Przysięga. Hope. Tom 2 – Monika Skabara audiobook – Miłość, która rozpala i ocala

Opis

Drodzy Miłośnicy Literackich Podróży,

Gdy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook “Przysięga. Hope. Tom 2” Moniki Skabary, miałam mieszane uczucia. Z jednej strony – druga część trylogii, która zdążyła już zaskarbić sobie grono wiernych czytelniczek. Z drugiej – obawa, czy erotyka w wykonaniu polskiej autorki nie okaże się jedynie powielaniem schematów znanych z “50 twarzy Greya”. Jakże się myliłam! Już po pierwszych minutach słuchania poczułam, że trafiłam na coś wyjątkowego – historię, w której erotyzm jest nie tyle celem samym w sobie, ile naturalnym elementem skomplikowanej układanki ludzkich relacji.

Alicja Karat, która podjęła się narratorskiego wyzwania, swoim głosem potrafi wyczarować całe spektrum emocji – od rozpaczy Hope po jej wewnętrzną siłę, od pożądania Jaxa po jego męskie rozterki. Jej interpretacja przypomniała mi pewne letnie popołudnie w kawiarni przy Krakowskim Przedmieściu, gdy przypadkiem podsłuchałam rozmowę dwóch kobiet o tym, jak głos może stać się nośnikiem najgłębszych uczuć. Wtedy wydało mi się to nieco przesadzone, ale teraz – słuchając Karat – doskonale rozumiem, o co im chodziło.

Monika Skabara buduje świat Hope z iście jubilerską precyzją. Pilot Point to nie tylko tło dla romansu, ale żywy organizm, którego mieszkańcy – Hattie, Skull i reszta gangu motocyklowego – stają się dla Hope prawdziwą rodziną z wyboru. Wątek ośrodka odwykowego i walki z uzależnieniem został potraktowany z zadziwiającą dla gatunku erotyki powagą i realizmem. To nie jest jedynie pretekst do kolejnych scen łóżkowych, ale ważny element rozwoju bohaterki.

Co szczególnie urzekło mnie w tej powieści, to sposób, w jaki autorka gra kontrastami. Z jednej strony mamy surowe realia uzależnienia i rodzinnej przemocy, z drugiej – niemal baśniową solidarność mieszkańców Pilot Point. Hope, która na początku serii była krucha i zagubiona, tutaj przechodzi metamorfozę godną mitycznej feniks. Jej relacja z Jaxem to nie tylko iskra erotyczna, ale przede wszystkim opowieść o tym, jak dwoje ludzi z bagażem traum potrafi znaleźć w sobie siłę, by walczyć o wspólną przyszłość.

Jeśli chodzi o warstwę techniczną audiobooka – dźwięk jest krystalicznie czysty, a tempo narracji idealnie dopasowane do emocjonalnych zwrotów akcji. Alicja Karat mistrzowsko operuje pauzą, potrafi jednym westchnieniem przekazać więcej niż niektórzy narratorzy całymi zdaniami. Szkoda tylko, że w niektórych momentach dialogi między postaciami mogłyby być bardziej zróżnicowane tonacyjnie – czasem gubiłam się, kto właśnie mówi.

Porównując “Przysięgę” do innych polskich erotyków, muszę przyznać, że Skabara zdecydowanie wyróżnia się na tle takich autorek jak Blanka Lipińska czy Paulina Świst. Podczas gdy tamte często skupiają się na fizycznym aspekcie relacji, Skabara zagłębia się w psychologiczne niuanse. Jej erotyzm jest bardziej sugerowany niż dosłowny, co – paradoksalnie – czyni go bardziej palącym.

Dla kogo będzie ten audiobook? Z pewnością dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko literackiego odpowiednika szybkiego romansu. Dla słuchaczy, którzy cenią sobie rozwinięte postaci i fabułę z prawdziwym emocjonalnym bagażem. I wreszcie – dla tych, którzy wierzą, że nawet w najciemniejszych chwilach można znaleźć iskierkę nadziei. Bo ostatecznie “Przysięga” to właśnie opowieść o nadziei – tej pisanej wielką literą, która zdaje się być główną bohaterką całej trylogii.

Słuchając ostatnich rozdziałów, nie mogłam oprzeć się refleksji, jak bardzo współczesna polska literatura kobieca ewoluowała przez ostatnie lata. Gdy rozpoczynałam swoją przygodę z krytyką literacką, erotyka była traktowana po macoszemu. Dziś, dzięki takim książkom jak “Przysięga”, staje się pełnoprawnym gatunkiem, który nie wstydzi się mówić o kobiecej seksualności, ale też nie redukuje kobiet wyłącznie do tego aspektu.

Z literackim pozdrowieniem,
Zofia Kowalska