Samotnia – Anna Olszewska audiobook – Mroczna zagadka w pienińskich lasach

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury i Kryminalnych Zagadek,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Samotnia” Anny Olszewskiej, od razu poczułem ten charakterystyczny dreszcz ekscytacji, który towarzyszy mi zawsze, gdy odkrywam nowe oblicze polskiej literatury kryminalnej. Jako badacz literatury, szczególnie wrażliwy jestem na sposób, w jaki autorzy wplatają lokalny koloryt i historyczne konteksty w fabułę swoich powieści. „Samotnia”, drugi tom serii „Zbrodnie czorsztyńskie”, wydana przez Wydawnictwo Zwierciadło, to pozycja, która nie tylko wciąga swoją tajemniczą fabułą, ale także zachwyca bogactwem kulturowych i historycznych odniesień.

Akcja książki rozgrywa się w malowniczych Pieninach, u podnóża Zamkowej Góry, gdzie niegdyś żył pustelnik, otoczony aurą tajemnicy. Legenda głosi, że sypiał w drewnianej trumnie, a jego kolekcja świątków przyciągała ciekawskich. Współcześnie, gdy ze schroniska w Szczawnicy znika grupa młodzieży, legenda o pustelniku odżywa na nowo. To właśnie ten splot przeszłości i teraźniejszości, rzeczywistości i mitu, stanowi jeden z najsilniejszych punktów powieści. Anna Olszewska, z wykształcenia prawniczka, zręcznie wykorzystuje swoje umiejętności analityczne, konstruując fabułę, która jest zarówno wciągająca, jak i skrupulatnie zaplanowana.

Słuchając „Samotni”, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że Olszewska nawiązuje do najlepszych tradycji polskiej literatury kryminalnej, gdzie miejsce akcji nie jest jedynie tłem, ale aktywnym uczestnikiem wydarzeń. Pieniny, z ich surowym pięknem i bogatą historią, stają się niemalże kolejnym bohaterem powieści. To przypomina mi moje własne doświadczenia z literaturą regionalną, gdy podczas badań nad twórczością Wiesława Myśliwskiego czy Olgi Tokarczuk, odkrywałem, jak głęboko krajobraz może wpływać na psychikę postaci i dynamikę narracji.

Narracja Filipa Kosiora, lektora audiobooka, jest godna najwyższego uznania. Jego głos, pełny barw i emocji, doskonale oddaje klimat powieści – od mrocznych, niemal mistycznych fragmentów dotyczących pustelnika, po dynamiczne sceny śledztwa policyjnego. Kosior potrafi w subtelny sposób zróżnicować głosy poszczególnych postaci, co znacznie ułatwia śledzenie wielowątkowej fabuły. Jego interpretacja dodaje głębi postaciom, szczególnie Igorowi Schuttowi, którego wewnętrzne rozterki i determinacja w dążeniu do prawdy stają się dzięki temu jeszcze bardziej wyraziste.

Jednakże, jak to często bywa w przypadku książek łączących różne wątki i perspektywy czasowe, „Samotnia” nie jest wolna od pewnych niedociągnięć. Niektórzy słuchacze, jak wynika z recenzji, mieli problem z chaosem narracyjnym, szczególnie w rozdziałach oznaczonych jako „Dawniej…”. Rzeczywiście, momentami przejścia między przeszłością a teraźniejszością mogą być nieco dezorientujące, zwłaszcza dla tych, którzy preferują bardziej linearną narrację. Niemniej, uważam, że ten zabieg, choć wymagający dla odbiorcy, służy ważnemu celowi – stopniowemu odsłanianiu tajemnicy, która łączy obie linie czasowe.

Porównując „Samotnię” do innych współczesnych polskich kryminałów, takich jak dzieła Ryszarda Ćwirleja czy Katarzyny Bondy, widzimy, że Olszewska idzie o krok dalej w eksplorowaniu lokalnego folkloru. Podczas gdy Ćwirlej skupia się na miejskim środowisku Poznania, a Bonda na psychologicznych portretach swoich bohaterów, Olszewska czerpie pełnymi garściami z podań i legend regionu, nadając swojej opowieści unikalny charakter. To podejście przypomina mi nieco twórczość Stephana Kinga, który również często osadza swoje historie w konkretnych, obfitujących w legendy miejscach, takich jak miasto Derry.

Dla kogo jest „Samotnia”? Myślę, że audiobook ten szczególnie przypadnie do gustu miłośnikom kryminałów z głębszym tłem społecznym i historycznym, tym, którzy cenią sobie nie tylko zagadkę do rozwiązania, ale także bogactwo świata przedstawionego. To także doskonała propozycja dla osób zainteresowanych kulturą i historią polskich regionów, zwłaszcza Pienin i Podhala. Jeśli zaś chodzi o techniczną stronę audiobooka, jakość dźwięku jest nienaganna, a interpretacja Kosiora sprawia, że siedmiogodzinny słuchowisko mija niepostrzeżenie.

Podsumowując, „Samotnia” to dzieło, które, pomimo pewnych niedoskonałości, stanowi ważny głos w polskiej literaturze kryminalnej. Anna Olszewska udowadnia, że kryminał może być nie tylko rozrywką, ale także medium do opowiadania o historii, kulturze i ludzkiej naturze. A Filip Kosior, swoją mistrzowską interpretacją, sprawia, że ta opowieść pozostaje w pamięci długo po zakończeniu słuchania.

Z literackim pozdrowieniem, Adam Nowak