O menopauzie.: Czego ginekolog Ci nie powie – Anna Augustyn-Protas audiobook – Przebudź się do nowego etapu życia z uśmiechem!

Opis

Drogie Czytelniczki i Słuchaczki, które wędrują przez labirynty kobiecego doświadczenia z równą ciekawością co ja,

Gdy po raz pierwszy zetknęłam się z audiobookiem „O menopauzie: Czego ginekolog Ci nie powie” Anny Augustyn-Protas, poczułam to specyficzne mrowienie – mieszankę profesjonalnej ciekawości krytyczki literackiej i osobistego zaangażowania kobiety po czterdziestce. To właśnie ta dwoistość perspektywy każe mi dziś sięgnąć po pióro (a właściwie klawiaturę) z wyjątkowym przekonaniem, że ten tytuł zasługuje na uwagę nie tylko jako poradnik, ale jako ważny głos w dyskusji o współczesnym doświadczeniu kobiet.

Pamiętam, jak podczas jednego z moich literackich badań nad współczesną prozą kobiecą w Polsce uderzyła mnie pewna prawidłowość – o menstruacji pisze się już całkiem śmiało, o ciąży i macierzyństwie powstały setki powieści, ale menopauza wciąż pozostaje tematem przemilczanym, wręcz zawstydzającym. Augustyn-Protas z właściwą sobie bezpośredniością rozprawia się z tym tabu, jak doświadczona ogrodniczka z chwastami – systematycznie, z precyzją, ale i z szacunkiem dla gleby, w której te stereotypy wyrosły.

Co wyróżnia tę pozycję na tle innych publikacji o kobiecej fizjologii? Przede wszystkim głos Magdaleny Kumorek, który prowadzi nas przez meandry tematów z równą swobodą co moja ulubiona profesorowa podczas wykładów o literaturze modernistycznej. Jej interpretacja to prawdziwy majstersztyk – ciepła, ale nie cukierkowa, pełna ekspresji, ale nieprzesadzona. Gdy opowiada o „uderzeniach gorąca”, niemal czuję, jak temperatura w moim salonie rośnie, a fragmenty o hormonalnej huśtawce nastrojów przypominają mi najlepsze sceny psychologiczne z powieści Olgi Tokarczuk.

Treść książki układa się w spójną narrację, która momentami przypomina moje ulubione eseje – łączy osobiste doświadczenia z rzetelną wiedzą medyczną, nie stroniąc od soczystych metafor („menopauza to nie koniec rozdziału, tylko zmiana narracji” – to zdanie zapisałam sobie złotymi literami w notesie). Autorce udaje się uniknąć pułapki nadmiernego medykalizowania tematu, co często obserwuję w podobnych publikacjach. Zamiast suchych statystyk dostajemy opowieść o transformacji, która mogłaby stać się kanwą niejednej powieści rozwojowej.

Jednak – i tu muszę być w pełni szczera jak podczas seminariów z moimi studentami – nie wszystkie fragmenty przekonują mnie w równym stopniu. Rozdziały o diecie i unikaniu stresu, choć niewątpliwie ważne, momentami brzmią jak utopia dla kobiet z klas wyższych. Gdy słuchałam o konieczności życia w „super czystych rejonach”, mimowolnie westchnęłam, patrząc przez okno na krakowski smog. Te fragmenty przypominają mi nieco niektóre współczesne powieści, które opisują rzeczywistość z perspektywy wąskiej grupy społecznej, zapominając o różnorodności doświadczeń.

Mimo to, audiobook ma jedną niezaprzeczalną zaletę – oswaja. Tak jak dobra literatura oswaja nas z trudnymi emocjami, tak ta pozycja normalizuje rozmowy o menopauzie, czyniąc z niej nie temat tabu, ale naturalny etap życia. Po zakończeniu słuchania miałam wrażenie, jakbym uczestniczyła w długiej, szczerej rozmowie z mądrą przyjaciółką – taką, która nie boi się niewygodnych tematów, ale mówi o nich z empatią i humorem.

Dla kogo będzie to idealne słuchowisko? Dla każdej kobiety, która czuje, że zbliża się do „tego wieku”, ale i dla młodszych słuchaczek, które chcą zrozumieć doświadczenia swoich matek. Dla mężczyzn, którzy pragną lepiej zrozumieć partnerki. Wreszcie – dla takich krytyczek jak ja, które w każdym tekście szukają zarówno wartości merytorycznej, jak i literackiego kunsztu.

Z literackim pozdrowieniem, jak zawsze – Wasza Zofia Kowalska