Srebrna bransoletka – Karolina Wilczyńska audiobook – Poruszająca opowieść o miłości, tajemnicach i sile kobiet

Opis

Drogie miłośniczki i miłośnicy literatury, którzy w słowach szukają oddechu i wspomnień!

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook “Srebrna bransoletka” Karoliny Wilczyńskiej, narrated przez Olgę Żmudę, nie spodziewałam się, że ta opowieść tak głęboko mnie poruszy. To druga część serii “Sklepik ze wspomnieniami”, a jednak – jak to bywa z dobrymi historiami – żyje własnym życiem, nie wymagając od nas znajomości pierwszej odsłony, choć ta z pewnością wzbogaca odbiór. Wilczyńska, mistrzyni literatury obyczajowej, ponownie zaprasza nas do świata, w którym codzienność splata się z tajemnicami przeszłości, a miłość – ta cicha, czasem bolesna – pozostaje nicią łączącą pokolenia. Ale czy słuchanie tej historii to pełnia audiobookowego doświadczenia? O tym opowiem Wam z perspektywy kogoś, kto w literaturze szuka nie tylko fabuły, ale i duszy.

Ta książka to piękna, choć smutna opowieść o trzech pokoleniach kobiet: Maryli, zmagającej się z chorobą, jej córki Nastki, która balansuje między opieką nad matką a własnym życiem, oraz babci Anastazji, która nosi w sobie sekrety przeszłości. Srebrna bransoletka, tytułowy symbol, staje się pomostem między nimi – przedmiotem, który niesie więcej niż tylko wartość materialną. Przyznam, że słuchając tej historii, wróciły do mnie wspomnienia z dzieciństwa, kiedy babcia opowiadała mi o swojej młodości w małej wsi pod Krakowem. Te wieczory przy herbacie, gdy wyciągała z szuflady stare fotografie i drobiazgi – jak bransoletka czy medalion – miały w sobie coś magicznego. Wilczyńska w podobny sposób buduje atmosferę: z wyczuciem, bez pośpiechu, pozwalając nam zajrzeć w serca swoich bohaterek.

To, co sprawia, że “Srebrna bransoletka” wyróżnia się na tle innych audiobooków, to jej emocjonalna głębia. Autorka nie boi się dotykać trudnych tematów – choroby, odpowiedzialności, rozdarcia między obowiązkami a marzeniami. Maryla, której zdrowie powoli gaśnie, przypomina mi o kruchości życia, a Nastka – o tym, jak trudno czasem znaleźć równowagę, gdy świat wymaga od nas więcej, niż możemy unieść. Kilka lat temu, pisząc artykuł o współczesnej literaturze polskiej, zauważyłam, że autorzy coraz częściej sięgają po motyw choroby jako lustra, w którym odbija się nasze człowieczeństwo. Wilczyńska robi to z wyczuciem, choć momentami – jak słusznie zauważyła jedna z czytelniczek, Lucyna – opisy są tak szczegółowe, że mogą przytłoczyć osoby o wrażliwej wyobraźni.

A jak wypada audiobookowa odsłona tej historii? Olga Żmuda, narratorka, ma głos ciepły, ale momentami zbyt monotonny. Słuchając, odnosiłam wrażenie, że jej interpretacja nie zawsze oddaje emocjonalny ciężar tekstu. Tam, gdzie chciałam usłyszeć drżenie w głosie – na przykład w scenach, gdy Maryla wspomina swoje życie – dostawałam raczej stonowaną recytację. Porównując ją z Joanną Domańską, która czytała pierwszą część, trudno nie zgodzić się z opiniami słuchaczy: Domańska wnosiła więcej życia w słowa Wilczyńskiej. Żmuda nie jest zła – jej narracja ma w sobie pewną elegancję – ale czasem brzmi, jakby czytała instrukcję, a nie opowieść o ludzkich dramatach. Audio jakość jest bez zarzutu, co w przypadku 7 godzin i 45 minut słuchania ma znaczenie – brak szumów czy nierówności dźwięku to atut, który doceniam, zwłaszcza gdy audiobook towarzyszy mi w podróży.

Mimo tych zastrzeżeń, “Srebrna bransoletka” wciąga. Fabuła, choć przewidywalna, jak zauważył jeden z recenzentów, ma w sobie magnetyzm codzienności – tej zwykłej, a jednak niezwykłej. Wilczyńska, absolwentka zarządzania, która porzuciła korporację dla literatury, potrafi tkać historie, które są jak rozmowy przy stole: bliskie, prawdziwe, czasem bolesne. Widać w tym jej literacką intuicję, którą szlifowała na kursach kreatywnego pisania. Porównując ją do innych autorek literatury obyczajowej, jak Katarzyna Grochola czy Magdalena Witkiewicz, powiedziałabym, że Wilczyńska ma wyjątkowy dar do tworzenia postaci, które mogłyby być naszymi sąsiadkami – nieidealnych, ale przez to autentycznych.

Są jednak momenty, w których audiobook pozostawia niedosyt. Słuchaczki, jak Katarzyna czy Elżbieta, wyraziły nadzieję na kontynuację, i ja również czuję, że ta historia zasługuje na dalszy ciąg. Zakończenie, choć wzruszające, nie domyka wszystkich wątków – może to celowy zabieg, a może zaproszenie do refleksji? Jako krytyczka literacka doceniam takie otwarte zakończenia, ale jako słuchaczka chciałabym wiedzieć, co dalej z Nastką i jej restauracją, z babcią Anastazją i jej tajemnicami.

Komu poleciłabym ten audiobook? Tym, którzy lubią historie o rodzinie, o kobietach, które walczą o swoje szczęście mimo przeciwności. To nie jest lekka opowieść na letni wieczór – raczej towarzyszka na chwile zadumy, może przy kubku herbaty z miodem, gdy za oknem szumi deszcz. Jeśli szukacie darmowego audiobooka, warto sprawdzić platformy takie jak Audioteka czy Legimi, które czasem oferują “Srebrną bransoletkę” w promocji – to świetna okazja, by zanurzyć się w tej historii bez wydawania złotówki.

Słuchając, przypomniała mi się rozmowa z pewną pisarką, z którą dyskutowałam o tym, jak literatura obyczajowa potrafi być zwierciadłem naszych czasów. “Srebrna bransoletka” jest właśnie takim lustrem – smutnym, ale potrzebnym. Nie jest to dzieło rewolucyjne, nie zmieni kanonu literatury polskiej, ale w swojej prostocie i szczerości ma moc, której nie sposób zignorować.

Z literackim ukłonem i nadzieją na więcej takich historii, Zofia Kowalska