Wrota Abaddona – James S.A. Corey audiobook – Tajemnica kosmosu czeka na odważnych!

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży międzygwiezdnych,

Gdy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook “Wrota Abaddona” Jamesa S.A. Coreya w interpretacji Macieja Kowalika, moje doświadczenia z wcześniejszymi częściami “Ekspansji” przygotowały mnie na pewien rodzaj kosmicznej epopei. Ale ta część – ach, ta część – zaskoczyła mnie jak poranne słońce w mroźny krakowski poranek, gdy nieoczekiwanie przebija się przez gęste mgły.

Pamiętam, jak podczas moich studiów nad współczesną literaturą science fiction, analizowałam sposób, w jaki autorzy budują napięcie między technologicznym postępem a ludzką naturą. “Wrota Abaddona” to majstersztyk w tej dziedzinie – jak nasza rodzima “Lód” Dukaja, tylko w kosmicznej odsłonie. Corey (a właściwie Abraham i Franck) tkają swoją opowieść z precyzją gdańskiego bursztynnika, gdzie każdy wątek, każda postać ma swoje miejsce i znaczenie.

Centralnym motywem są tytułowe wrota – tajemniczy artefakt, który jak współczesna wieża Babel, jednocześnie łączy i dzieli ludzkość. Słuchając fragmentów o pierwszych próbach ich eksploracji, nie mogłam oprzeć się skojarzeniom z moją wizytą w kopalni soli w Wieliczce – te same uczucia grozy i fascynacji wobec nieznanego. Autor mistrzowsko gra na tej ambiwalencji, pokazując, jak ludzka ciekawość ściera się z instynktem samozachowawczym.

Maciej Kowalik jako lektor – cóż, to prawdziwa uczta dla uszu! Jego głos ma tę samą jakość co dobre wino z mojego ulubionego małopolskiego winnicy – bogaty, pełny niuansów, z odpowiednią dozą dramatyzmu. Szczególnie udane są dialogi Holdena, gdzie Kowalik oddaje tę charakterystyczną mieszankę uporu i wrażliwości. Jedynie w scenach zbiorowych czasem gubi się różnica głośności, jak gdyby reżyser dźwięku zasnął przy konsoli – drobna niedogodność w tej inaczej znakomitej interpretacji.

Porównując do innych dzieł gatunku, “Wrota Abaddona” stoją gdzieś między “Diuną” Herberta a “Gra Endera” Carda – z tą polską nutą refleksyjności, którą odnajdujemy u Dukaja. To nie tylko strzelanina w kosmosie (choć i tej nie brakuje), ale przede wszystkim głęboka refleksja nad tym, co czyni nas ludźmi, gdy stajemy wobec absolutnej Obcości.

Dla kogo będzie to idealny audiobook? Dla tych, którzy lubią, gdy science fiction zmusza do myślenia, nie rezygnując przy tym z dobrej zabawy. Dla wielbicieli politycznych intryg w stylu naszego rodzimego “Zniewolonego umysłu”, tylko w futuryzującej odsłonie. I wreszcie – dla wszystkich, którzy chcą doświadczyć, jak doskonała interpretacja może wzbogacić literackie dzieło.

Po zakończeniu słuchania, przez długi czas nosiłam w sobie te obrazy – wrota otwierające się w czarnej pustce, spiski sięgające najwyższych szczebli władzy, zwykli ludzie stający wobec nadzwyczajnych wyzwań. To właśnie znak najlepszej literatury – gdy historia żyje w nas długo po odłożeniu książki (czy w tym przypadku – po wyjęciu słuchawek).

Z kosmicznym pozdrowieniem spod literackich gwiazd,
Zofia Kowalska