Harpie – Joanna Chmielewska audiobook – Kryminał z pazurem i humorem

Opis

Cześć, wielbiciele literackich zagadek i miłośnicy kryminałów z przymrużeniem oka!

Kiedy tylko usłyszałem, że Joanna Chmielewska powraca z nową powieścią, od razu wiedziałem, że będzie to coś wyjątkowego. ‘Harpie’ nie tylko potwierdza jej mistrzostwo w gatunku, ale także oferuje słuchaczom niezwykłe doświadczenie audiobookowe, dzięki interpretacji Małgorzaty Lewińskiej. Ta powieść to prawdziwa uczta dla miłośników inteligentnego humoru i skomplikowanych intryg, gdzie każdy szczegół – od tytułowych harpii po drobne gesty bohaterów – ma swoje znaczenie w misternie utkanej fabule.

Już od pierwszych minut ‘Harpie’ wciąga słuchacza w wir zagadek, intryg i humoru charakterystycznego dla Chmielewskiej. Historia Dorotki Pawlakowskiej, która wpada w sam środek śledztwa dotyczącego zabójstwa majętnej staruszki, jest pełna zwrotów akcji, które trzymają w napięciu do ostatniej minuty. Co jednak wyróżnia tę powieść, to subtelne nawiązania do mitologii greckiej, które dodają głębi i tajemniczości fabule. Tytułowe harpie, choć na pierwszy rzut oka wydają się tylko metaforą, stopniowo ujawniają swoje prawdziwe oblicze – zarówno jako mityczne stworzenia, jak i współczesne kobiety o ostrych pazurach i niebezpiecznych sekretach. Szczególnie udane są sceny, w których Chmielewska zestawia antyczne motywy z codziennością PRL-u, tworząc nieoczekiwane i zabawne kontrasty.

Małgorzata Lewińska, znana z doskonałego warsztatu lektorskiego, doskonale oddała klimat powieści. Jej głos, pełen ekspresji i różnorodności, idealnie pasuje do barwnych postaci stworzonych przez Chmielewską. Słuchając, miałem wrażenie, jakbym sam uczestniczył w śledztwie, a każdy dialog i monolog był żywy i autentyczny. Szczególnie zapadły mi w pamięć sceny z ekscentryczną ciotką Zofią, której głos Lewińska odtwarza z taką swadą, że niemal słychać brzęk jej licznych bransolet i trzask lufcika w kamienicy. Również męscy bohaterowie – od nieporadnego komisarza po cynicznego adwokata – otrzymali u Lewińskiej wyraźne, niepowtarzalne głosy, które dodają im charakteru.

Często zastanawiam się, co sprawia, że niektóre audiobooki pozostają w pamięci na długo. W przypadku ‘Harpie’ to połączenie wyjątkowej narracji, wciągającej fabuły i niepowtarzalnego humoru. To właśnie ten ostatni element, tak charakterystyczny dla Chmielewskiej, sprawia, że nawet w momentach największego napięcia można się uśmiechnąć. Jakże typowa dla autorki jest scena, gdy podczas poważnego przesłuchania nagle okazuje się, że kluczowym dowodem jest… nadgryzione ciastko z kremem, które prowadzi śledczych w zupełnie nieoczekiwanym kierunku. Ten specyficzny humor, oparty na absurdalnych sytuacjach i ciętym języku dialogów, to znak rozpoznawczy pisarki.

Porównując ‘Harpie’ do innych dzieł autorki, warto zauważyć, że ta powieść jest bardziej złożona i wielowątkowa. Choć nie brakuje tu typowego dla Chmielewskiej humoru, to jednak ‘Harpie’ oferuje więcej przestrzeni do refleksji i interpretacji. Wątki społeczne – jak relacje między różnymi pokoleniami kobiet czy satyra na ówczesne realia – są tu wyraźniej zarysowane niż wcześniej. Szczególnie interesujący jest portret głównej bohaterki, Dorotki, która z typowej dla Chmielewskiej “dziewczyny w tarapatach” ewoluuje w kierunku bardziej złożonej postaci, balansującej między byciem ofiarą a śledczą. To książka, która nie tylko bawi, ale także skłania do myślenia.

Jeśli szukacie audiobooka, który zapewni Wam kilka godzin doskonałej rozrywki, a jednocześnie pozwoli zanurzyć się w świecie pełnym zagadek i humoru, ‘Harpie’ jest właśnie dla Was. Polecam szczególnie tym, którzy cenią sobie inteligentne kryminały z nutą ironii, gdzie pod warstwą zabawnej intrygi kryją się spostrzeżenia o ludzkiej naturze. To pozycja obowiązkowa nie tylko dla fanów Chmielewskiej, ale dla wszystkich lubiących literaturę, która łączy rozrywkę z literacką klasą.

Z literackim pozdrowieniem, Tomasz Wiśniewski