Potęga nadziei – Francine Rivers audiobook – Wzruszająca saga o miłości, poświęceniu i sile więzi rodzinnych

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Potęga nadziei” Francine Rivers, przyznam, że towarzyszyły mi mieszane uczucia. Jako badacz literatury, szczególnie zainteresowany polską prozą XX wieku, często podchodzę z rezerwą do współczesnej literatury obyczajowej z dominującymi wątkami chrześcijańskimi. Jednak już po pierwszych godzinach słuchania, zrozumiałem, że to dzieło wykracza poza schematy gatunku, oferując słuchaczom głęboką, wielopokoleniową sagę, która – choć osadzona w amerykańsko-kanadyjskim kontekście – uniwersalnie przemawia do każdego, kto kiedykolwiek zmagał się z trudnymi relacjami rodzinnymi.

„Potęga nadziei” to pierwsza część cyklu „Dziedzictwo Marty”, opowiadająca historię Marty Schneider, która na początku XX wieku opuszcza Szwajcarię w poszukiwaniu lepszego życia. Jej droga wiedzie przez Europę do Kanady, a później do Kalifornii, gdzie musi zmierzyć się z wyzwaniami małżeństwa, macierzyństwa i trudnych warunków życia. Centralnym motywem powieści jest skomplikowana relacja Marty z córką Hildemarą Rose, pełna niedomówień, wzajemnych pretensji i głębokiej, choć nie zawsze okazywanej miłości.

Z perspektywy badacza literatury, najbardziej fascynujące jest to, jak Rivers łączy mikrohistorię rodziny z makrohistorią XX wieku – Wielkim Kryzysem, II wojną światową, migracjami. Przypomina mi to nieco polskie sagi rodzinne, jak „Noce i dnie” Dąbrowskiej, gdzie prywatne dramaty splatają się z dziejowymi burzami. Choć akcja rozgrywa się na innym kontynencie, uniwersalność ludzkich doświadczeń sprawia, że polski czytelnik (czy raczej słuchacz) łatwo odnajdzie tu echo własnych rodzinnych opowieści.

Małgorzata Lewińska, która podjęła się narratorskiego wyzwania, stworzyła prawdziwe arcydzieło interpretacji głosowej. Jej umiejętność oddania emocji każdej z bohaterek – od twardej, nieprzejednanej Marty po wrażliwą, poszukującą akceptacji Hildie – zasługuje na najwyższe uznanie. Szczególnie urzekło mnie, jak Lewińska potrafiła oddać ewolucję tych postaci na przestrzeni lat – od młodości po dojrzałość, od buntu do pogodzenia. W scenach najbardziej emocjonalnych jej głos drży w sposób, który sprawia, że mimowolnie przerywałem słuchanie, by ochłonąć.

Techniczna strona audiobooka również zasługuje na pochwałę. Produkcja Storyside zapewnia doskonałą jakość dźwięku, odpowiednie tempo narracji (17 godzin i 52 minuty mijają niepostrzeżenie) oraz brak irytujących przesterowań czy szumów, które czasem psują przyjemność słuchania. To szczególnie ważne w przypadku tak emocjonalnie nasyconej prozy, gdzie każda pauza, każde westchnienie narratorki niosą znaczenie.

Nie sposób nie odnieść się do religijnego wymiaru powieści, który dla niektórych słuchaczy (jak wynika z recenzji) może być kontrowersyjny. Rivers, jako autorka chrześcijańska, nie ukrywa, że wiara jej bohaterek jest kluczowa dla ich rozwoju. Jednak w przeciwieństwie do wielu powieści tego gatunku, „Potęga nadziei” unika prostych odpowiedzi i cukierkowych rozwiązań. Religijność Marty i Hildie jest pełna wątpliwości, gniewu wobec Boga, momentów zwątpienia – a przez to bardziej autentyczna. Jako badacz literatury doceniam to podejście, nawet jeśli sam nie podzielam wszystkich przekonań autorki.

Porównując „Potęgę nadziei” do innych współczesnych sag rodzinnych, warto zwrócić uwagę na jej realizm psychologiczny. Podczas gdy wiele podobnych powieści popada w melodramatyzm, Rivers zachowuje wyważony ton, pokazując, że życie rzadko daje nam jednoznacznych bohaterów i klarowne rozwiązania. Ta ambiwalencja przypomina mi najlepsze tradycje polskiej prozy psychologicznej – może dlatego audiobook tak mocno do mnie przemówił.

Dla kogo będzie to idealna lektura? Z pewnością dla miłośników wielopokoleniowych opowieści z dobrze zarysowanym tłem historycznym. Dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż powierzchownej rozrywki – historii, która zmusza do refleksji nad własnymi relacjami rodzinnymi. A także dla badaczy literatury zainteresowanych tym, jak współczesna proza obyczajowa przetwarza wątki uniwersalne. Ostrzegam tylko tych, którzy szukają lekkiej, beztroskiej rozrywki – to proza wymagająca zaangażowania emocjonalnego.

Słuchając „Potęgi nadziei” w interpretacji Małgorzaty Lewińskiej, niejednokrotnie łapałem się na tym, że przerywam odtwarzanie, by przemyśleć jakiś fragment, albo – przeciwnie – przedłużam spacer, by usłyszeć jeszcze jeden rozdział. To rzadkie w dzisiejszym zalewie literackiej produkcji połączenie głębi i przystępności. I choć nie wszystkie wątki (zwłaszcza te związane z chrześcijańskim przesłaniem) do mnie przemówiły, to całość pozostawiła we mnie ślad – a to chyba najlepsza rekomendacja, jaką może otrzymać książka.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak