Matka siedzi z tyłu. Opowieści z dy wzięte – Joanna Mokosa-Rykalska audiobook – Sarkazm, absurd i humor w mistrzowskim wydaniu

Opis

Cześć wszystkim miłośnikom dobrej literatury i jeszcze lepszego humoru!

Gdy tylko usłyszałem o audiobooku „Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d””y wzięte” Joanny Mokosy-Rykalskiej, od razu wiedziałem, że to będzie coś dla mnie. Jako bloger zajmujący się kulturą masową i wielbiciel dobrej satyry, mam słabość do książek, które potrafią rozśmieszyć do łez, a jednocześnie zmusić do refleksji. I muszę przyznać, że ta pozycja nie zawiodła moich oczekiwań – a raczej uszu, bo mówimy przecież o audiobooku.

Joanna Mokosa-Rykalska to prawdziwa mistrzyni ciętego humoru i autoironii. Jej książka to zbiór felietonów, które z jednej strony śmieszą, a z drugiej – dosadnie pokazują absurdy codzienności. Główna bohaterka, Joanna, to kobieta po czterdziestce, żona, matka, która z dystansem i sarkazmem obserwuje świat wokół siebie. Jej spojrzenie na macierzyństwo, relacje z mężem, przyjaciółkami czy sąsiadami jest tak świeże, że momentami aż boli z wrażenia.

Co mnie szczególnie urzekło w tej książce, to sposób, w jaki autorka balansuje na granicy groteski i rzeczywistości. Jej opowieści o „pędrakach” (czyli dzieciach), mężu „zawodowym graczu w gry komputerowe” czy wizytach u teściowej to kwintesencja życia wielu z nas. Tyle że Mokosa-Rykalska potrafi to opisać w sposób, który sprawia, że nawet najbardziej frustrujące sytuacje stają się źródłem śmiechu. To trochę jak oglądanie „Misia” Barei – niby absurd, a jednak tak bardzo prawdziwy.

Niezwykle ważnym elementem tego audiobooka jest interpretacja Ilony Chojnowskiej. Lektorka doskonale oddała charakter Joanny – jej sarkazm, ironię, ale też momentami wzruszenie. Chojnowska ma dar do intonacji, która potrafi podkreślić humor nawet w najbardziej banalnych zdaniach. Słuchałem tego audiobooka podczas długich podróży samochodem i nie raz zdarzyło mi się parsknąć śmiechem tak głośno, że musiałem się tłumaczyć współpasażerom. To właśnie dzięki jej interpretacji tekst zyskał dodatkowy wymiar.

Dla mnie, jako osoby, która na co dzień analizuje kulturę masową, „Matka siedzi z tyłu” to świetny przykład tego, jak literatura obyczajowa może być jednocześnie rozrywkowa i głęboka. To nie jest kolejna cukierkowa opowieść o idealnym macierzyństwie. To raczej szczera, momentami wręcz brutalna, ale zawsze zabawna relacja z frontu domowych bitew. I właśnie za to pokochałem tę książkę.

Oczywiście, nie brakuje tu też elementów, które mogą dzielić czytelników. Niektórym może przeszkadzać dosadność języka czy momentami zbyt mocny sarkazm. Ale jeśli macie dystans do siebie i świata, to te „wady” staną się zaletami. Ja osobiście uwielbiam, gdy ktoś potrafi śmiać się z siebie i z życia – a Mokosa-Rykalska robi to mistrzowsko.

Porównując „Matkę siedzi z tyłu” do innych podobnych pozycji na rynku, myślę, że najbliżej jej do stylu Katarzyny Grocholi czy Agnieszki Chylińskiej. To ten sam rodzaj humoru, autoironii i dystansu do rzeczywistości. Ale Mokosa-Rykalska ma w sobie coś więcej – jakiś specyficzny polski „kręgosłup moralny”, który sprawia, że jej teksty brzmią wyjątkowo autentycznie.

Czy polecam ten audiobook? Zdecydowanie tak! To idealna propozycja dla osób, które potrzebują odetchnąć od poważnych lektur i po prostu się pośmiać. Dla matek, które chcą poczuć, że nie są same w swoich domowych zmaganiach. Dla wszystkich, którzy cenią sobie humor z pazurem. I dla tych, którzy – tak jak ja – wierzą, że śmiech to najlepsze lekarstwo na codzienne problemy.

Jedno tylko ostrzeżenie: nie słuchajcie tego audiobooka w miejscach publicznych, chyba że nie przeszkadza wam tłumaczyć się z nagłych wybuchów śmiechu. Bo gwarantuję – będą się zdarzały regularnie.

Z literackim pozdrowieniem i uśmiechem od ucha do ucha,
Tomasz Wiśniewski