Hayden War. Tom 8. Pogranicze w ogniu – Evan Currie audiobook – Wciągająca kosmiczna rozgrywka pełna zdrad i tajemnic

Opis

Cześć, fani dobrej fantastyki i miłośnicy audiobooków!

Dzisiaj mam dla Was coś naprawdę specjalnego – recenzję audiobooka „Hayden War. Tom 8. Pogranicze w ogniu” autorstwa Evana Currie, w znakomitej interpretacji Rocha Siemianowskiego. Jako bloger kultury popularnej i pasjonat literatury sci-fi, nie mogłem się doczekać, żeby zanurzyć się w kolejny rozdział tej epickiej serii. I powiem Wam od razu – to była podróż pełna emocji, która znowu przypomniała mi, dlaczego kocham ten gatunek. Siadajcie wygodnie, bo zaraz opowiem Wam, dlaczego to „audiobook experience” jest warte Waszego czasu.

Zacznijmy od tego, co od razu rzuca się w oczy, a raczej w uszy. „Hayden War” to seria, która od pierwszego tomu wciąga jak czarna dziura. Ósma część, „Pogranicze w ogniu”, kontynuuje misję Sorilli i jej sojuszników – Zielonych Beretów z Piątej oraz lucjańskich Strażników – na planecie skolonizowanej przez islamskich separatystów. Fabuła jest gęsta od intryg, a Evan Currie po raz kolejny udowadnia, że potrafi budować napięcie jak mało kto w gatunku military science fiction. Mamy tu wszystko, co kocham w tym nurcie: międzygwiezdne konflikty, moralne dylematy i spiski, które sprawiają, że głowa pęka od pytań. Co jest prawdziwym zagrożeniem dla Sojuszu? Jaką cenę Sorilla zapłaci za odkrycie prawdy? Te pytania towarzyszyły mi przez całe 8 godzin i 41 minut słuchania.

Muszę przyznać, że ta seria ma dla mnie szczególne znaczenie. Pamiętam, jak kilka lat temu, pisząc na blogu serię artykułów o literaturze sci-fi, odkrywałem, jak bardzo Polacy kochają historie o wojnach międzygwiezdnych. Dostałem wtedy mnóstwo wiadomości od czytelników, którzy pytali o rekomendacje w stylu „Starship Troopers” Heinleina czy „Honor Harrington” Webera. „Hayden War” to dla mnie taka perełka, która łączy w sobie brutalność wojny z głębokimi refleksjami nad moralnością – coś, co w polskiej literaturze fantastycznej też mamy, choćby u Dukaja czy Sapkowskiego, choć w innym kontekście. Słuchając tego tomu, przypomniałem sobie, jak ważne są dla mnie historie, które nie tylko bawią, ale i zmuszają do myślenia o tym, co byśmy zrobili na miejscu bohaterów.

Przejdźmy do analizy treści. „Pogranicze w ogniu” to nie tylko akcja, choć tej jest pod dostatkiem. Centralnym tematem jest wojna i jej konsekwencje – nie tylko te militarne, ale i moralne. Sorilla, jako postać, zmaga się z trudnymi decyzjami, balansując między obowiązkiem a własnym sumieniem. Dodajmy do tego wątek islamskich separatystów, który wprowadza warstwę polityczną i kulturową, a mamy przepis na historię, która jest aktualna nawet w naszym, ziemskim kontekście. Nie będę spoilerował, ale powiem, że śledztwo, które prowadzi bohaterka, jest jak układanie puzzli bez obrazka na pudełku – każdy kawałek odkrywa coś nowego, ale i rodzi kolejne pytania. To właśnie ta intryga sprawiła, że nie mogłem oderwać się od słuchania.

A teraz przejdźmy do tego, co w audiobookach najważniejsze – do „listening experience”. Roch Siemianowski to dla mnie mistrz w swoim fachu. Jego głos jest jak dobrze naoliwiona maszyna wojenna – precyzyjny, mocny i pełen emocji. Sposób, w jaki oddaje napięcie w scenach walki, a jednocześnie subtelność w momentach refleksji Sorilli, to czysta magia. Jako były DJ radiowy, zwracam uwagę na takie detale jak modulacja głosu czy tempo narracji – i tutaj nie mam się do czego przyczepić. Audio quality jest na najwyższym poziomie, co w przypadku produkcji Heraclon nie dziwi. Każdy dźwięk, każdy oddech narratora jest wyraźny, co sprawia, że czujesz się, jakbyś był na tej obcej planecie razem z bohaterami. Jeśli szukacie audiobooka, który brzmi profesjonalnie i wciąga od pierwszej minuty, to „Pogranicze w ogniu” jest dla Was.

Oczywiście, nie wszystko jest idealne – bo przecież nie ma róży bez kolców. Choć fabuła jest wciągająca, momentami można odnieść wrażenie, że niektóre wątki są przewidywalne. Kilku słuchaczy w recenzjach na Storytel również zwróciło na to uwagę, i zgadzam się, że czasem chciałbym, żeby Currie bardziej mnie zaskoczył. Ale wiecie co? Nawet te drobne mankamenty nie psują ogólnego wrażenia. Seria „Hayden War” ma w sobie tyle energii i pasji, że te małe potknięcia schodzą na dalszy plan. Średnia ocena 4.7 na podstawie 135 opinii mówi sama za siebie – to audiobook, który większość słuchaczy, w tym mnie, uważa za prawdziwą gratkę.

Jeśli lubicie military science fiction, to „Hayden War” jest jak polska kiełbasa na grillu – smakuje znajomo, ale za każdym razem zachwyca na nowo. Porównałbym tę serię do klasyków gatunku, takich jak „Starship Troopers” Roberta Heinleina – mamy tu podobnie brutalne spojrzenie na wojnę w kosmosie. Ale Currie dodaje coś swojego: bardziej współczesne podejście do konfliktów kulturowych i politycznych, co przypomina mi trochę serię „The Lost Fleet” Jacka Campbella. Jeśli jesteście fanami takich historii, to „Pogranicze w ogniu” będzie dla Was jak znalezienie starego, dobrego kumpla na imprezie – od razu chcecie spędzić z nim więcej czasu.

Komu polecam ten audiobook? Na pewno wszystkim miłośnikom fantastyki naukowej i military sci-fi. Jeśli szukacie czegoś wciągającego na długie jesienne wieczory albo na podróż samochodem, to jest to strzał w dziesiątkę. Myślę też, że fani polskich autorów, takich jak Rafał Kosik czy Andrzej Ziemiański, znajdą tu coś dla siebie – choć uniwersum jest inne, to klimat walki i intryg jest bardzo swojski. A jeśli dopiero zaczynacie przygodę z audiobookami, to Roch Siemianowski jest narratorem, który pokaże Wam, jak świetne może być to doświadczenie. Szkoda tylko, że nie znalazłem informacji o darmowej wersji tego audiobooka – bo taki „audiobook free” byłby idealnym sposobem, żeby przekonać do serii nowych słuchaczy. Ale nawet bez tego, warto zainwestować w tę produkcję.

Na koniec jeszcze kilka osobistych refleksji. Słuchając „Pogranicza w ogniu”, przypomniałem sobie, jak bardzo audiobooki zmieniły moje podejście do literatury. Kiedyś, jako student, pochłaniałem książki w wersji papierowej, ale odkąd odkryłem format audio, nie wyobrażam sobie długich spacerów czy jazdy na rowerze bez dobrej historii w słuchawkach. Ten tom „Hayden War” to dla mnie przypomnienie, że fantastyka naukowa to nie tylko rozrywka, ale i sposób na zrozumienie, jak skomplikowane mogą być relacje między ludźmi – nawet w odległej przyszłości. To uczucie, kiedy historia zostaje z Tobą jeszcze długo po zakończeniu słuchania, jest bezcenne. I właśnie za to kocham takie serie – za to, że dają mi coś więcej niż tylko kilka godzin rozrywki.

To już wszystko na dziś, drodzy słuchacze i czytelnicy. Dajcie znać w komentarzach, co myślicie o „Hayden War” i czy Roch Siemianowski skradł też Wasze serca. Do zobaczenia przy kolejnej recenzji – trzymajcie się i słuchajcie dobrych historii! Z popkulturowym pozdrowieniem, Tomasz Wiśniewski