Nagle trup – Marta Kisiel audiobook – Morderstwo, absurd i humor w jednym!

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, zarówno tych poważnych, jak i tych z przymrużeniem oka,

Gdy tylko usłyszałam o najnowszym audiobooku Marty Kisiel “Nagle trup”, od razu przypomniały mi się długie wieczory spędzone na lekturze jej wcześniejszych dzieł, które zawsze balansowały na granicy absurdu i głębszej refleksji. Tym razem autorka zabiera nas w podróż po zakamarkach świata wydawniczego, gdzie w toalecie wydawnictwa JaMas zostają znalezione zwłoki redaktora Pawła Chojnowskiego. Już sam ten absurdalny początek zapowiada, że będziemy mieli do czynienia z typową dla Kisiel grą konwencjami.

Z perspektywy mojego doświadczenia jako krytyka literackiego, szczególnie cenię sobie sposób, w jaki Kisiel konstruuje swoje narracje. W “Nagle trup” mamy do czynienia z pastiszem kryminału, gdzie wątek śledztwa służy głównie jako pretekst do ukazania galerii barwnych postaci i sytuacyjnego humoru. To trochę jak obserwowanie teatru absurdu, gdzie każda postać wydaje się żyć w swoim własnym, dziwacznym uniwersum, a prawa logiki zostały zawieszone na rzecz komicznego efektu.

Bartosz Głogowski jako lektor okazał się strzałem w dziesiątkę. Jego głos idealnie współgra z klimatem książki – potrafi zarówno budować napięcie w bardziej “kryminalnych” momentach, jak i wydobyć cały komizm z absurdalnych dialogów. Szczególnie urzekło mnie, jak odtwarzał postać sekretarki-mężczyzny, nadając jej tę specyficzną, karykaturalną nutę, która od razu przywodziła na myśl najlepsze tradycje polskiej komedii.

Analizując warstwę językową, muszę przyznać, że Kisiel jak zwykle bawi się słowem z niezwykłą swobodą. Jej dialogi są pełne ironii, aluzji i gry słownej, co w połączeniu z narracją Głogowskiego tworzy prawdziwą ucztę dla ucha. Pamiętam, jak podczas jednego z moich wykładów o współczesnej prozie polskiej dyskutowaliśmy właśnie o tym, jak trudno jest pisać dobrą komedię, która nie popada w tanią groteskę. Kisiel udowadnia, że jest mistrzynią tego gatunku – jej humor jest inteligentny, a karykatura postaci nigdy nie staje się płaska.

Jednak, jak to często bywa z tego typu książkami, nie każdy czytelnik (czy raczej słuchacz) odnajdzie się w tym świecie. Dla niektórych wątek kryminalny może być zbyt słabo rozwinięty, a humor – zbyt absurdalny. Ja jednak uważam, że to właśnie ta lekkość i niepoważne podejście do gatunku stanowią o sile “Nagle trup”. To jak literacki odpowiednik dobrego serialu komediowego – nie wymaga głębokiej analizy, za to zapewnia doskonałą rozrywkę.

Porównując “Nagle trup” do innych współczesnych polskich kryminałów komediowych, najbliżej mu chyba do twórczości Joanny Chmielewskiej, choć Kisiel ma swój własny, rozpoznawalny styl. Gdybym miała wskazać idealnego odbiorcę tego audiobooka, byłaby to osoba szukająca lekkiej, inteligentnej rozrywki, która nie boi się literackiego eksperymentu i potrafi docenić grę konwencjami.

Słuchając “Nagle trup” w wykonaniu Głogowskiego, często łapałam się na tym, że uśmiecham się pod nosem, a czasem nawet wybucham śmiechem. To rzadkie w dzisiejszych czasach doświadczenie – kiedy literatura potrafi nas rozśmieszyć w sposób naturalny, nie wymuszony. I chyba właśnie to jest największą zaletą tego audiobooku – ta niepowtarzalna atmosfera zabawy słowem i sytuacją, która udziela się słuchaczowi.

Z literackim pozdrowieniem, pozostając w kręgu książkowych fascynacji,
Zofia Kowalska