Władca lenistwa – Ana Huang audiobook – Namiętna walka serc w świecie bogactwa i pokus

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Władca lenistwa” Any Huang, moje akademickie zacięcie kazało mi podejść do tej pozycji z pewną rezerwą. Jako badacz literatury specjalizujący się w dziełach XIX i XX wieku, rzadko zagłębiam się w współczesne romanse. Jednak już po kilku godzinach słuchania muszę przyznać, że ta historia Xavier’a Castillo i Sloane Kensington wciągnęła mnie bardziej, niż się spodziewałem.

Pamiętam, jak podczas moich badań nad ewolucją bohatera romantycznego w literaturze polskiej, analizowałem przemianę postaci od romantycznych buntowników po współczesnych „władców” różnych sfer życia. Xavier Castillo to swoista współczesna wersja takiego bohatera – dziedzic fortuny, który zamiast walczyć z systemem, wybiera bierny opór wobec rodzinnych oczekiwań. Ana Huang stworzyła postać, która balansuje na granicy stereotypu „bogatego playboya”, ale dzięki subtelnemu rozwojowi charakteru unika płytkości.

Z literackiego punktu widzenia, najciekawszym aspektem powieści jest dynamiczna relacja między głównymi bohaterami. Sloane Kensington to postać, która przypomina mi silne kobiece charaktery z polskiej literatury międzywojennej – inteligentna, ambitna, a jednocześnie skrywająca wrażliwość. Konflikt między jej profesjonalizmem a rodzącym się uczuciem stanowi trzon narracji. Huang sprawnie buduje napięcie, stosując zabieg, który w teorii literatury nazywamy „opóźnieniem gratyfikacji emocjonalnej” – czytelnik (czy w tym przypadku słuchacz) musi poczekać na kulminację relacji, co wzmacnia jej wymowę.

Przechodząc do warstwy audiobookowej, Marcin Stec jako narrator doskonale oddaje charakter Xavier’a – jego głos ma tę właściwą mieszankę luzu i głębi, która idealnie pasuje do postaci. Szczególnie udane są sceny, w których Xavier żartuje z Sloane – Stec potrafi oddać zarówno przekorę, jak i rodzące się pod powierzchnią uczucie. Jednak, podobnie jak zauważyła w swojej recenzji Domi, interpretacja dialogów żeńskich przez Monikę Chrzanowską może budzić mieszane uczucia. Chwilami miałem wrażenie, że nadmierna dbałość o artykulację odbiera naturalność niektórym scenom.

Z punktu widzenia konstrukcji fabuły, „Władca lenistwa” wpisuje się w popularny ostatnio trend tzw. „romance z przeszkodami”. Ana Huang jednak unika największej pułapki tego gatunku – przewidywalności. Choć ogólny schemat relacji jest rozpoznawalny, autorka zaskakuje kilkoma zwrotami akcji, szczególnie w drugiej połowie książki. Tragiczne wydarzenia, o których mowa w opisie, nie są jedynie tłem, ale stają się katalizatorem prawdziwej przemiany bohaterów.

Porównując tę pozycję do innych współczesnych romansów, można dostrzec pewne podobieństwa do twórczości Sylvii Day czy E.L. James, jednak Huang wnosi do gatunku więcej subtelnego humoru i psychologicznej głębi. Xavier nie jest jedynie bogatym uwodzicielem, a Sloane – sztywną bizneswoman. Ich relacja rozwija się organicznie, a konflikty wynikają z charakterów, a nie z wymuszonych przez autorkę sytuacji.

Dla słuchaczy, którzy cenią sobie nie tylko treść, ale i formę audiobooka, „Władca lenistwa” oferuje solidne doświadczenie. Produkcja Czwartej Strony utrzymuje wysoki standard jakości dźwięku, a podział na narratorów (choć, jak wspomniałem, nie do końca równomierny pod względem wykonania) dodaje dynamiki. Czas trwania ponad 14 godzin może wydawać się długi, ale dobrze zbudowane tempo narracji sprawia, że słuchacz nie odczuwa znużenia.

Zastanawiając się nad uniwersalnym przesłaniem powieści, dostrzegam w niej współczesną przypowieść o tym, jak pozory mogą mylić. Xavier, postrzegany jako lekkoduch, okazuje się człowiekiem o nieoczekiwanej głębi, podczas gdy Sloane, z pozoru doskonale panująca nad sobą, musi skonfrontować się z własnymi emocjami. To właśnie ta psychologiczna prawdziwość, ukryta pod powierzchnią lekkiej fabuły, stanowi największą siłę książki.

Dla mnie, jako badacza literatury, szczególnie interesujące było obserwowanie, jak współczesny romans komercyjny przyswaja sobie elementy tradycyjnej powieści psychologicznej. Ana Huang nieświadomie kontynuuje pewną tradycję literacką – pokazuje, że nawet w ramach gatunku uważanego za „lekką” rozrywkę, można poruszać ważne tematy samoświadomości, odpowiedzialności i autentyczności w relacjach.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak