Ramienice – Joanna Bagrij audiobook – Mroczne tajemnice Jeziora Binowskiego czekają

Opis

Drodzy miłośnicy literackich zagadek i dźwiękowych podróży,

Gdy tylko usłyszałam pierwsze zdania „Ramienic” Joanny Bagrij w interpretacji Roberta Michalaka, poczułam ten dreszcz, który towarzyszy tylko naprawdę dobrym kryminałom. To nie jest zwykła opowieść o zbrodni i śledztwie – to literacka medytacja nad tym, jak przeszłość wciąż pulsuje w teraźniejszości, jak ramienice z tytułu oplatają nasze życie niczym podwodne glony, które choć niewidoczne, decydują o kształcie rzeczywistości.

Bagrij, znana już z wcześniejszych kryminałów, tym razem zabiera nas do Szczecina i okolic, gdzie zaginięcie Kaliny Rogudzkiej staje się pretekstem do rozplątania całej sieci rodzinnych tajemnic i policyjnych zaniedbań. Jako krytyczka zawsze zwracam uwagę na konstrukcję narracji – tutaj autorka mistrzowsko żongluje czasem, przeplatając wątki współczesne z retrospekcjami, co w wersji audio, przy odpowiednim prowadzeniu głosem, daje efekt niemal filmowy.

Robert Michalak jako narrator to strzał w dziesiątkę. Jego głos – stonowany, ale pełny ukrytych napięć – idealnie współgra z klimatem powieści. Szczególnie udane są fragmenty dialogów, gdzie różnicuje głosy postaci tak subtelnie, że nie trzeba słów „powiedział”, by wiedzieć, kto właśnie zabrał głos. Jego interpretacja aspirantki Dobrowicz – kobiety twardej, ale noszącej w sobie ślady dawnych ran – to majstersztyk aktorski.

Co mnie szczególnie urzekło? Oczywiście warstwa krajoznawcza. Opisy Jeziora Binowskiego i Puszczy Bukowej są tak plastyczne, że podczas słuchania niemal czułam zapach wilgotnego mchu i słyszałam szelest bukowych liści. To przypomniało mi moje własne wakacje na Pomorzu Zachodnim przed laty, kiedy to podczas spaceru nad podobnym jeziorem natknęłam się na ślady jakiejś tajemniczej działalności – do dziś nie wiem, czy legalnej. Ta mieszanka piękna przyrody i ludzkich tajemnic stała się dla mnie wtedy żywym dowodem na to, że najlepsze kryminały pisze samo życie.

Jeśli chodzi o konstrukcję fabuły, Bagrij unika prostych rozwiązań. Wątki zdrady, policyjnych zaniedbań i rodzinnych sekretów są splecione tak misternie, że do ostatnich rozdziałów nie jesteśmy pewni, kto tak naprawdę jest ofiarą, a kto katem. Jedynie postać sierżanta Trecza wydała mi się momentami zbyt schematyczna – młody, ambitny policjant to figura dobrze znana z literatury gatunku.

Dla miłośników polskich kryminałów „Ramienice” będą jak spotkanie starych znajomych, ale w nowej, świeżej odsłonie. Słuchając, nie mogłam oprzeć się skojarzeniom z prozą Miłoszewskiego (ta sama dbałość o psychologiczną prawdę bohaterów) czy Krajewskiego (lokalny koloryt jako integralny element fabuły). Ale Bagrij ma swój własny styl – bardziej współczesny, bliższy kobiecej perspektywie, co szczególnie widać w opisach relacji małżeńskich Rogudzkich.

Jedyny zarzut? Wątek medyczny, o którym wspomina jedna z recenzentek. Rzeczywiście, scena diagnozowania guza mózgu i „leczenia” zdrowym stylem życia brzmi nieco naiwnie. Ale może to celowy zabieg, pokazujący, jak bardzo nasze życie bywa nieprawdopodobne?

Czy warto sięgnąć po tę pozycję? Zdecydowanie tak, szczególnie w wersji audio. 12 godzin słuchania mija niepostrzeżenie, a głos Michalaka nadaje tej historii dodatkowy wymiar. To nie tylko kryminał, to opowieść o pamięci – tej zbiorowej, ukrytej w archiwach policyjnych, i tej osobistej, wypartej na dno jeziora naszych wspomnień.

Z literackim pozdrowieniem,
Zofia Kowalska