Wymazane archiwum. Zła woda – Igor Brejdygant audiobook – Mroczna tajemnica Żuław czeka na Ciebie

Opis

Drodzy miłośnicy mrocznych opowieści,

Jako wieloletni badacz literatury grozy i znawca polskich legend ludowych, z ogromnym zainteresowaniem zanurzyłem się w świat “Złej wody” Igora Brejdyganta. To słuchowisko, osadzone w ponurych realiach Żuław roku 1965, przypomniało mi moje własne badania nad lokalnymi podaniami o wodnych demonach i niewytłumaczalnych zjawiskach, szczególnie te dotyczące tajemniczych topielców z delty Wisły i upiorów błotnych, o których szeptano wśród rybaków jeszcze w latach 50-tych.

Fabuła prowadzi nas przez mroczną historię brutalnych morderstw, gdzie granica między rzeczywistością a nadnaturalnym horrorem stopniowo się zaciera. Porucznik Marek Nowaczyk, przybywający z Warszawy do prowincjonalnej miejscowości, staje przed zagadką, która wykracza daleko poza ramy standardowego śledztwa kryminalnego. Jego postać to fascynujące studium konfrontacji racjonalnego umysłu z niewytłumaczalnym – scena, w której odkrywa pierwsze okaleczone ciało wśród trzcin, podczas gdy woda powoli wdziera się do opuszczonej chaty, to prawdziwy majstersztyk narracyjny.

Realizacja dźwiękowa zasługuje na szczególne uznanie. Jako osoba, która współpracowała przy produkcji horrorów, doceniam mistrzowskie wykorzystanie efektów akustycznych. Odgłosy nieustającego deszczu, szum wody i złowrogie szepty budują atmosferę narastającego niepokoju. Szczególnie zapadł mi w pamięć moment, gdy w trzecim rozdziale słychać wyraźne pluskanie czegoś dużego w wodzie, podczas gdy dialogi sugerują, że w pobliżu nikogo nie ma. Sylwia Nowiczewska wraz z pozostałymi aktorami tworzą przekonujące kreacje, które potęgują uczucie wszechogarniającego lęku – jej interpretacja roli miejscowej nauczycielki, stopniowo pogrążającej się w obłędzie, to prawdziwy aktorski majstersztyk.

Brejdygant umiejętnie splata elementy klasycznego kryminału z motywami grozy, tworząc hybrydę, która przypomina najlepsze dokonania Stephena Kinga i Zygmunta Miłoszewskiego. Szczególnie intrygujące jest wykorzystanie lokalnego folkloru i historii Żuław jako tła dla współczesnej opowieści. Scena, w której mieszkańcy wspominają legendę o “Wodnym”, demonie mszczącym się na tych, którzy odważyli się odebrać ziemię morzu, doskonale ilustruje, jak dawne wierzenia i lęki przenikają do współczesnej świadomości społecznej.

Na uwagę zasługuje również warstwa psychologiczna – sposób, w jaki autor eksploruje zbiorowe lęki społeczności żyjącej w ciągłym zagrożeniu ze strony żywiołu. Wątek partyjnych oficjeli, którzy traktują tragedię jako przeszkodę w realizacji planów gospodarczych, dodaje głębi tej opowieści. To nie tylko historia o morderstwach, ale także studium strachu zakorzenionego głęboko w lokalnej świadomości, przypominające nieco klimat “Drogi do Piekeł” Marka Krajewskiego.

Jeśli miałbym wskazać słabsze strony, to tempo narracji w środkowej części nieco spowalnia, szczególnie w wątku romansowym między Nowaczykiem a miejscową lekarką, jednak jest to rekompensowane przez mistrzowskie budowanie napięcia w finale, gdy prawda o “nich” wychodzi na jaw w scenie, która mogłaby być ekranizowana przez samego Ariego Astera.

Audiobook szczególnie polecam słuchaczom, którzy cenią sobie połączenie klasycznego kryminału z elementami grozy psychologicznej. Najlepiej słuchać go w długie, deszczowe wieczory, gdy za oknem szaleje wiatr – wtedy immersja jest najpełniejsza, a dźwięk kapiącej wody za oknem zlewa się z tymi ze słuchowiska, tworząc niepokojącą symfonię. To pozycja obowiązkowa dla fanów “Wroga” Szczepana Twardocha i “Czarnego młyna” Marcina Mortki.

W cieniu niewyjaśnionego,
Piotr Czarny