Langer – Remigiusz Mróz audiobook – Wciągający thriller o mrocznych sekretach i seryjnym mordercy

Opis

Cześć, fani mrocznych historii i dźwiękowych emocji!

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o audiobooku “Langer” Remigiusza Mroza, wiedziałem, że to będzie coś, co albo mnie porwie, albo zostawi z uczuciem niedosytu. Piotr Langer – postać, która w serii o Chyłce zawsze była jak ostry przypadek w gładkim daniu – doczekała się własnej opowieści. I to jakiej! Narracja Roberta Jarocińskiego, która towarzyszy nam przez niemal 13 godzin, to jazda bez trzymanki po zakamarkach psychiki seryjnego mordercy. Ale czy to danie smakuje tak dobrze, jak zapowiadał zapach? Usiądźcie wygodnie, bo zaraz opowiem Wam, co sądzę o tym kryminalnym rollercoasterze.

Zacznijmy od osobistego akcentu. Pamiętam, jak rok temu pisałem na blogu serię tekstów o powieściach osadzonych w realiach postsocjalistycznej Polski. Odkryłem wtedy, że młodzi ludzie szukają historii, które łączą przeszłość z nowoczesnym językiem – coś, co pozwala zrozumieć, skąd przyszliśmy, ale nie nudzi jak szkolny podręcznik. “Langer” nie jest co prawda osadzony w tamtych czasach, ale ma w sobie coś podobnego – próbę zajrzenia w głąb człowieka, który jest produktem swoich wyborów, traum i mroku. Słuchając tej historii, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że Mróz chciał nam pokazać coś więcej niż tylko kolejnego złoczyńcę. To jak podróż w głąb labiryntu, gdzie każdy zakręt odsłania coś nowego, ale nie zawsze przyjemnego.

Fabuła skupia się na Piotrze Langerze, psychopacie, którego wielu z nas zna z serii o Chyłce i Zordonie. Tym razem jednak dostajemy jego solowy występ – historię człowieka, który manipuluje, fascynuje i przeraża jednocześnie. Spotkanie z Niną Pokorą na gali charytatywnej staje się punktem wyjścia do odkrywania jego przeszłości. Mróz bawi się tu pytaniami o naturę zła: czy rodzi się ono w nas, czy jest efektem tego, co nas spotyka? To nie jest lekka lektura na wieczór przy herbacie – to raczej kieliszek wódki, który pali w gardle, ale zostawia posmak, o którym trudno zapomnieć.

Jeśli chodzi o treść, “Langer” to kryminał z krwi i kości, ale z mocnym psychologicznym twistem. Mróz nie boi się wejść w brutalne rejony – sceny przemocy są tu ostre jak brzytwa, choć nie tak drastyczne, jak niektórzy sugerują w recenzjach. Dla mnie to portret seryjnego mordercy, który jest jednocześnie odpychający i magnetyczny. Momentami przypomina mi Hannibala Lectera z książek Thomasa Harrisa – ten sam chłód, ta sama gra z czytelnikiem. Ale Langer nie jest kopią – to oryginalna postać, która ma w sobie coś z polskiej duszy, może trochę tego mroku, który znamy z ballad Mickiewicza czy filmów Smarzowskiego.

A jak wypada audiobookowa odsłona? Robert Jarociński robi tu naprawdę solidną robotę. Jego głos jest jak dobrze nastrojony instrument – raz brzmi złowieszczo, raz spokojnie, ale zawsze trzyma w napięciu. Pamiętam, jak kiedyś na podcaście rozkładałem na czynniki pierwsze adaptację “Wojny polsko-ruskiej” – tam kluczowe było oddanie emocji tekstu w obrazie. Tu mamy podobny wyczyn, ale w dźwięku. Jarociński potrafi sprawić, że czujesz dreszcz na plecach, gdy Langer snuje swoje manipulacje, a jednocześnie nie przesadza – nie ma tu teatralnego przerysowania, które mogłoby zepsuć klimat. Produkcja od Czwarta Strona to klasa sama w sobie – dźwięki tła, muzyka, wszystko gra jak w dobrym słuchowisku.

Ale nie wszystko jest tu idealne. Niektórzy fani Chyłki mogą poczuć się zawiedzeni – Langer jako самостоятельny bohater traci trochę tego błysku, który miał w duecie z prawniczym tandemem. Próba stworzenia nowej dynamiki z Niną Pokorą nie zawsze się udaje – momentami ich relacja wydaje się naciągana, jakby Mróz chciał na siłę wpisać w fabułę kolejny twist. Są też fragmenty, które ciągną się jak guma do żucia – zwłaszcza w środku, gdzie akcja trochę siada. Dla mnie to nie jest dealbreaker, ale rozumiem, dlaczego część słuchaczy mówi: „Nuda, nuda, nuda”. Jeśli szukacie tempa jak z “Behawiorysty”, to tu go nie znajdziecie.

Porównując “Langer” do innych dzieł, powiedziałbym, że to coś pomiędzy “Milczeniem owiec” a “Gone Girl” Gillian Flynn. Jest tu ten sam psychologiczny taniec między postaciami, ta sama fascynacja mrokiem. Ale Mróz dodaje do tego polski sznyt – nie ma tu hollywoodzkiego polotu, jest za to coś swojskiego, jakbyś słuchał historii opowiedzianej przy ognisku w Bieszczadach. To audiobook, który wciąga, ale wymaga od Ciebie skupienia – nie włączysz go w tle, robiąc obiad.

Komu polecam? Jeśli lubicie kryminały, które idą o krok dalej niż zagadka „kto zabił”, “Langer” jest dla Was. To historia dla tych, co nie boją się zajrzeć w otchłań i lubią, gdy narrator prowadzi ich za rękę przez mrok. Jeśli jednak wolicie lżejsze klimaty albo liczycie na powrót Chyłki w pełnej krasie, możecie się rozczarować. Dla mnie to solidne 4.4 – jak ocena na Goodreads – nie perfekcyjne, ale warte uwagi.

Słuchając “Langera”, przypomniałem sobie, dlaczego tak lubię audiobooki. To nie tylko historia – to doświadczenie. Głos Jarocińskiego, szelest kartek w tle, napięcie w powietrzu – to wszystko sprawia, że czujesz się, jakbyś był w środku tej opowieści. I choć nie jest to dzieło bez wad, zostawia po sobie ślad. Może nie jest to audiobook free w sensie ceny, ale w wielu bibliotekach cyfrowych można go złapać za darmo – sprawdźcie, bo warto!

Do usłyszenia w kolejnej dźwiękowej przygodzie, Tomek Wiśniewski
Tomasz Wiśniewski