Na spokojnych wodach – Viveca Sten audiobook – Mrożący krew w żyłach thriller z wyspy Sandhamn

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, zwłaszcza tych z dreszczykiem emocji w tle,

Gdy tylko zanurzyłam się w audiobooku „Na spokojnych wodach” Viveki Sten, od razu poczułam ten charakterystyczny, skandynawski chłód, który przeplata się z gorącem ludzkich namiętności. To nie jest zwykły kryminał – to raczej literacki odpowiednik sauny: najpierw delikatne rozgrzanie, potem nagły chłód, a na końcu uczucie oczyszczenia. I choć niektórzy czytelnicy narzekają na powolne tempo, ja widzę w tym zaletę – to jak degustacja dobrego wina, gdzie każdy smak trzeba docenić, zamiast pochłaniać całą butelkę jednym haustem.

Maria Seweryn jako narratorka to wybór… interesujący. Jej głos, który niektórzy określają jako „przesłodzony”, dla mnie brzmi jak ciepły szwedzki kardemon w mroźny dzień – może nie każdemu pasować, ale ma swój urok. Szczególnie udana jest jej interpretacja dialogów, gdzie potrafi oddać całą gamę emocji, od sarkazmu po ukrytą groźbę. Choć przyznaję, że w momentach najbardziej napiętych scen jej ton czasem pozostaje zbyt równy, jak spokojna tafla jeziora podczas burzy.

Co do samej fabuły – Viveca Sten, będąc prawniczką, zaskakująco dobrze balansuje między procedurami śledztwa a ludzkimi dramatami. To nie jest typowy kryminał, gdzie liczy się tylko „kto zabił”. Tutaj morderstwo jest pretekstem do pokazania, jak krucha jest tafla społecznego spokoju, zwłaszcza w małej społeczności, gdzie wszyscy się znają, ale nikt tak naprawdę nie wie, co kryje się za uśmiechem sąsiada. Przypomina mi to pewną dyskusję, którą prowadziłam z kolegą po fachu o tym, jak współczesna literatura eksploruje temat pozorów – „Na spokojnych wodach” to świetny przykład tej tendencji.

Porównując do innych skandynawskich kryminałów, seria o Sandhamn jest jak lżejsza wersja Mankella – mniej filozofii egzystencjalnej, więcej codziennych ludzkich dramatów. Jeśli Camilla Läckberg to literacka kanapka z łososiem, to Viveca Sten to kanapka z… no właśnie, z czym? Z pewnością z jakimś lokalnym szwedzkim przysmakiem, który na pierwszy rzut oka wydaje się zwyczajny, ale ma swój charakterystyczny smak.

Dla kogo jest ten audiobook? Dla tych, którzy lubią kryminały jak dobry serial – z rozwiniętymi postaciami, stopniowo odkrywanymi tajemnicami i klimatem, który wciąga jak fale morskie. Ale jeśli szukacie szybkiej akcji i krwawych scen, możecie się zawieść. To raczej kryminał dla cierpliwych, którzy doceniają, gdy autor pozwala historii dojrzewać, jak szwedzki schnapps.

A co do kontrowersji wokół interpretacji Marii Seweryn – pamiętam, jak podczas jednego z moich wykładów dyskutowaliśmy o tym, że głos lektora to jak wino do posiłku: nie każdemu pasuje to samo, ale dobre parowanie potrafi podkreślić smak dania. W tym przypadku Seweryn może nie jest mocnym bourbonem, ale zdecydowanie ma swoje miejsce w tej literackiej uczcie.

Z literackim pozdrowieniem, jak zawsze z filiżanką herbaty i gotowym notesem do dyskusji,
Zofia Kowalska