Nie dla mięczaków – Monika Szwaja audiobook – Urocza historia o miłości, wolności i tajemnicach

Opis

Cześć, miłośnicy dobrej literatury i słuchowisk! Tomasz Wiśniewski tu, wasz przewodnik po świecie audiobooków, który dziś zabierze was w podróż po Szczecinie śladami Piotra Voigta i jego Myszki.

Gdy tylko usłyszałem, że XAUDIO wydaje nowy audiobook Moniki Szwai, od razu wiedziałem, że to musi być coś specjalnego. ‘Nie dla mięczaków’ to jak powrót do starego, dobrego znajomego – tej samej ciepłej, pełnej humoru narracji, która charakteryzowała wszystkie dzieła Szwai. Pamiętam, jak kilka lat temu analizowałem na swoim blogu fenomen jej powieści – te wszystkie ‘Arki czasu’ i ‘Kobiety do wzięcia’, które tak doskonale chwytały ducha współczesnej Polski. I teraz, słuchając tej historii, miałem wrażenie, że autorka wciąż jest z nami.

Historia Piotra Voigta, świeżo rozwiedzionego biznesmena, który w parku poznaje tajemniczą Myszę, to kwintesencja stylu Szwai. To nie jest zwykły romans – to raczej opowieść o tym, jak trudno jest czasem pogodzić się z wolnością, gdy już ją zdobędziemy. Ileż to razy sam spotykałem takich Piotrów w moim życiu – mężczyzn po czterdziestce, którzy nagle odkrywają, że nie wiedzą, co zrobić z odzyskaną niezależnością. Szwaja portretuje tę sytuację z typową dla siebie przenikliwością i humorem.

Aneta Todorczuk jako lektorka to strzał w dziesiątkę. Jej głos ma tę szczególną właściwość, że potrafi być jednocześnie ciepły i ironicznym, co idealnie pasuje do prozy Szwai. Szczególnie udane są sceny dialogowe – Todorczuk świetnie oddaje zarówno rozmemłanego Piotra, jak i pełną energii Myszkę. Słuchając, miałem wrażenie, że obserwuję tę parę w kawiarni na warszawskim Powiślu (a że sam tam często bywam, sceny nabierały dodatkowej autentyczności).

Co mnie szczególnie urzekło, to sposób, w jaki Szwaja gra konwencjami. Z pozoru mamy do czynienia z lekką historią romantyczną, ale pod tą powierzchnią kryje się całkiem poważna refleksja o samotności w wielkim mieście, potrzebie bliskości i tym, jak trudno jest czasem wyjść ze swojej strefy komfortu. To trochę jak ‘Seksmisja’ Barei – niby komedia, a jednak mówiąca o ważnych sprawach.

Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie – dźwięk jest czysty, bez zbędnych szumów, a tempo narracji pozwala zarówno śledzić fabułę, jak i delektować się językiem. XAUDIO jak zwykle nie zawodzi. Szkoda tylko, że to jedna z ostatnich nowości Szwai – słuchając, nie mogłem oprzeć się refleksji, ile jeszcze wspaniałych historii mogłaby nam opowiedzieć.

Dla kogo jest ta pozycja? Z pewnością dla fanów lekkiej, ale nie powierzchownej literatury obyczajowej. Dla tych, którzy cenią sobie polskie realia i specyficzny humor. I wreszcie – dla wszystkich, którzy wierzą, że nawet po czterdziestce można rozpocząć nowy rozdział życia. Jeśli lubicie twórczość Grocholi czy Lingas-Łoniewskiej, ‘Nie dla mięczaków’ powinno trafić w wasz gust.

Czy są jakieś wady? Może tylko jedna – że ta historia kończy się zbyt szybko. Trzy i pół godziny słuchania mijają jak z bicza strzelił, a ja zostałem z poczuciem, że chętnie posłuchałbym o dalszych losach Piotra i Myszki. Ale może to dobrze – jak mawiał mój ulubiony profesor na studiach: ‘Prawdziwa sztuka to ta, po której chce się więcej’. I tak właśnie jest w tym przypadku.

Wasz zawsze głodny dobrych historii, Tomasz Wiśniewski. Do usłyszenia w kolejnych recenzjach – a tymczasem, jeśli jeszcze nie znacie twórczości Moniki Szwai, ‘Nie dla mięczaków’ to świetny punkt startowy. Miłego słuchania!