Pasażer na gapę – Adrian Bednarek audiobook – Sadystyczna gra o życie, od której nie oderwiesz się ani na chwilę

Opis

Drodzy miłośnicy literatury mrocznej i psychologicznych thrillerów,

Książka “Pasażer na gapę” autorstwa Adriana Bednarka to wciągająca opowieść, która zabiera nas w podróż przez najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, niczym współczesna wersja dantejskiego piekła. Fabuła rozpoczyna się od brawurowej ucieczki Magdy i Maćka ze szpitala psychiatrycznego – scena ta od razu rzuca czytelnika w wir akcji, przypominając najlepsze momenty filmów Tarantino połączone z psychologiczną głębią “Lotu nad kukułczym gniazdem”. Jednak szybko okazuje się, że ich misterny plan to zaledwie preludium do prawdziwego horroru, gdy w ich życie wkracza tajemniczy “pasażer na gapę” – Konrad, postać tak nieprzewidywalna i mroczna, że przyćmiewa nawet słynnego Kubę Sobańskiego z wcześniejszych powieści Bednarka.

Filip Kosior, lektor audiobooka, tworzy prawdziwe arcydzieło interpretacji głosowej. Jego sposób oddawania napięcia w scenach takich jak kluczowa sekwencja w opuszczonym magazynie nad Wisłą, gdzie echo jego głosu potęguje atmosferę paranoi, to majstersztyk aktorski. Szczególnie uderzające jest to, jak Kosior potrafi oddać ewolucję postaci Maćka – od pewnego siebie złodziejaszka do złamanego psychicznie człowieka, którego głos stopniowo traci barwę, stając się coraz bardziej płaski i pozbawiony nadziei. W scenach dialogowych między Magdą a Konradem słychać prawdziwą chemię między postaciami, co jest rzadkością w audiobookach.

Bednarek, niczym współczesny Dostojewski polskiego thrillera, po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć postaci, które zostają w pamięci na długo po zamknięciu książki. Konrad to nie tyle czarny charakter, co raczej żywe ucieleśnienie ludzkich lęków – jego monolog o naturze zła w rozdziale 12 to jedna z najbardziej poruszających scen w polskiej literaturze kryminalnej ostatnich lat. Autor brawurowo balansuje na granicy realizmu i surrealizmu, szczególnie w drugiej połowie książki, gdzie granica między szaleństwem a rzeczywistością zaczyna się zacierać. Scena w opuszczonym domu letniskowym, gdzie światło latarni morskiej rytmicznie oświetla krwawe ślady na ścianach, to majstersztyk narracyjny.

Jednakże, jak w każdym dziele, znajdą się pewne niedociągnięcia. Niektóre sceny, jak ta z pościgiem policyjnym przez Warszawę, wydają się nieco przerysowane – trudno uwierzyć, że funkcjonariusze tak łatwo dają się wyprowadzić w pole. Również postać komisarza Nowaka mogłaby być lepiej rozwinięta, jego dialogi czasami brzmią jak żywcem wyjęte z policyjnego serialu. Mimo tych drobnych potknięć, dynamiczna fabuła i genialne portrety psychologiczne głównych bohaterów sprawiają, że “Pasażer na gapę” to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto ceni sobie thrillery z prawdziwą głębią.

Z literackim uznaniem, Piotr Czarny