Pomnik Cesarzowej Achai. Tom 5 – Andrzej Ziemiański audiobook – Epicka fantastyka, która wciąga jak wir równoległych światów

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury Fantasy,

Gdy po raz pierwszy sięgnąłem po audiobook “Pomnik Cesarzowej Achai. Tom 5” Andrzeja Ziemiańskiego, czytany przez Wojciecha Żołądkowicza, nie spodziewałem się, że ta podróż przez epicki świat Achai tak głęboko zapadnie mi w pamięć. Jako badacz literatury często analizuję teksty przez pryzmat ich struktury i kontekstu historycznego, ale tutaj spotkałem się z dziełem, które wymyka się prostym klasyfikacjom, łącząc w sobie elementy fantasy, science fiction i głębokiej refleksji nad naturą władzy i poświęcenia.

Ziemiański, autor o ugruntowanej pozycji w polskiej fantastyce, stworzył sagę, która ewoluowała od lekkiej, humorystycznej “Achai” do dojrzałego, mrocznego “Pomnika Cesarzowej Achai”. Tom piąty, będący zwieńczeniem cyklu, imponuje rozmachem i konsekwencją w rozwijaniu wątków. Pamiętam, jak podczas moich badań nad współczesną literaturą polską często zastanawiałem się nad fenomenem serii fantasy, które zyskują status kultowych. “Pomnik Cesarzowej Achai” zasługuje na miano jednej z nich, choćby ze względu na mistrzowskie połączenie rozbudowanej intrygi politycznej z osobistymi dramatami bohaterów.

Analizując powieść z perspektywy literackiej, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Po pierwsze, konstrukcja świata przedstawionego – Ziemiański stworzył uniwersum, w którym magia współistnieje z technologią, a równoległe wymiary wpływają na losy głównego świata. To przypomina mi dyskusje, które prowadziłem ze studentami o relacji między światem realnym a fikcyjnym w literaturze fantasy. “Pomnik Cesarzowej Achai” stanowi doskonały przykład, jak twórczo można wykorzystać ten motyw.

Po drugie, postacie – zwłaszcza silne kobiece bohaterki, które nie są jedynie tłem dla męskich protagonistów, ale aktywnymi uczestniczkami wydarzeń, często decydującymi o ich przebiegu. Achaja, tytułowa cesarzowa, to postać złożona, daleka od stereotypu “księżniczki do uratowania”. Jej rozwój przez pięć tomów zasługuje na osobne studium literackie.

Narracja audiobooka w wykonaniu Wojciecha Żołądkowicza to prawdziwa uczta dla uszu. Lektor mistrzowsko operuje głosem, nadając każdemu bohaterowi indywidualny charakter. Szczególnie udane są sceny bitewne – Żołądkowicz potrafi oddać zarówno chaos walki, jak i strategiczne rozmowy dowódców. Jego interpretacja sprawia, że 28 godzin słuchania mija niepostrzeżenie. Pamiętam, jak podczas długich podróży pociągiem do moich rodziców w Krakowie, ten audiobook towarzyszył mi przez całą drogę, czyniąc ją znacznie krótszą.

Porównując “Pomnik Cesarzowej Achai” do innych dzieł fantasy, widzę wyraźne podobieństwa do “Malazańskiej Księgi Poległych” Eriksona w zakresie skali świata i złożoności intrygi. Jednak Ziemiański pozostaje głęboko zakorzeniony w polskiej tradycji literackiej, co widać w specyficznym humorze i podejściu do relacji międzyludzkich. To nie jest prosta kalka zachodnich wzorców, ale oryginalne dzieło, które wnosi świeżość do gatunku.

Oczywiście, jak każde dzieło, “Pomnik Cesarzowej Achai” ma swoje słabsze strony. Niektóre wątki mogą wydawać się przytłaczające, zwłaszcza dla nowych czytelników, którzy nie znają poprzednich tomów. Mnogość postaci i równoległych historii wymaga od słuchacza sporego skupienia. Jednak dla tych, którzy lubią złożone, wielowątkowe opowieści, to raczej zaleta niż wada.

Z literackiego punktu widzenia szczególnie interesująca jest ewolucja stylu Ziemiańskiego. Porównując pierwsze tomy “Achai” z “Pomnikiem Cesarzowej Achai”, widać wyraźne dojrzewanie autora. Humor, choć nadal obecny, jest bardziej subtelny, a świat przedstawiony – bardziej konsekwentny i szczegółowo opracowany. To fascynujący przypadek rozwoju pisarza w obrębie jednego cyklu.

Dla miłośników polskiej fantastyki “Pomnik Cesarzowej Achai” to pozycja obowiązkowa. Audiobook w wykonaniu Żołądkowicza dodatkowo podnosi wartość tego dzieła, czyniąc z niego wzorcowy przykład, jak powinna wyglądać dobra interpretacja literatury fantasy. Po latach badań nad różnymi formami narracji mogę śmiało stwierdzić, że to jedna z najlepszych realizacji dźwiękowych w polskiej fantastyce ostatnich lat.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak