Mąż zastępczy – Joanna M. Chmielewska audiobook – Ulecz złamane serce przez niespodziewaną miłość

Opis

Cześć, moi drodzy miłośnicy książek i dobrych historii!

Dzisiaj chcę się z Wami podzielić moimi wrażeniami z audiobooka „Mąż zastępczy” autorstwa Joanny M. Chmielewskiej, w znakomitej interpretacji Mikołaja Krawczyka. Jako bloger kultury popularnej i pasjonat literatury obyczajowej, zawsze szukam historii, które mają w sobie coś więcej niż tylko rozrywkę – coś, co rezonuje z codziennym życiem, z naszymi polskimi realiami i emocjami, które znamy aż za dobrze. I powiem Wam, że ta książka, a raczej to „doświadczenie słuchowe” (bo audiobook experience to coś zupełnie innego niż czytanie!), naprawdę mnie zaskoczyło.

Zacznijmy od tego, czym jest „Mąż zastępczy”. To lekka powieść obyczajowa z elementami romansu, która opowiada o Piotrze – facecie, który po życiowych zawirowaniach, takich jak odejście żony i utrata pracy, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Dosłownie i w przenośni, bo zostaje „mężem zastępczym”, czyli złotą rączką do wynajęcia, pomagającą kobietom w codziennych sprawach. Historia niby prosta, ale kryje w sobie dużo ciepła, humoru i refleksji nad tym, jak odnaleźć się w życiu, gdy wszystko się sypie. To takie nasze polskie „coś się kończy, coś się zaczyna” – znamy to z własnego podwórka, prawda?

Muszę przyznać, że ta historia od razu wywołała u mnie osobiste wspomnienia. Pamiętam, jak rok temu pisałem na blogu serię artykułów o polskiej literaturze postkomunistycznej, próbując zrozumieć, dlaczego niektóre historie tak bardzo trafiają do młodych czytelników. Odkryłem wtedy, że szukamy opowieści, które pomagają nam zrozumieć nasze korzenie, ale podanych w nowoczesny, przystępny sposób. „Mąż zastępczy” nie jest co prawda książką historyczną, ale ma w sobie ten swojski klimat – współczesna Polska, samotność w dużych miastach, potrzeba wsparcia i zwykłej ludzkiej życzliwości. Słuchając tej historii, przypominały mi się rozmowy z moimi czytelnikami, którzy pisali, jak ważne są dla nich książki dające chwilę oddechu od codziennego pędu. I ta powieść właśnie taka jest – przyjemna, pokrzepiająca, jak ciepła herbata w zimowy wieczór.

Przejdźmy do sedna, czyli do treści i tego, co sprawia, że „Mąż zastępczy” jest wart Waszego czasu. Joanna M. Chmielewska, choć znana głównie z kryminałów i humorystycznych opowieści, tutaj pokazuje swoje bardziej refleksyjne oblicze. Historia Piotra to nie tylko zabawne perypetie złotej rączki, ale też głęboka analiza tego, jak radzimy sobie z kryzysami. Piotr to taki typowy chłopak z sąsiedztwa – pracowity, uczciwy, trochę zagubiony. Jego droga do odnalezienia sensu w życiu, poprzez pomaganie innym, jest naprawdę wzruszająca. Autorka świetnie oddaje też różnorodność kobiecych postaci, które spotyka na swojej drodze – każda z nich ma inną historię, inny problem, a Piotr staje się dla nich nie tylko fachowcem od napraw, ale czasem też kimś, kto po prostu wysłucha. To takie nasze polskie „razem raźniej” – niby banał, ale w tej historii brzmi bardzo autentycznie.

Nie można też pominąć humoru, który jest znakiem rozpoznawczym Chmielewskiej. Sytuacje, w jakich znajduje się Piotr, są czasem absurdalne, czasem irytujące, ale zawsze wywołują uśmiech. To nie jest humor slapstickowy, tylko taki subtelny, życiowy – jak wtedy, gdy próbuje naprawić coś, co w ogóle nie jest zepsute, tylko klientka chciała po prostu pogadać. Myślę, że każdy z nas zna takie momenty, gdy życie rzuca nam pod nogi małe, zabawne kłodki.

A teraz przejdźmy do tego, co w audiobookach najważniejsze – do narracji i jakości dźwięku. Mikołaj Krawczyk, który czyta „Męża zastępczego”, robi to po prostu fenomenalnie. Jego głos jest ciepły, ale jednocześnie dynamiczny – idealnie oddaje emocje Piotra, od frustracji po chwile wzruszenia. Słuchając, miałem wrażenie, że to nie jest zwykłe czytanie, tylko prawdziwa opowieść, jakby ktoś opowiadał mi historię przy kawie. Krawczyk świetnie moduluje głos, zmieniając intonację w zależności od postaci, co sprawia, że każda klientka Piotra brzmi inaczej, ma swój charakter. To naprawdę podnosi poziom „listening experience”. Jakość dźwięku też jest bez zarzutu – wszystko czyste, wyraźne, bez żadnych szumów czy zakłóceń, co w audiobookach jest kluczowe, bo przecież słuchamy ich często w ruchu, w tramwaju czy podczas sprzątania.

Jeśli chodzi o sam gatunek, to „Mąż zastępczy” wpisuje się w nurt lekkiej literatury kobiecej i romansów, które w Polsce mają ogromne grono fanów. Myślę tu o takich autorkach jak Katarzyna Grochola czy Agnieszka Lingas-Łoniewska, które też potrafią łączyć humor z głębszym przesłaniem. Jeśli lubicie ich książki, to z pewnością pokochacie i tę historię. Powiedziałbym nawet, że Chmielewska ma w sobie coś z Grocholi – ten sam dar do tworzenia postaci, z którymi można się utożsamić, i historii, które są jak plaster na codzienne troski.

Nie oznacza to jednak, że książka jest pozbawiona wad. Dla niektórych może być zbyt przewidywalna – to w końcu literatura rozrywkowa, a nie ambitna proza. Nie ma tu wielkich zwrotów akcji czy głębokich analiz społecznych, ale myślę, że nie taki był cel autorki. To książka na relaks, na odprężenie, a nie na intelektualne wyzwania. Jeśli szukacie czegoś bardziej wymagającego, możecie poczuć lekki niedosyt. Ale jeśli chcecie po prostu miło spędzić czas, to „Mąż zastępczy” jest strzałem w dziesiątkę.

Porównując audiobook do innych form odbioru literatury, muszę powiedzieć, że słuchanie tej historii dodało jej dodatkowego uroku. Pamiętam, jak w jednym z odcinków mojego podcastu analizowałem ekranizację „Wojny polsko-ruskiej” Doroty Masłowskiej i zastanawiałem się, jak różne media mogą zmieniać odbiór tej samej historii. Tutaj jest podobnie – głos Krawczyka sprawia, że niektóre sceny, które w druku mogłyby być tylko zabawne, w audiobooku stają się wręcz wzruszające. To magia dobrze wykonanej narracji.

Komu poleciłbym ten audiobook? Na pewno wszystkim, którzy lubią lekkie, ale niebanalne historie obyczajowe z nutką romansu. To idealna propozycja na długie jesienne wieczory, na podróż pociągiem czy po prostu na chwilę relaksu po ciężkim dniu. Myślę, że spodoba się zarówno kobietom, jak i mężczyznom – bo choć Piotr jest „mężem zastępczym”, to jego historia jest uniwersalna. A jeśli szukacie czegoś za darmo, to niestety nie mam dobrych wieści – ten audiobook nie jest dostępny jako „audiobook free”, ale wierzcie mi, warto zainwestować w tę „przyjemność słuchania”.

Na koniec chciałbym podzielić się jeszcze jedną refleksją. Słuchając „Męża zastępczego”, przypomniało mi się, jak ważne są w życiu drobne gesty – pomoc sąsiadowi, rozmowa z kimś, kto czuje się samotny. Piotr, choć sam zmaga się z problemami, pokazuje, że można znaleźć sens w pomaganiu innym. To takie nasze polskie „serce na dłoni” – może i czasem naiwne, ale zawsze szczere. I za to właśnie cenię tę książkę – za przypomnienie, że nawet w trudnych chwilach można być dla kogoś wsparciem.

Podsumowując, „Mąż zastępczy” to audiobook, który dostarcza dokładnie tego, czego oczekujemy od literatury rozrywkowej – humoru, ciepła i odrobiny refleksji. W połączeniu z doskonałą narracją Mikołaja Krawczyka tworzy to naprawdę wyjątkowe „doświadczenie słuchowe”. Jeśli macie ochotę na coś lekkiego, ale z głębią, koniecznie dajcie mu szansę. Jestem ciekaw, co Wy o nim myślicie – dajcie znać w komentarzach na moim blogu!

Do usłyszenia przy kolejnej historii, Tomasz Wiśniewski