Ostatni samobójca. Komisarz Oczko (7) – Tomasz Wandzel audiobook – Wciągający kryminał pełen tajemnic i napięcia

Opis

Cześć, fani kryminałów i dobrych historii!

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o ‘Ostatni samobójca. Komisarz Oczko (7)’ autorstwa Tomasza Wandzela, wiedziałem, że czeka mnie coś więcej niż zwykły kryminał. Seria o Komisarzu Oczko od dawna krążyła mi po głowie, bo przecież kto nie lubi śledztw, które trzymają w napięciu do ostatniej minuty? Ale tym razem, w formie audiobooka, to doświadczenie wciągnęło mnie jak wir na Wiśle w czasie wiosennych roztopów. Jeśli lubicie historie, w których zagadka goni zagadkę, a bohaterowie czują się jak starzy znajomi, to ten audiobook totalnie was pochłonie.

Zacznijmy od tego, co mnie osobiście przyciągnęło. Rok temu pisałem na blogu serię tekstów o powieściach osadzonych w realiach Polski po transformacji ustrojowej. Pamiętam, jak wtedy uderzyło mnie, że młodzi czytelnicy – tacy jak moi odbiorcy – szukają nie tylko rozrywki, ale i klucza do zrozumienia przeszłości, podanego w nowoczesnej, dynamicznej formie. ‘Ostatni samobójca’ idealnie wpisuje się w ten trend. Historia zaczyna się od ciała Marka Kowalczyka znalezionego w wynajętym mieszkaniu – na pierwszy rzut oka samobójstwo. Ale potem pojawiają się kolejne przypadki, a Komisarz Oczko zaczyna drążyć temat, który okazuje się o wiele bardziej pokręcony, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. To nie jest kolejna sztampowa opowieść o gliniarzu z problemami – to śledztwo, które każe ci się zastanawiać: zbieg okoliczności czy czyjaś perfidna gra?

Fabuła to prawdziwy rollercoaster. Wandzel ma talent do budowania napięcia – każda scena, każdy dialog pcha akcję do przodu, a jednocześnie zostawia miejsce na domysły. Kluczowe motywy – śledztwo, tajemnica, suspens – są tu podane w taki sposób, że nie możesz się oderwać. Jest w tym coś z klasycznych kryminałów Agathy Christie, ale z polskim twistem – szarość blokowisk, specyfika małych miasteczek jak Prabuty, z których autor czerpie inspirację, i ten niepowtarzalny klimat, który znamy z rodzimych historii. To, co naprawdę mnie ujęło, to sposób, w jaki Wandzel bawi się pytaniem: gdzie kończy się przypadek, a zaczyna premedytacja? Odpowiedź nie przychodzi łatwo, i to jest siła tej książki.

A teraz przejdźmy do tego, co w audiobooku równie ważne jak treść – lektor. Nie znamy jego nazwiska, ale powiem wam jedno: facet robi robotę na piątkę z plusem. Głos jest ciepły, ale jednocześnie ma w sobie tę nutę niepokoju, która idealnie pasuje do klimatu kryminału. Sposób, w jaki moduluje tempo i intonację, sprawia, że każda scena nabiera życia – od spokojnych rozmów w komisariacie po momenty, gdy napięcie sięga zenitu. Słuchałem go w drodze do pracy, stojąc w korku na warszawskiej Trasie Łazienkowskiej, i powiem szczerze: nawet nie zauważyłem, kiedy minęła godzina. Porównując to do innych audiobooków, lektor ‘Ostatniego samobójcy’ przypomina mi trochę styl Filipa Kosiora – trudnego do pobicia mistrza narracji – ale tutaj mamy coś świeżego, własnego. Jak napisał ktoś w recenzji na Audiotece: ‘Lektor miał trudne zadanie po Mistrzu Filipie, ale podołał’. Zgadzam się w stu procentach – słuchanie tego to czysta przyjemność.

Nie wszystko jest jednak idealne. Momentami fabuła mogłaby być bardziej zwarta – niektóre wątki poboczne, choć ciekawe, trochę rozmywają główną linię śledztwa. Dla fanów szybkiej akcji to może być mały minus. Ale z drugiej strony, te dygresje budują świat, w który łatwo się zanurzyć. Audiofilom mogę powiedzieć, że jakość nagrania jest bez zarzutu – żadnych szumów, klarowny dźwięk, wszystko na poziomie, którego oczekujemy od współczesnych produkcji. Jeśli chodzi o samo wydanie, Lind & Co postarało się, choć ich ocena na rynku nie zawsze powala – tutaj jednak dali radę.

Porównując ‘Ostatniego samobójcę’ do innych serii Wandzela, jak te z Komisarzem Papają czy Detektywką Różą Wielopolską, widzę podobny styl – zagadki, które wciągają, i bohaterowie, których losy chce się śledzić. Ale seria o Oczku ma w sobie coś bardziej swojskiego, może przez te lokalne smaczki, które przypominają mi rozmowy z kumplami przy piwie w Prabutach czy Kwidzynie. Jeśli lubicie ‘Ziarno prawdy’ Zygmunta Miłoszewskiego albo serię o Eberhardzie Mocku od Marka Krajewskiego, ten audiobook też was nie zawiedzie – to ten sam poziom kryminalnej frajdy, tylko w bardziej współczesnym wydaniu.

Komu polecam? Wszystkim, którzy kochają kryminały z głębią, ale nie chcą się nudzić. Jeśli jesteście fanami podcastów kryminalnych albo seriali typu ‘Twoje oblicze’, ten audiobook to coś dla was. A najlepsze? Możecie go mieć za darmo – wystarczy sprawdzić platformy jak Audioteka czy Storytel, które czasem oferują takie perełki w promocji. To prawdziwa gratka dla tych, którzy szukają nie tylko rozrywki, ale i historii, która zostaje w głowie na dłużej.

Na koniec jeszcze jedna osobista refleksja. Kiedy nagrywałem odcinek podcastu o ekranizacji ‘Wojny polsko-ruskiej’, zachwycałem się, jak dobrze można przełożyć książkę na inny nośnik, zachowując jej ducha. Tutaj mam podobne odczucia – audiobook ‘Ostatni samobójca’ to nie tylko wierna adaptacja tekstu Wandzela, ale i nowa jakość sama w sobie. Słuchając go, czułem się, jakbym sam szedł za Oczkiem po śladach tej zagadki. I powiem wam: dawno nie miałem takiej frajdy z kryminału.

Do usłyszenia przy kolejnej historii, która nas porwie!
Tomasz Wiśniewski