Obca kobieta – Katarzyna Kielecka audiobook – Wzruszająca podróż nad morzem pełna tajemnic

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, których serca biją szybciej na dźwięk dobrze opowiedzianej historii,

Gdy tylko usłyszałam pierwsze zdania „Obcej kobiety” w interpretacji Ilony Chojnowskiej, poczułam to charakterystyczne mrowienie – znak, że oto zaczynam audiobookową przygodę, która zostanie ze mną na dłużej. Katarzyna Kielecka stworzyła powieść, która jak dobry polski film obyczajowy potrafi jednocześnie rozśmieszyć i wzruszyć do łez, a wszystko to w rytmie szumu bałtyckich fal.

Marta, główna bohaterka, to postać, z którą wiele kobiet (w tym ja) może się utożsamić. Kto z nas nie przeżył takiego „paskudnego dnia”, kiedy świat wydaje się spiskować przeciwko nam? Kiedy słuchałam, jak pakuje plecak w przypływie młodzieńczego buntu, przypomniałam sobie własną ucieczkę z domu w wieku 17 lat – choć w moim przypadku była to raczej dramatyczna wyprawa do… pobliskiej kawiarni, skąd po godzinie wróciłam z tabliczką czekolady. Ale te emocje – ta mieszanina złości, rozczarowania i potrzeby ucieczki – zostały przez autorkę oddane z chirurgiczną precyzją.

Co wyróżnia tę powieść w morzu współczesnej literatury obyczajowej? Przede wszystkim mistrzowskie przeplatanie dwóch narracji – młodej, impulsywnej Marty i dojrzałej, naznaczonej życiem Jagody. Kielecka stosuje tu ciekawą technikę literacką: historię Jagody poznajemy głównie poprzez dialogi, co w wersji audio nabiera szczególnej mocy. Chojnowska wprost fenomenalnie moduluje głos, oddając zarówno młodzieńczą werwę Marty, jak i pełną rezygnacji mądrość Jagody. W scenach, gdy Jagoda opowiada o swojej przeszłości, narratorka stosuje subtelne spowolnienie tempa, jakby każdy wyraz musiał przejść przez sito wspomnień.

Przestrzeń nadbałtycka nie jest tu jedynie tłem – to niemal trzeci bohater. Opisy wydm, wiatru i wody są tak plastyczne, że podczas słuchania niemal czułam zapach słonej wody i piasku między palcami. To zasługa zarówno pióra Kieleckiej, jak i interpretacji Chojnowskiej, która potrafi czytać opisy przyrody z taką uwagą, jak dialogi. Pamiętam swoje własne wakacje w Jastrzębiej Górze przed laty – te wspomnienia ożyły podczas słuchania, gdyż autorka perfekcyjnie oddała specyficzną atmosferę polskiego wybrzeża.

Jeśli chodzi o konstrukcję audiobooka, Storybox jak zwykle nie zawiódł. Dźwięk jest krystaliczny, a tempo narracji idealne – nie za szybkie, by nadążyć za wątkami, nie za wolne, by nużyć. Dziewięć godzin pięćdziesiąt minut mija jak z bicza strzelił, a to rzadkość wśród audiobooków. Szczególnie udane są momenty ciszy między rozdziałami – te kilkusekundowe pauzy pozwalają „przetrawić” emocje przed kolejną częścią historii.

Czy są jakieś mankamenty? Dla purystów literackich niektóre rozwiązania fabularne mogą wydać się zbyt przewidywalne. Momentami miałam wrażenie, że autorka trochę na siłę dąży do happy endu, choć życie rzadko bywa tak łaskawe. Ale może właśnie dlatego sięgamy po takie książki – by przez chwilę wierzyć, że wszystkie puzzle i tak się ułożą?

Porównując „Obcą kobietę” do innych współczesnych polskich powieści obyczajowych, widzę wyraźne podobieństwa do twórczości Katarzyny Michalak – zwłaszcza w sposobie budowania kobiecej psychologii. Jednak Kielecka idzie o krok dalej w eksploracji międzypokoleniowych relacji. To nie jest typowa „babcia-wnuczka” historia, ale raczej opowieść o dwóch kobietach w różnych momentach życia, które łączy więcej, niż same są w stanie początkowo przyjąć do wiadomości.

Komu szczególnie polecam to słuchowisko? Na pewno wszystkim, którzy szukają mądrej, ale nie przytłaczającej historii. Matkom i córkom – bo może stać się punktem wyjścia do ważnych rozmów. Miłośnikom polskiego wybrzeża – bo to prawdziwa uczta sensoryczna. I wreszcie – wszystkim, którzy wierzą (lub chcą wierzyć), że przypadkowe spotkania mogą zmienić nasze życie.

Po zakończeniu słuchania zostałam z poczuciem, jakbym wróciła z krótkiej, ale intensywnej podróży. Takie audiobooki są jak dobre wino – smakują najlepiej, gdy można się nimi dzielić. Dlatego już planuję, komu z moich znajomych podrzucę ten tytuł (oczywiście po uprzednim sprawdzeniu, czy mają aktywną subskrypcję Storytel – bo szkoda byłoby ich pozbawić tej przyjemności).

Z literackim pozdrowieniem, w oczekiwaniu na kolejne takie perełki,
Zofia Kowalska