W promieniach szczęścia – Agata Przybyłek audiobook – Wzruszająca opowieść o miłości i poświęceniu

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, których serca biją w rytmie polskiej prozy,

Gdy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook „W promieniach szczęścia” Agaty Przybyłek, nie spodziewałam się, że ta historia tak głęboko zapisze się w mojej pamięci. To właśnie te nieoczekiwane literackie spotkania – gdy książka znajduje czytelnika w odpowiednim momencie życia – stanowią dla mnie największą wartość w pracy krytyka. A gdy narratorką jest Ewa Abart, której głos kojarzę z wielu udanych interpretacji, wiedziałam, że czeka mnie porządna dawka emocji.

Przybyłek konstruuje opowieść, która na pierwszy rzut oka wydaje się przewidywalną historią obyczajową, ale szybko okazuje się głębszą eksploracją ludzkich wyborów. Łucja, znajdując porzucone dziecko, staje przed dylematem, który przypomniał mi dyskusje z moimi studentami o etyce odpowiedzialności w literaturze współczesnej. Jak często w życiu decydujemy się na poświęcenie własnych marzeń dla dobra innych? Czy taka decyzja to akt heroizmu, czy może wewnętrznej konieczności? Autorka nie daje łatwych odpowiedzi, pozwalając słuchaczowi na własne refleksje.

Ewa Abart jako narratorka doskonale wyczuwa emocjonalne niuanse tej historii. Jej głos w scenach, gdy Łucja zmaga się z decyzjami, ma tę szczególną jakość – słychać w nim zarówno determinację, jak i łamiące się serce. Pamiętam, jak podczas słuchania jednej z kluczowych scen w parku (nie chcąc zdradzać fabuły), musiałam zatrzymać odtwarzanie – tak mocno wciągnęłam się w przeżycia bohaterki, że potrzebowałam chwili oddechu. To właśnie magia dobrej interpretacji audiobookowej – gdy narrator staje się przewodnikiem po emocjonalnych meandrach tekstu.

Drugi wątek, dotyczący Justyny zmagającej się z depresją, został przez Przybyłek potraktowany z zadziwiającą wrażliwością. Jako krytyczka często spotykam się z uproszczonymi portretami problemów psychicznych w literaturze popularnej. Tutaj autorka unika pułapek stereotypu, pokazując powolny proces zdrowienia jako drogę przez ciemność, gdzie każdy mały krok naprzód jest zwycięstwem. Abart interpretuje te fragmenty z wyczuciem, jej głos staje się niemal dotykalnie ciepły w momentach nadziei, a kiedy indziej – przejmująco kruchy.

Technicznie audiobook stoi na wysokim poziomie. Dźwięk jest czysty, dobrze zbalansowany, co szczególnie doceniam podczas długich sesji słuchania. Storyside jako wydawca zadbał o jakość produkcji – brak tu irytujących przesterowań czy wahań głośności, które czasem psują przyjemność z odbioru.

Czy są jakieś słabsze strony? Dla czytelników oczekujących literackich eksperymentów czy złożonej struktury narracyjnej, powieść może wydać się zbyt tradycyjna. Przybyłek trzyma się sprawdzonych schematów gatunkowych, choć – trzeba przyznać – wykonuje je z niezwykłą starannością. Momentami miałam też wrażenie, że niektóre wątki (jak relacja studentki z wykładowcą) mogłyby zostać bardziej pogłębione.

Porównując „W promieniach szczęścia” do innych pozycji w serii „Bądź przy mnie zawsze”, widzę charakterystyczny dla Przybyłek styl – emocjonalną szczerość połączoną z wiarą w siłę ludzkiej dobroci. To literatura, która nie wstydzi się wzruszeń, ale też nie popada w ckliwość. W polskiej literaturze obyczajowej przywodzi mi to na myśl najlepsze momenty twórczości Katarzyny Grocholi, choć Przybyłek ma bardziej intymny, mniej komediowy styl.

Komu szczególnie poleciłabym tę pozycję? Na pewno osobom szukającym historii, które – jak mawiała moja babcia – „napawają serce”. To audiobook na jesienne wieczory, gdy potrzebujemy przypomnienia, że nawet w trudnych wyborach można znaleźć swoje szczęście. Dla tych, którzy cenią sobie dobre wykonanie – Ewa Abart po raz kolejny udowadnia, że należy do ścisłej czołówki polskich lektorek.

Słuchając „W promieniach szczęścia”, wielokrotnie zastanawiałam się, jak potoczyłyby się losy bohaterek, gdyby podjęły inne decyzje. I chyba właśnie to jest największą zaletą tej powieści – nie daje gotowych recept, ale skłania do przemyśleń nad własnymi wyborami. W świecie, gdzie tak często szukamy prostych odpowiedzi, taka literatura jest szczególnie cenna.

Z literackim pozdrowieniem,
Zofia Kowalska