Matnia – Małgorzata Łatka audiobook – Mroczna zagadka, która wciąga jak wir!

Opis

Cześć, miłośnicy mrocznych zagadek i kryminalnych emocji! Tomasz Wiśniewski tu, wasz przewodnik po świecie literackich dreszczy i audiobookowych doznań.

Gdy tylko usłyszałem, że Małgorzata Łatka powraca z drugą częścią serii o Lenie Zamojskiej, od razu przypomniały mi się długie wieczory spędzone na analizowaniu polskich kryminałów dla mojego bloga. „Matnia” to jak powrót do starego, mrocznego Krakowa – miasta, które w tej serii staje się niemal kolejnym bohaterem.

Pierwsze wrażenie? Audiobook w wykonaniu Macieja Kowalika to prawdziwa uczta dla uszu. Jego głos idealnie współgra z klimatem powieści – momentami chłodny i analityczny, gdy opisuje śledztwo, by za chwilę stać się ciepłym i pełnym współczucia, gdy mierzymy się z traumą Leny. Kowalik ma tę niesamowitą umiejętność nadawania każdej postaci odrębnego charakteru tylko za pomocą intonacji. Szczególnie udana jest jego interpretacja Leny – słychać w niej zarówno profesjonalizm specjalistki od mowy ciała, jak i tę wewnętrzną walkę z demonami przeszłości.

Fabuła „Matni” to jak dobrze skomponowany utwór jazzowy – są momenty szybkie i pełne napięcia, gdy śledztwo nabiera tempa, ale też chwile wyciszenia, gdy autorka zagłębia się w psychologiczne aspekty. To właśnie te fragmenty najbardziej do mnie przemówiły. Lena Zamojska to postać niezwykle ludzka – nie jest superbohaterską detektyw, ale kobietą, która mimo swojej wiedzy i umiejętności, wciąż zmaga się z konsekwencjami spotkania z Kamforą. To przypomina mi dyskusje z moimi słuchaczami podcastu o tym, jak współczesne kryminały coraz częściej skupiają się na ludzkich słabościach, a nie tylko na genialnych dedukcjach.

Porównując do pierwszej części serii, „Matnia” jest bardziej dojrzała literacko, ale też – co niektórzy mogą uznać za wadę – mniej dynamiczna. Jeśli oczekujecie akcji non-stop, możecie poczuć pewien niedosyt. Ale dla mnie, jako wielbiciela psychologicznych niuansów, to właśnie było najciekawsze. Łatka świetnie pokazuje, jak trauma wpływa na percepcję i decyzje – Lena analizując mowę ciała innych, jednocześnie nie potrafi dostrzec własnych problemów. To tak, jakby najlepszy kardiolog nie potrafił wyleczyć własnego serca.

Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie – dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, a tempo narracji pozwala zarówno na skupienie się na szczegółach, jak i na płynne śledzenie akcji. 7 godzin i 29 minut mija niepostrzeżenie, a to chyba najlepsza rekomendacja dla kryminału.

Dla kogo będzie to idealna pozycja? Dla fanów kryminałów psychologicznych, którzy cenią sobie charakterystycznych bohaterów i atmosferę bardziej niż krwawe szczegóły. Jeśli podobały wam się powieści Katarzyny Bondy czy Marty Guzowskiej, „Matnia” powinna trafić w wasz gust. A jeśli dopiero zaczynacie przygodę z serią – warto zacząć od pierwszej części, by w pełni zrozumieć motywacje Leny.

Czy „Matnia” ma wady? Jak każda książka – tak. Niektóre wątki mogłyby być lepiej rozwinięte, a końcówka pozostawia pewien niedosyt, sugerując kolejną część. Ale może to właśnie dobrze? Bo ja już czekam na ciąg dalszy.

Wasz zawsze głodny dobrych kryminałów, Tomasz Wiśniewski. Do usłyszenia w kolejnych recenzjach – może przy jakimś krakowskim kawie i kolejnej mrocznej historii?