SOLO. Żyj szczęśliwie własnym życiem – Peter McGraw audiobook – Twój klucz do pełni życia na własnych zasadach

Opis

Cześć, wędrowcy po meandrach współczesnej kultury! Tomasz Wiśniewski znów na tropie audiobookowych nowości, które albo nas zachwycą, albo… no cóż, przynajmniej dostarczą materiału do gorących dyskusji przy kawie.

Gdy tylko zobaczyłem okładkę “SOLO. Żyj szczęśliwie własnym życiem” Petera McGraw w zapowiedziach Agory, od razu przypomniały mi się moje własne doświadczenia z tematem samotności. Pamiętam, jak kilka lat temu prowadziłem serię podcastów o przemianach obyczajowych w Polsce i właśnie wtedy trafiłem na badania CBOS pokazujące, że już co piąty Polak w wieku 30-39 lat żyje samotnie z wyboru. To był moment, gdy zrozumiałem, że mamy do czynienia z prawdziwą rewolucją społeczną, a nie tylko modą. I właśnie z takim nastawieniem – pełnym ciekawości, ale i zdrowego sceptycyzmu – zabrałem się za słuchanie tego audiobooka w wykonaniu Bartosza Głogowskiego.

Peter McGraw, profesor marketingu i psychologii z University of Colorado, próbuje w swojej książce zdefiniować nowy stan umysłu – SOLO. To nie jest po prostu bycie singlem, ale filozofia życia, w której jesteś głównym bohaterem własnej historii, niezależnie od tego, czy akurat jesteś w związku, czy nie. Koncepcja wydaje się interesująca, zwłaszcza że – jak zauważa autor – współczesna kultura wciąż fetyszyzuje związki romantyczne jako jedyną drogę do spełnienia. McGraw proponuje alternatywę: samowystarczalność emocjonalną, która pozwala czerpać radość z życia niezależnie od statusu związku.

Niestety, już po pierwszych godzinach słuchania poczułem pewien dysonans. Głogowski, którego głos zwykle mnie urzeka (pamiętam jego świetną interpretację “Ferdydurke” w audycji radiowej kilka lat temu), tym razem wydawał się nieco zbyt entuzjastyczny jak na treść, którą czytał. Jego baryton, idealny do powieści sensacyjnych, tu brzmiał jakby na siłę próbował wcisnąć się w buty motywacyjnego coacha. A tekst… Cóż, momentami miałem wrażenie, że słucham kolejnego poradnika z serii “bądź sobą, a świat się do ciebie dostosuje”, tylko ubranego w naukowy żargon.

Najbardziej irytujące było dla mnie uproszczenie skomplikowanego tematu samotności. McGraw skupia się głównie na pozytywach życia SOLO (swoboda podróżowania, rozwój osobisty, brak kompromisów), całkowicie pomijając ciemniejsze strony medalu. Gdzie analiza społecznego ostracyzmu, z jakim wciąż spotykają się osoby żyjące samotnie, zwłaszcza w małych miejscowościach? Gdzie rozważania o samotności w starszym wieku, która przecież jest zupełnie innym doświadczeniem niż singlowanie trzydziestolatka? Autor zdaje się żyć w bańce amerykańskiej klasy średniej, gdzie problemy sprowadzają się głównie do wyboru między kolejnym kursem jogi a spontaniczną podróżą do Azji.

Niektóre fragmenty wręcz bulwersują swoją naiwnością. Kiedy McGraw pisze, że “SOLIŚCI mogą mieć równie bogate życie seksualne jak osoby w związkach”, aż chciałem wykrzyknąć: “Panie profesorze, ależ oczywiście! Tylko gdzie są te wszystkie chętne osoby, gotowe na niezobowiązujący seks bez emocji? W moim bloku jakoś ich nie widać…” To trochę tak, jakby sugerować, że każdy może zostać milionerem – teoretycznie możliwe, ale w praktyce dla większości nierealne.

Jednak nie wszystko w tym audiobooku jest do wyrzucenia. Koncepcja “trzech filarów życia SOLO” (których szczegółów nie zdradzę, by nie psuć przyjemności słuchania) rzeczywiście zawiera kilka trafnych spostrzeżeń. Zwłaszcza drugi filar, dotyczący projektowania swojego życia zgodnie z własnymi wartościami, a nie oczekiwaniami społecznymi, wydaje się uniwersalną prawdą, która może przydać się każdemu – niezależnie od stanu cywilnego. Szkoda tylko, że autor nie rozwinął tego wątku bardziej, zamiast tego skupiając się na banalnych przykładach w stylu “Kasia postanowiła pojechać na Bali zamiast na wesele kuzynki i była szczęśliwa”.

Porównując “SOLO” z innymi pozycjami z gatunku rozwoju osobistego, muszę przyznać, że wypada ono blado wobec takich dzieł jak “Siła teraźniejszości” Eckharta Tolle czy nawet rodzimej “Filozofii życia” Katarzyny Miller. Brakuje tu głębi, autentycznej refleksji, która porusza czytelnika (czy też słuchacza) na poziomie egzystencjalnym. To raczej powierzchowny przegląd oczywistości, podszyty pseudonaukowym językiem i okraszony kilkoma trafnymi, ale nieoryginalnymi spostrzeżeniami.

Komu więc poleciłbym ten audiobook? Jeśli szukasz lekkiej, motywującej rozrywki, która nie wymaga zbytniego zaangażowania umysłowego – być może “SOLO” cię nie rozczaruje. Ale jeśli oczekujesz pogłębionej analizy psychologicznej lub autentycznego przewodnika po meandrach samotności, lepiej poszukaj gdzie indziej. Może sięgnij po “Samotność w sieci” Janusza L. Wiśniewskiego – to wprawdzie powieść, ale o samotności mówi więcej niż dziesiątki takich poradników.

Podsumowując: “SOLO” to audiobook, który próbuje uchwycić ważny społeczny trend, ale robi to w sposób zbyt uproszczony i powierzchowny. Bartosz Głogowski stara się tchnąć życie w ten tekst, ale nawet jego talent nie jest w stanie ukryć braku głębi. Moja ocena? 2.5/5 – dokładnie tyle, ile daje średnia na Storytel. I chyba coś w tym jest…

A jeśli macie własne przemyślenia na temat życia SOLO – koniecznie dajcie znać w komentarzach pod moim najnowszym podcastem! Jak zwykle, kulturalna wymiana zdań i dobra kawa gwarantowane. Do usłyszenia w eterze!
Tomasz Wiśniewski