Historia pewnego narzeczeństwa – Danka Braun audiobook – Namiętność, intryga i rodzinne tajemnice

Opis

Drodzy miłośnicy literatury obyczajowej i pasjonaci audiobooków, witajcie w mojej przestrzeni refleksji nad słowem pisanym i mówionym!

Dziś chciałabym podzielić się z Wami moimi wrażeniami z odsłuchania audiobooka „Historia pewnego narzeczeństwa” autorstwa Danki Braun, trzeciej części sagi „Miłość, namiętność, pożądanie”, wydanej przez Wydawnictwo Prozami/Storyside. Narrację powierzono Ewie Abart, a całość trwa nieco ponad 10 godzin. Jako krytyczka literacka, która od lat zgłębia meandry polskiej literatury współczesnej, szczególnie literatury obyczajowej, nie mogłam przejść obojętnie obok tej pozycji. Literatura obyczajowa, choć czasem niedoceniana w akademickich kręgach, ma w sobie niezwykłą moc odzwierciedlania codziennych zmagań, emocji i relacji międzyludzkich. I właśnie o tym chcę dziś opowiedzieć – o tym, jak ta historia rezonuje z życiem, jak brzmi w uszach i jakie myśli budzi.

Pierwsze wrażenie po włączeniu audiobooka było bardzo pozytywne. Fabuła skupia się na Krzysztofie Orłowskim, synu Renaty i Roberta, bohaterów znanych z poprzednich części sagi. Wkracza on w dorosłość, zmagając się z typowymi dla tego wieku dylematami – pierwszą miłością, konfliktami z rodzicami i poszukiwaniem własnej drogi. Przyznam, że ten motyw od razu przywołał moje własne wspomnienia. Pamiętam, jak kiedyś, podczas pisania artykułu o polskiej literaturze współczesnej, analizowałam powieści, które dotykały tematu dorastania. W szczególności utwory wykorzystujące technikę strumienia świadomości potrafiły uchwycić chaos i intensywność emocji młodych bohaterów. „Historia pewnego narzeczeństwa” nie idzie aż tak daleko w eksperymenty narracyjne, ale w warstwie emocjonalnej jest równie przekonująca. Czytając – czy raczej słuchając – o perypetiach Krzysztofa, przypomniałam sobie własne bunty i niezrozumienie ze strony bliskich. To uniwersalne doświadczenie, które Danka Braun oddaje z wyczuciem.

Przechodząc do analizy treści, muszę podkreślić, że książka porusza kilka kluczowych tematów, które są sercem literatury obyczajowej. Mamy tu konflikty pokoleniowe, które autorka przedstawia z dużą dozą realizmu. Rodzice Krzysztofa, Renata i Robert, próbują wpłynąć na jego wybory życiowe, uciekając się nawet do intryg. To klasyczny motyw, który przypomina mi o tym, jak często w polskich rodzinach miłość miesza się z kontrolą. Nie sposób nie dostrzec w tym odbicia naszej narodowej mentalności – tego „dla twojego dobra”, które czasem bardziej rani, niż pomaga. Kolejnym wątkiem jest relacja Renaty z teściową, która powraca z Australii z zamiarem naprawienia dawnych błędów. Tu autorka dotyka kwestii zaufania i wybaczania, które w polskich realiach często bywają trudne, bo przecież, jak mawiamy, „stare grzechy mają długie cienie”. Wątek ten jest subtelnie poprowadzony, choć momentami miałam wrażenie, że mógłby być bardziej pogłębiony.

Co sprawia, że ta historia naprawdę wciąga, to umiejętność autorki do budowania napięcia w relacjach międzyludzkich. Miłość, namiętność i pożądanie – jak wskazuje tytuł sagi – są tu stale obecne, choć w tej części bardziej jako tło dla rodzinnych dramatów. W klasie maturalnej Krzysztof zakochuje się w dziewczynie, która według rodziców nie jest dla niego odpowiednia. Ten wątek, choć przewidywalny, ma w sobie coś autentycznego. Danka Braun nie idealizuje miłości, pokazuje jej trudniejsze oblicze – to, jak potrafi zaślepić, ale i jak uczy odpowiedzialności. W tym kontekście audiobook staje się nie tylko rozrywką, ale też swego rodzaju lustrem, w którym możemy przejrzeć się sami.

Przejdźmy teraz do samego doświadczenia słuchania, czyli audiobook experience, jak mawiają anglojęzyczni miłośnicy tej formy literatury. Narracja Ewy Abart jest jednym z najmocniejszych punktów tej produkcji. Jej głos ma w sobie ciepło i jednocześnie odpowiednią dozę emocji, co sprawia, że słuchanie staje się prawdziwą przyjemnością. Szczególnie w momentach, gdy narracja wymaga wyrażenia silniejszych uczuć – złości Krzysztofa, niepokoju Renaty czy nostalgii teściowej – Abart potrafi nadać tekstowi głębi. Jej interpretacja jest wyważona, nie przesadzona, co w polskiej tradycji audiobookowej nie zawsze jest normą. Jako krytyczka, która często analizuje sposób, w jaki głos kształtuje odbiór tekstu, muszę przyznać, że jakość audio jest tu na wysokim poziomie. Dźwięk jest czysty, bez zakłóceń, co pozwala skupić się na treści. Dla tych, którzy szukają wciągającego listening experience, ten audiobook z pewnością spełni oczekiwania.

Nie mogę jednak pominąć pewnych ograniczeń, które zauważyłam podczas odsłuchu. Choć fabuła jest angażująca, momentami odnosiłam wrażenie, że niektóre wątki są potraktowane zbyt powierzchownie. Na przykład relacja między Renatą a teściową mogłaby zostać bardziej rozwinięta, by pokazać głębsze motywacje i emocje. Podobnie intryga rodziców, choć interesująca, wydaje się nieco schematyczna. Jako krytyczka literacka, która miała okazję rozmawiać z wieloma polskimi autorami o konfliktach wewnętrznych bohaterów współczesnych powieści, widzę tu niewykorzystany potencjał. Pamiętam jedną z takich rozmów, podczas której dyskutowaliśmy o tym, jak literatura obyczajowa może być narzędziem do analizy psychologicznej. „Historia pewnego narzeczeństwa” dotyka tych tematów, ale nie zagłębia się w nie tak bardzo, jakbym tego oczekiwała.

Porównując tę książkę do innych utworów z gatunku literatury obyczajowej, można dostrzec podobieństwa do twórczości Katarzyny Grocholi czy Małgorzaty Kalicińskiej. Podobnie jak one, Danka Braun stawia na codzienne życie, rodzinne sekrety i emocje, które znamy z własnego podwórka. Jednak w przeciwieństwie do Grocholi, której humor często przełamuje dramat, tu mamy do czynienia z bardziej melancholijnym tonem. To sprawia, że audiobook może być szczególnie bliski tym, którzy w literaturze szukają nie tylko rozrywki, ale też chwili zadumy nad własnym życiem.

Komu mogłabym polecić ten audiobook? Z pewnością miłośnikom sag rodzinnych i wszystkim, którzy lubią historie o relacjach międzyludzkich. Jeśli cenicie wciągające fabuły, romantyczne wątki i odrobinę zaskoczenia, „Historia pewnego narzeczeństwa” będzie dla Was odpowiednia. Warto też zwrócić uwagę na to, że jest to część większej sagi, więc znajomość poprzednich tomów może wzbogacić odbiór, choć nie jest konieczna. Dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z audiobookami, to dobra pozycja na start – nie za długa, ale wystarczająco angażująca. A jeśli szukacie czegoś darmowego, warto sprawdzić platformy oferujące audiobook free lub promocje na darmowe odsłuchy, choć nie mam pewności, czy ta konkretna pozycja jest dostępna w takiej formie.

Na koniec chciałabym podzielić się osobistą refleksją. Słuchanie tego audiobooka przypomniało mi, jak ważne są w życiu relacje – te trudne, pełne nieporozumień, ale i te, które z czasem uczą nas wybaczać. Jako osoba, która od lat zgłębia literaturę, widzę w takich historiach coś więcej niż tylko rozrywkę. To opowieści o nas samych, o tym, jak radzimy sobie z miłością, stratą i codziennością. „Historia pewnego narzeczeństwa” nie jest może dziełem przełomowym, ale w swojej kategorii spełnia swoje zadanie – porusza, skłania do myślenia i pozwala na moment oderwać się od rzeczywistości. W warstwie językowej i narracyjnej dostrzegam subtelność, która wyróżnia tę książkę na tle innych pozycji z gatunku. To właśnie w tych drobnych szczegółach, w niuansach relacji, kryje się siła tej historii.

Z literackim zadumaniem i nadzieją na kolejne inspirujące odsłuchy, Zofia Kowalska