Krok do miłości – Sylwia Kubik audiobook – Wzruszająca podróż ku szczęściu pod żuławskimi wierzbami

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, zwłaszcza tych osadzonych w polskich pejzażach serca,

Gdy po raz pierwszy zanurzyłam się w świat “Kroku do miłości” Sylwii Kubik, czytanym przez Monikę Chrzanowską, poczułam się jakbym wracała do domu – nie tyle do konkretnego miejsca, ile do pewnego stanu ducha, który polska literatura obyczajowa potrafi wyczarować z niezwykłą maestrią. Żuławy Wiślane, gdzie rozgrywa się akcja, stały mi przed oczami tak wyraźnie, że niemal czułam wilgoć nadrzecznego powietrza i szelest wierzb płaczących, które od dzieciństwa kojarzą mi się z babcinymi opowieściami o naszych korzeniach.

Ewa, główna bohaterka, która traci wszystko i znajduje schronienie w odziedziczonym po babci domu, to postać niezwykle polska w swoim dramatyzmie i zarazem uniwersalna w poszukiwaniu nadziei. Jak wiele kobiet w naszej literaturze – od Orzeszkowej po współczesne autorki – musi odbudować swoje życie niemal od zera. Ta archetypiczna sytuacja od razu przywołała mi na myśl dyskusje, które prowadziłam na temat polskiej prozy kobiecej podczas jednego z paneli literackich w Krakowie. Wtedy właśnie mówiliśmy o tym, jak współczesne pisarki reinterpretują tradycyjne motywy, nadając im nową energię.

Sylwia Kubik robi to z niezwykłą finezją. Jeżeli “Pan Tadeusz” był epopeją szlachecką, to “Krok do miłości” można nazwać epopeją współczesnej kobiety, która mimo przeciwności losu nie traci godności i wiary w lepsze jutro. Autorka umiejętnie balansuje między tradycją a nowoczesnością, co szczególnie widać w opisach żuławskiego krajobrazu – z jednej strony malowniczych jak u Konopnickiej, z drugiej przefiltrowanych przez współczesną wrażliwość.

Monika Chrzanowska jako narratorka wydaje się idealnym wyborem do tej opowieści. Jej głos ma tę ciepłą barwę, która przypomina mi letnie wieczory spędzone na rozmowach z przyjaciółkami w rodzinnym ogródku. Jedynie w momentach bardziej dramatycznych dialogów można odnieść wrażenie pewnej sztuczności, jak zauważyła jedna z recenzentek. Jednak ogólnie jej interpretacja dodaje historii autentyczności, szczególnie w scenach, gdzie Ewa odkrywa na nowo smak życia – tutaj Chrzanowska potrafi oddać całą gamę emocji, od niepewności po radość.

Co szczególnie urzekające w tej powieści, to sposób, w jaki Kubik portretuje społeczność małej miejscowości. Przypomina mi to moje własne doświadczenia z wakacji spędzanych u rodziny na wsi, gdzie każdy znał każdego, a plotki roznosiły się szybciej niż internetowe memy. Tylko że tutaj ta wspólnotowość nie jest karykaturalna, ale pokazana z empatią i zrozumieniem dla ludzkich słabości.

Porównując “Krok do miłości” do innych współczesnych polskich powieści obyczajowych, widzę wyraźnie, że Kubik nie popada w cukierkowatość, która czasem cechuje ten gatunek. Owszem, jest tu miejsce na romans (z interesująco zarysowanymi dwoma kandydatami do serca Ewy), ale autorka nie stroni też od trudniejszych tematów – samotności, wykluczenia, problemów finansowych. To nadaje historii głębi, czyniąc z niej coś więcej niż tylko lekką lekturę na letnie popołudnie.

Dla słuchaczy, którzy szukają w audiobooku nie tylko rozrywki, ale i pewnego rodzaju terapii duszy, “Krok do miłości” będzie idealnym wyborem. Szczególnie poleciłabym go osobom w trudnym momencie życia, które potrzebują przypomnienia, że po każdym upadku można się podnieść. I że czasem wystarczy wyjechać w zupełnie nowe miejsce – choćby na Żuławy – by odnaleźć siebie na nowo.

Technicznie audiobook jest wykonany bardzo dobrze. Rytm czytania pozwala w pełni docenić urok opisów przyrody, a podział na rozdziały ułatwia słuchanie w mniejszych porcjach – choć przyznam, że ja połknęłam tę historię prawie jednym tchem podczas długiej podróży pociągiem, co tylko potwierdza jej wciągającą moc.

Czy są jakieś słabe strony? Dla czytelników oczekujących literackich eksperymentów może zabraknąć tu formalnej innowacyjności. Ale przecież nie o to chodzi w tego typu powieściach. “Krok do miłości” wie, czym jest, i w tych ramach realizuje się znakomicie.

Z literackim pozdrowieniem, zachęcając do odkrywania polskich opowieści, które, jak żuławskie wierzby, splatają korzenie tradycji z gałęziami współczesności,
Zofia Kowalska