Siła kobiet – Barbara Wysoczańska audiobook – Miłość i odwaga w cieniu historii

Opis

Drodzy miłośnicy literatury,

Siła kobiet Barbary Wysoczańskiej to niezwykłe dzieło, które z chirurgiczną precyzją rozcina tkankę społeczną dwudziestolecia międzywojennego, ukazując pulsujące pod powierzchnią napięcia i kobiece pragnienia. Audiobook w interpretacji Agaty Kuleszy to prawdziwa uczta dla zmysłów – aktorka mistrzowsko ożywia każdą postać, od szorstkiego głosu prowincjonalnego lekarza po delikatny szept zrozpaczonej Rozalii, której monolog wewnętrzny podczas czytania listu od kochanki męża (“Pamiętasz ten wieczór, gdy przysięgał ci miłość? To kłamał tak samo jak mnie”) sprawia, że słuchacz zamiera w bezruchu.

Wysoczańska buduje swoje bohaterki z iście złotniczą finezją. Rozalia, której trauma małżeńska objawia się fizycznie – przez pierwsze miesiące wdowieństwa nie może znieść zapachu tytoniu, który przypomina jej męża – to żywy portret kobiety uczącej się na nowo ufać. Ada, rzucająca wyzwanie konwenansom (“Czy pensja to mój jedyny los?” pyta podczas rodzinnej awantury), staje się symbolem intelektualnego głodu pokolenia. A Zofia, kochanka Ignacego, której akt desperacji (“Wzięłam broń nie po to, by strzelać, ale by mnie usłyszano”) odsłania prawdę o pozycji kobiet w przedwojennej Polsce.

Historyczne tło powieści to nie tylko dekoracja – to żywy organizm. Autorka genialnie wykorzystuje szczegóły: od dźwięku tramwajów na Nowym Świecie po zapach tanich perfum w robotniczych dzielnicach, tworząc wielowymiarowy obraz epoki. Scena, w której kobiety różnych stanów spotykają się w kolejce po mleko dla dzieci, staje się metaforą wspólnego losu przekraczającego podziały klasowe.

Agata Kulesza w audiobooku dokonuje czegoś więcej niż interpretacji – to prawdziwe aktorstwo radiowe. Gdy czyta fragment, w którym Rozalia po raz pierwszy odwiedza chorą córkę Zofii (“To dziecko miałaś z nim? To ma jego oczy”), słychać w jej głosie całą gamę emocji: od zazdrości przez współczucie po rodzącą się solidarność. A jej interpretacja sceny zamachu na Lubowidzkiego (“Strzały rozległy się akurat, gdy przekraczał plac Teatralny”) sprawia, że słuchacz instynktownie się wzdryga.

Powieść Wysoczańskiej to także mistrzowska lekcja pisarstwa – jej zdania potrafią ciąć jak brzytwa (“Miłość to nie romans w odcinkach, to codzienne ranienie się o czyjeś wady”), a metafory (“Jej dusza była jak warszawskie podwórko – oficyny pełne sekretów”) tworzą trójwymiarowy obraz psychologiczny postaci. Szczególnie poruszający jest motyw lustra – bohaterki wielokrotnie przeglądają się w nim, szukając śladów swojej przemiany.

Siła kobiet to więcej niż powieść – to literacki pomnik wystawiony wszystkim tym, które w czasach, gdy “przyzwoita kobieta” miała być cicha i niewidoczna, odważyły się głośno żyć. Audiobook w wykonaniu Kuleszy to zaś dzieło sztuki samo w sobie, które powinno znaleźć się w kanonie polskiej literatury mówionej.

Z literackim uznaniem,
Adam Nowak