Rozdarty welon – Karolina Wilczyńska audiobook – Pełna emocji podróż w głąb tajemnic i miłości

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury Obyczajowej,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Rozdarty welon” Karoliny Wilczyńskiej, od razu poczułem, że to pozycja wyjątkowa – nie tylko jako zwieńczenie trylogii „Na nową drogę życia”, ale także jako samodzielne dzieło, które potrafi poruszyć najgłębsze struny ludzkich emocji. Jako badacz literatury, zawsze doceniam, gdy autor potrafi połączyć wciągającą fabułę z głębszą refleksją nad ludzkimi relacjami, i muszę przyznać, że Wilczyńska robi to z niezwykłą maestrią.

„Rozdarty welon” to historia, która – jak sugeruje tytuł – splata ze sobą wątki miłości, zdrady, tajemnic rodzinnych i poszukiwania własnej tożsamości. Przygotowania do ślubu Kariny i Mateusza, które powinny być czasem radości, zamieniają się w labirynt emocji, gdy na jaw wychodzą sekrety z przeszłości. Szczególnie poruszył mnie motyw rozdartego welonu – symbolu, który doskonale oddaje rozdarcie wewnętrzne bohaterów, ich niewypowiedziane lęki i pragnienia. To właśnie takie metaforyczne smaczki sprawiają, że powieść Wilczyńskiej wyróżnia się na tle innych pozycji z gatunku literatury obyczajowej.

Joanna Domańska, która podjęła się narratorskiego wyzwania, stworzyła prawdziwe arcydzieło interpretacji głosowej. Jej umiejętność modulowania głosem, oddawania emocji poszczególnych bohaterów i budowania napięcia jest godna najwyższego uznania. Szczególnie urzekło mnie, jak Domańska oddała złożoność charakteru Beaty – jej pozorną troskliwość, która kryje mroczniejsze oblicze. To właśnie dzięki takim wykonaniom audiobooki stają się czymś więcej niż tylko „książkami do słuchania” – stają się teatrem wyobraźni.

Z punktu widzenia historyka literatury, ciekawym zabiegiem jest sposób, w jaki Wilczyńska wplata wątki historyczne w współczesną fabułę. Choć akcja toczy się w dzisiejszych czasach, przeszłość – zarówno ta rodzinna, jak i społeczna – ciągle rzuca długi cień na bohaterów. To przypomina mi moje badania nad powieściami XIX-wiecznymi, gdzie przeszłość często determinowała teraźniejszość. W „Rozdartym welonie” ta zasada również znajduje zastosowanie, choć w bardziej subtelny sposób.

Nie sposób nie wspomnieć o kilku drobnych niedociągnięciach, na które zwracali uwagę inni recenzenci. Rzeczywiście, niektóre wątki (jak ten dotyczący Beaty) zostały rozwiązane nieco zbyt szybko, a niespójności w imionach bohaterek między częściami mogą irytować bardziej wnikliwych czytelników. Jednak w kontekście całości są to drobiazgi, które nie umniejszają wartości całego dzieła.

Porównując „Rozdarty welon” do innych współczesnych powieści obyczajowych, widzę wyraźne podobieństwa do twórczości Katarzyny Michalak czy Magdaleny Kordel – jednak Wilczyńska dodaje do tej formuły więcej psychologicznej głębi i mniej przewidywalną fabułę. To nie jest zwykły romans z happy endem – to opowieść o tym, jak przeszłość kształtuje nasze wybory, jak trudno jest czasem zaufać nawet najbliższym osobom i jak ważne jest, by mimo wszystko szukać swojej drogi do szczęścia.

Słuchając tej powieści, niejednokrotnie przypominały mi się dyskusje ze studentami o tym, jak literatura obyczajowa może być nośnikiem ważnych prawd o ludzkiej naturze. „Rozdarty welon” to doskonały przykład, że „lekka” literatura wcale nie musi być powierzchowna – może poruszać tematy uniwersalne, zmuszać do refleksji i pozostawiać ślad w sercu słuchacza na długo po zakończeniu ostatniego rozdziału.

Dla tych, którzy jeszcze nie mieli okazji zapoznać się z twórczością Wilczyńskiej, „Rozdarty welon” może być doskonałym punktem wyjścia – choć jest to trzecia część serii, fabuła jest na tyle spójna, że można ją czytać (lub słuchać) jako odrębną całość. A dla wielbicieli audiobooków – wykonanie Joanny Domańskiej to prawdziwa uczta dla uszu, która wynosi doświadczenie słuchania na wyższy poziom.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak