym świecie. Załoga “Hajmdala” to nie kartonowe postacie z plakatów sci-fi, ale ludzie (i nie tylko ludzie) z krwi i kości, zmęczeni wieczną wojną. Ich szepty i spiski przypominały mi dyskusje w peerelowskich zakładach pracy, które opisywałem w serii o literaturze historycznej.

Wojciech Masiak jako narrator to strzał w dziesiątkę. Jego głos ma tę metaliczną barwę idealną do opisów kosmicznych bitew, ale potrafi też zmięknąć w scenach dialogowych. Szczególnie zapadł mi w pamięć sposób, w jaki odtwarzał postać admirała Kashtaritu – z każdym zdaniem czuło się, jak ciężar dowodzenia przygniata tego człowieka. To właśnie w takich momentach audiobook bije na głowę tradycyjną lekturę.

Nie jest to jednak pozycja pozbawiona wad. Jak zauważyło kilku recenzentów, niektóre wątki (zwłaszcza dotyczące żyjącego okrętu Khon-Ma) rozwijały się zbyt wolno jak na mój gust. I muszę przyznać, że po trzech tomach zaczynam odczuwać pewne zmęczenie ciągłymi bitwami – trochę jak załoga “Hajmdala”.

Dla kogo będzie ta pozycja? Dla fanów “Honorverse” Webera spod znaku ciężkiej, militarnej sci-fi. Dla miłośników polskiej fantastyki, którzy chcą zobaczyć, jak nasza rodzima twórczość radzi sobie w kosmosie. I wreszcie – dla wszystkich, którzy tak jak ja wierzą, że dobra space opera to nie tylko lasery i statki, ale przede wszystkim ludzkie (i nieludzkie) historie.

Słuchając “Buntu” w długie, zimowe wieczory, często myślałem o tym, jak polska fantastyka ewoluowała od czasów Lema. Domagalski udowadnia, że możemy tworzyć kosmiczne sagi na światowym poziomie, nie tracąc przy tym swojego charakteru. I choć czasem wolałbym więcej filozoficznych głębi (stary nawyk po lekturze “Solaris”), to “Hajmdal” pozostaje jedną z przyjemniejszych polskich serii ostatnich lat.

A co z audiobookiem? Technicznie bez zarzutu – czyste nagranie, dobrze zbalansowane efekty dźwiękowe (szczególnie w scenach bitew), i ta magiczna atmosfera, która sprawia, że po dziewięciu godzinach słuchania wciąż chce się więcej. Storybox po raz kolejny udowadnia, że w Polsce potrafimy robić audiobooki na najwyższym poziomie.

Do usłyszenia wśród gwiazd, wasz Tomasz Wiśniewski. I pamiętajcie – nawet najdalsza podróż zaczyna się od pierwszego zdania!