The Boyfriend: A Psychological Thriller – Freida McFadden audiobook – Mrożący krew w żyłach wyścig z czasem

Opis

Drodzy miłośnicy mrocznych zakamarków ludzkiej psychiki i literackich niespodzianek,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „The Boyfriend: A Psychological Thriller” Freidy McFadden, od razu poczułem, że to nie będzie zwykła lektura. Jako badacz folkloru i miłośnik thrillerów psychologicznych, często zastanawiam się, jak współczesne historie odzwierciedlają odwieczne lęki zakorzenione w ludzkiej naturze. Ta powieść, przeczytana przez Robba Moreirę, uderza w struny, które drgają w każdym z nas – strach przed zdradą, obawę przed nieznanym i niepokój, że ten, kogo kochamy, może być kimś zupełnie innym.

Sydney Shaw, główna bohaterka, to postać, która początkowo wydaje się typową młodą kobietą zmagającą się z trudnościami randkowania w Nowym Jorku. Jej historia szybko przekształca się jednak w coś znacznie mroczniejszego. McFadden mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo odsłaniając prawdę o tytułowym „chłopaku”. To przypomina mi moje badania nad polskimi legendami o zmorach i upiorach – istotach, które przybierają postać ukochanych, by wykorzystać zaufanie ofiary. W „The Boyfriend” mamy do czynienia ze współczesną wersją tego archetypu, gdzie zamiast nadprzyrodzonej istoty, zagrożeniem jest człowiek o niebezpiecznych skłonnościach.

Narracja Robba Moreiry dodaje tej historii dodatkowej głębi. Jego głos jest jak ciepły szept, który stopniowo przekształca się w złowrogą przestrogę. Szczególnie udane są momenty, gdy czytane są fragmenty z perspektywy mordercy – Moreira potrafi oddać zarówno pozorną niewinność, jak i ukrytą grozę tych scen. To właśnie w takich momentach audiobook pokazuje swoją przewagę nad tradycyjną lekturą – odpowiednio podany głos potrafi wzmocnić atmosferę niepokoju w sposób, którego drukowane słowo nie jest w stanie oddać.

Analizując konstrukcję powieści, warto zwrócić uwagę na sposób, w jaki McFadden gra z oczekiwaniami czytelnika. Początkowo historia wydaje się podążać utartym szlakiem thrillera psychologicznego, ale autorka umiejętnie wprowadza elementy, które burzą te przewidywania. To przypomina mi moją pracę nad scenariuszem krótkometrażowego filmu grozy, gdzie kluczowe było balansowanie między konwencją a zaskoczeniem. McFadden robi to znakomicie, choć – jak zauważyli niektórzy recenzenci – nie wszystkie „plot twisty” są jednakowo przekonujące.

Porównując „The Boyfriend” do innych thrillerów psychologicznych, warto wspomnieć o „Zaginionej dziewczynie” Gillian Flynn. Obie książki eksplorują temat niebezpiecznych związków i ukrytych tożsamości, ale McFadden skupia się bardziej na mechanizmach manipulacji w relacjach intymnych. To podejście przypomina mi badania nad psychologią stalkerów, które prowadziłem podczas studiów – sposób, w jaki przemoc może być ukryta za fasadą miłości i troski.

Dla polskiego słuchacza szczególnie interesujące mogą być kulturowe różnice w postrzeganiu zagrożeń. Podczas gdy w polskich thrillerach często mamy do czynienia z przemocą domową czy zemstą, w „The Boyfriend” widzimy bardziej amerykańskie podejście, gdzie niebezpieczeństwo często przychodzi z zewnątrz, pod postacią obcego, który jednak potrafi się doskonale wtopić w otoczenie. To ciekawy kontrast z polską literaturą grozy, gdzie zagrożenie częściej pochodzi „od swoich”.

Jeśli chodzi o techniczną stronę audiobooka, produkcja jest na wysokim poziomie. Dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, a tempo narracji pozwala zarówno na zrozumienie treści, jak i budowanie napięcia. Dla osób uczących się angielskiego może to być dobre ćwiczenie, choć ze względu na tempo i niektóre zwroty, początkujący mogą mieć trudności ze zrozumieniem wszystkich niuansów.

Podsumowując, „The Boyfriend” to solidny thriller psychologiczny, który wykorzystuje klasyczne schematy gatunku, ale robi to w sposób, który potrafi zaskoczyć nawet doświadczonych miłośników grozy. Audiobookowa wersja, dzięki interpretacji Robba Moreiry, dodaje tej historii dodatkowej mocy. Choć nie wszystkie zwroty akcji są jednakowo genialne, a główna bohaterka momentami irytuje swoją naiwnością, całość zapewnia satysfakcjonujące doświadczenie słuchowe. Dla fanów gatunku to pozycja warta uwagi, choć może nie rewolucjonizująca. Dla mnie, jako badacza ludzkich lęków, to kolejny dowód na to, że największe potwory często noszą ludzką twarz – i potrafią mówić najsłodsze słowa.

Z mrocznymi pozdrowieniami z krainy literackich niepokojów,
Piotr Czarny