Między młotem a piorunem – Kevin Hearne audiobook – Magia, bogowie i druid w epickiej walce o przetrwanie

Opis

Cześć, miłośnicy fantastyki i poszukiwacze nowych przygód!

Gdy tylko zacząłem słuchać ‘Między młotem a piorunem’ autorstwa Kevina Hearne, czytanego przez Marcina Popczyńskiego, poczułem, że wkraczam w świat, który łączy w sobie elementy mitologii nordyckiej, humoru i niesamowitych przygód. Atticus O’Sullivan, ostatni druid, prowadzi nas przez ten fascynujący świat z taką swobodą, że trudno oderwać się od słuchania. Już w pierwszych rozdziałach autor serwuje nam scenę, w której Atticus manipuluje uczuciami Ratatoska – wiewiórki o rozmiarach betoniarki – by dostać się po pniu Yggdrasilu do świata bogów. Ta absurdalna, a zarazem genialna scena doskonale oddaje charakter całej serii: inteligentny humor przeplata się tu z głęboką znajomością mitologii.

Pierwsze, co rzuca się w uszy, to doskonała narracja Marcina Popczyńskiego. Jego głos idealnie pasuje do charakteru Atticusa – pełen energii, z nutą sarkazmu i ironii. Popczyński nie tylko czyta, ale wręcz gra każdą postać, co dodaje audiobookowi niezwykłej głębi i realizmu. Szczególnie zapadają w pamięć sceny z Ratatoskiem, gdzie lektor mistrzowsko oddaje zarówno komiczny patos wiewiórki, jak i sarkastyczne riposty Atticusa. Również dialogi z Odynem czy Thorem brzmią tak autentycznie, że niemal widzimy przed sobą tych mitologicznych bohaterów.

Sam tekst Hearne’a to mieszanka fantastyki, humoru i mitologii. Autor brawurowo łączy wątki z różnych mitologii, tworząc spójną i wciągającą historię. W ‘Między młotem a piorunem’ Hearne eksploruje świat bogów nordyckich, wplatając w to elementy chrześcijaństwa i innych wierzeń. Szczególnie intrygująca jest scena z “kojącym obliczem Jezusa”, który buja się w rytm bluesa – to połączenie sacrum i profanum, typowe dla stylu Hearne’a, które może początkowo szokować, ale ostatecznie dodaje historii unikalnego charakteru. Ta mieszanka może wydawać się chaotyczna, ale w rękach Hearne’a staje się fascynującym kolażem, przypominającym nieco najlepsze dokonania Neila Gaimana w “Amerykańskich bogach”.

Jednym z najciekawszych aspektów książki jest rozwój postaci Atticusa. Po ponad dwóch tysiącach lat życia zaczyna on poważnieć, co dodaje historii nieco melancholii. Widać to szczególnie w jego relacjach z Granuaile – z beztroskiego mentora przeistacza się w kogoś, kto zaczyna rozumieć ciężar odpowiedzialności za swoich uczniów. Jednocześnie jego próby rozwiązania problemów w sposób typowy dla niego – czyli z dużą dozą szaleństwa, jak planowany zamach na Thora – sprawiają, że historia pozostaje lekka i zabawna. Ta wewnętrzna sprzeczność między dojrzewaniem a wiecznym młodzieńczym buntem stanowi jeden z najciekawszych wątków psychologicznych w książce.

Hearne nie stroni także od poruszania tematów poważnych, takich jak konsekwencje decyzji czy odpowiedzialność za własne czyny. Scena kradzieży magicznego jabłka, która rozgrywa się przy “romantycznie posapujących olbrzymach”, początkowo wydaje się komiczna, ale szybko okazuje się mieć daleko idące konsekwencje. Te elementy dodają głębi historii, czyniąc ją czymś więcej niż tylko rozrywką – to opowieść o dorastaniu, nawet jeśli trwa ono dwa tysiące lat.

Jeśli chodzi o jakość dźwięku, Storyside jak zwykle nie zawodzi. Dźwięk jest czysty, bez zakłóceń, co pozwala w pełni cieszyć się narracją Popczyńskiego. Szczególnie doceniam precyzyjne wyważenie głośności – nawet w najbardziej dynamicznych scenach, jak ucieczka przed rozzłoszczonym Odynem, każdy dialog pozostaje wyraźny i zrozumiały.

Podsumowując, ‘Między młotem a piorunem’ to audiobook, który zadowoli zarówno miłośników fantastyki, jak i tych, którzy szukają czegoś lekkiego i zabawnego. To prawdziwa uczta dla miłośników mitologii, podana w nowoczesnej, pełnej humoru formie. Doskonała narracja, wciągająca historia i świetna jakość dźwięku sprawiają, że jest to pozycja obowiązkowa w kolekcji każdego fana audiobooków. A dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z serią o Żelaznym Druidzie – to idealny punkt startowy, który pokazuje wszystkie najlepsze cechy prozy Hearne’a.

Z literackim pozdrowieniem, Tomasz Wiśniewski