Nad przepaścią – Ellinor Rafaelsen audiobook – Miłość i zazdrość na skraju przepaści

Opis

Drodzy miłośnicy literatury, których serca biją w rytm skandynawskich sag i ludzkich dramatów,

Gdy tylko dotarł do mnie audiobook „Nad przepaścią” Ellinor Rafaelsen, od razu poczułam ten charakterystyczny dreszcz emocji, jaki towarzyszy mi zawsze, gdy sięgam po kolejny tom sagi „Obietnice”. Ta dwunasta odsłona, wydana przez Skinnbok i mistrzowsko zinterpretowana przez Sylwię Nowiczewską, to prawdziwa uczta dla duszy wrażliwej na złożoność ludzkich relacji.

Siedziałam w swoim ulubionym fotelu, otulona ciepłym szalem – takim samym, w którym słuchałam poprzednich części tej sagi podczas mroźnych zimowych wieczorów. I znów, jak za każdym razem, dałam się porwać wirowi emocji, który autorka tak umiejętnie splata z codziennością swoich bohaterów.

„Nad przepaścią” to opowieść, która bierze za serce i nie puszcza. Guro i Emilie – siostry, których relacja naznaczona jest gorzką zazdrością – to postaci wyjątkowo prawdziwe w swojej niedoskonałości. Ich dialogi, pełne niedopowiedzeń i tłumionych emocji, przypomniały mi dyskusje, które prowadziłam z własną siostrą w młodości. Jakże często w rodzinnych relacjach tkwi ta sama mieszanka miłości i rywalizacji, którą Rafaelsen portretuje z niezwykłą wnikliwością.

Wilhelm, który traci wzrok i wraz z nim swoją artystyczną tożsamość, to postać, która szczególnie zapadła mi w pamięć. Jego wewnętrzna walka o zachowanie godności w obliczu życiowej tragedii przywodzi na myśl bohaterów Ibsena – tych samotnych buntowników przeciwko okrutnemu losowi. A scena, w której ratuje obce dziecko, podkładając je pod piersi zrozpaczonej Gunnhild… Cóż za potężna metafora macierzyństwa, straty i nadziei!

Sylwia Nowiczewska jako narratorka sprawia, że każda z tych postaci zyskuje własny, rozpoznawalny głos. Jej interpretacja Guro, pełna stłumionej wściekłości i bólu, to prawdziwy majstersztyk. Z kolei delikatna, nieco melancholijna barwa, jaką nadaje Emilie, idealnie oddaje charakter tej „rozsądnej, nudnej” siostry. Szczególnie urzekła mnie scena monologu Guro – Nowiczewska potrafiła oddać całą złożoność tej postaci: od dziecięcej złości po głęboki, egzystencjalny lęk.

Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie, choć – jak zauważyła jedna z recenzentek – wersja, którą otrzymałam, również miała drobne problemy z zakończeniem. To jednak drobiazg w obliczu całościowego doświadczenia słuchowiskowego, które oferuje ta produkcja.

Porównując „Nad przepaścią” do innych sag rodzinnych, muszę przyznać, że Rafaelsen znajduje idealną równowagę między skandynawskim realizmem a uniwersalnym humanizmem. Gdybym miała szukać polskiego odpowiednika tej wrażliwości, sięgnęłabym może do „Domu nad rozlewiskiem” Małgorzaty Kalicińskiej – choć oczywiście klimat i skala emocji są zupełnie inne.

Komu poleciłabym ten audiobook? Z pewnością wszystkim, którzy cenią sobie literaturę obyczajową z prawdziwą głębią psychologiczną. To propozycja idealna na długie zimowe wieczory, gdy za oknem szaleje wiatr, a my chcemy się zagłębić w świat, gdzie emocje sięgają zenitu, ale gdzie zawsze – jak w dobrym dramacie – pozostaje iskra nadziei.

Sama, słuchając tej historii, wielokrotnie musiałam przerywać, by przemyśleć szczególnie poruszające sceny. Jakże często literatura skandynawska potrafi w prostych słowach wyrazić najbardziej złożone prawdy o człowieku! „Nad przepaścią” to kolejny dowód na to, że saga „Obietnice” zasłużyła na miano jednej z najchętniej czytanych serii tego gatunku.

Z literackim pozdrowieniem, Wasza Zofia Kowalska