Tylko pozory – Joanna Chwistek audiobook – Miłość, która zwodzi jak cień w mroku

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Tylko pozory” Joanny Chwistek, moje akademickie zacięcie kazało mi podejść do tej pozycji z pewną rezerwą. Romans mafijny? Gatunek, który w polskiej literaturze budzi zarówno fascynację, jak i kontrowersje. Jednak już po kilku minutach słuchania, gdy głos Anny Szymańczyk wprowadził mnie w świat May Castellano, zrozumiałem, że to nie będzie zwykła lektura, a raczej literacka podróż pełna niespodzianek.

Z perspektywy badacza literatury, który spędził lata analizując ewolucję polskiej prozy, muszę przyznać, że „Tylko pozory” stanowią interesujący przypadek współczesnego romansu. Joanna Chwistek, wpisując się w modny ostatnio trend romansów mafijnych, jednocześnie nadaje mu własny, charakterystyczny rys. To nie jest kolejna powielana schematycznie historia – a przynajmniej nie do końca.

Fabuła, w której główna bohaterka zostaje wyrwana ze snu i postawiona przed obliczem tajemniczego mężczyzny, od razu przywodzi mi na myśl dyskusje ze studentami o motywie „spotkania, które zmienia wszystko” w literaturze. Pamiętam, jak podczas jednych z zajęć analizowaliśmy podobne momenty zwrotne w dziełach różnych epok. W „Tylko pozory” ten motyw został wykorzystany z niezwykłą skutecznością, tworząc punkt wyjścia dla całej serii zdarzeń.

Anna Szymańczyk jako narratorka dokonuje prawdziwej sztuki interpretacji. Jej głos, pełen subtelnych modulacji, potrafi w jednej chwili oddać niepewność May, by za moment zabrzmieć mrocznym tonem, gdy czytane są fragmenty dotyczące świata mafii. Szczególnie urzekło mnie, jak lektorka radzi sobie z dialogami – każda postać ma swój charakterystyczny ton, co w audiobooku jest nieocenione. To właśnie dzięki takim wykonaniom forma audio zyskuje przewagę nad tradycyjną książką – emocje są bardziej wyczuwalne, napięcie bardziej palpitacyjne.

Analizując powieść pod kątem literackim, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych elementów. Po pierwsze, konstrukcja bohaterki – May Castellano to postać, która wyróżnia się na tle innych protagonistek romansów. Jej zadziorność i charyzma, o których wspomina wiele recenzji, faktycznie nadają historii szczególny charakter. To nie jest typowa „damsel in distress”, ale kobieta, która mimo trudnych okoliczności potrafi zachować swoją tożsamość.

Motyw mrocznej tajemnicy, który przewija się przez całą powieść, został poprowadzony z wyczuciem. Chwistek nie ujawnia wszystkich kart od razu, pozwalając słuchaczowi stopniowo odkrywać sekrety bohaterki. Ta technika narracyjna, znana mi z klasycznych powieści sensacyjnych, tutaj została zastosowana z dużą zręcznością, utrzymując napięcie przez całe 7 godzin i 19 minut audiobooka.

Porównując „Tylko pozory” do innych współczesnych polskich romansów mafijnych, takich jak dzieła Blanki Lipińskiej, widzę wyraźne różnice w podejściu do gatunku. Chwistek unika przesadnej wulgarności i brutalności, stawiając raczej na psychologiczne aspekty relacji między bohaterami. To bardziej subtelne, choć nie mniej emocjonujące podejście, które może przemówić do szerszego grona odbiorców.

Nie sposób nie wspomnieć o kontekście kulturowym, w jakim powstała ta powieść. W ostatnich latach obserwujemy prawdziwy wysyp romansów mafijnych w polskiej literaturze. Jako badacz muszę zadać pytanie: dlaczego akurat ten gatunek zyskuje taką popularność? „Tylko pozory” wydają się idealnie wpisywać w tę tendencję, oferując czytelnikom (a w tym przypadku słuchaczom) ucieczkę w świat niebezpieczeństwa i namiętności, gdzie reguły codzienności nie obowiązują.

Jeśli chodzi o techniczną stronę audiobooka, wydawnictwo NieZwykłe nie zawiodło. Jakość dźwięku jest znakomita, a tempo narracji idealnie dopasowane do charakteru powieści. Brak przeskoków głośności czy innych zakłóceń, które mogłyby zakłócić słuchanie. To ważne, zwłaszcza gdy audiobook trwa ponad siedem godzin – komfort słuchania jest wtedy kluczowy.

Czy „Tylko pozory” mają jakieś wady? Z punktu widzenia literaturoznawcy mógłbym wskazać na pewną przewidywalność niektórych wątków, co jednak w przypadku romansu niekoniecznie musi być minusem. Jak zauważyła jedna z recenzentek, czasami lektorka może wydawać się nieco męcząca przy dłuższym słuchaniu, choć dla mnie akurat ten styl interpretacji pasował idealnie do klimatu powieści.

Podsumowując, „Tylko pozory” to audiobook, który może zaskoczyć nawet tych, którzy podchodzą do romansów mafijnych z rezerwą. Dzięki znakomitej interpretacji Anny Szymańczyk historia Joanny Chwistek zyskuje dodatkowy wymiar, stając się czymś więcej niż tylko lekką rozrywką. To przykład, jak współczesna literatura popularna potrafi łączyć gatunkowe schematy z indywidualnym stylem autora, tworząc dzieło, które – choć nie pretenduje do miana arcydzieła – z pewnością zasługuje na uwagę.

Dla kogo będzie to idealna pozycja? Dla miłośników romansów szukających czegoś więcej niż cukierkowej historii, dla tych, którzy cenią sobie dobrze skonstruowane bohaterki, a także dla osób dopiero zaczynających przygodę z audiobookami – bo trudno o lepsze wprowadzenie do tej formy literackiego odbioru.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak