Kolekcja cynkowych trumien i inne opowiadania oparte na faktach (3) – Paulina Stępień audiobook – Prawdziwe zbrodnie, które mrożą krew w żyłach

Opis

Drodzy miłośnicy mrocznych zakamarków ludzkiej psychiki,

Gdy tylko usłyszałem pierwsze zdania “Kolekcji cynkowych trumien i innych opowiadań opartych na faktach (3)” w interpretacji Mateusza Drozdy, poczułem ten znajomy dreszcz, który towarzyszy mi od czasów, gdy jako student kryminologii po raz pierwszy zetknąłem się z aktami spraw seryjnych morderców. Paulina Stępień, autorka z wykształceniem kryminologicznym, nie pozostawia złudzeń – to nie będzie łatwa podróż, ale dla takich jak my, żądnych zrozumienia natury zła, jest to podróż konieczna.

Trzecia część serii “True Monsters” to jak otwarcie archiwum policyjnego w środku nocy – cztery opowiadania, cztery różne oblicza ludzkiej zdolności do okrucieństwa. Historia Very Renchi, rumuńskiej seryjnej morderczyni, szczególnie zapadła mi w pamięć, przywodząc na myśl badania nad kobiecą przestępczością, którymi zajmowałem się na uniwersytecie. Stępień nie poprzestaje na suchych faktach – jej narracja zagląda pod podszewkę zdarzeń, szukając odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że miłość może stać się zabójczą pułapką.

Wspomnienia z mojej pracy nad filmem krótkometrażowym o słowiańskich demonach powróciły, gdy słuchałem opisu zaginięć w województwie zachodniopomorskim. Ta niewyjaśniona do dziś sprawa ma w sobie coś z naszych rodzimych legend o porwaniach przez tajemnicze istoty – tyle że tu mordercą jest najprawdopodobniej ktoś z krwi i kości. Autorce udało się uchwycić ten szczególny rodzaj grozy, gdy rzeczywistość przerasta najstraszniejsze baśnie.

Mateusz Drozda jako narrator to strzał w dziesiątkę. Jego głos – chłodny, ale nie pozbawiony emocji – idealnie pasuje do tematyki. Szczególnie udana była interpretacja fragmentów o Zofii Paluchowej, gdzie udało mu się oddać zarówno piękno ofiary, jak i bestialstwo sprawcy. Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie – dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, co przy tak wymagającym materiale ma kluczowe znaczenie.

Porównując “Kolekcję…” z innymi pozycjami true crime na polskim rynku, muszę przyznać, że Stępień wyróżnia się podejściem. To nie jest kolejna sensacyjna opowieść o morderstwach, ale raczej studium patologii, które przywodzi na myśl najlepsze reportaże Hanny Krall. Brakuje mi jednak nieco głębszej analizy psychologicznej – przy moim wykształceniu w dziedzinie psychologii kryminalnej, niektóre wątki zasługiwały na szersze omówienie.

Dla kogo będzie to idealna pozycja? Dla tych, którzy lubią gdy prawda przeraża bardziej niż fikcja. Dla badaczy mrocznych zakamarków ludzkiej natury. Dla miłośników polskiego true crime, którzy oczekują czegoś więcej niż tylko relacji z policyjnych śledztw. Ostrzegam jednak – to nie jest lektura na spokojny wieczór. Po wysłuchaniu historii o poćwiartowanej Zofii Paluchowej trudno będzie zasnąć.

Z perspektywy moich badań nad psychologią strachu, “Kolekcja…” wykorzystuje jeden z najskuteczniejszych mechanizmów – strach przed tym, co prawdziwe. Gdy pracowałem nad scenariuszem horroru opartego na wierzeniach ludowych, uczyłem filmowców, że największy lęk budzi to, co może się zdarzyć naprawdę. Stępień i Drozda doskonale to rozumieją – ich współpraca tworzy audiobook, który nie tyle straszy, co zmusza do myślenia o ciemnej stronie natury ludzkiej.

W mrocznych poszukiwaniach prawdy o ludzkiej naturze,
Piotr Czarny