Wyśnione szczęście – Kristin Hannah audiobook – Pełna nadziei podróż do miłości

Opis

Cześć, miłośnicy dobrych historii i audiobookowych podróży! Tu Tomasz Wiśniewski, wasz przewodnik po świecie literackich emocji.

Gdy tylko usłyszałem, że Kristin Hannah – autorka, która poruszyła mnie „Słowikiem” – ma nową powieść w wersji audio, od razu wiedziałem, że muszę dać jej szansę. „Wyśnione szczęście” w interpretacji Anny Dereszowskiej to jak gorąca czekolada w zimowy wieczór – rozgrzewająca, ale czy zawsze smakuje tak samo wybornie? Oto moje wrażenia po kilku godzinach spędzonych z Joy, bohaterką tej świątecznej opowieści.

Pamiętam, jak rok temu analizowałem na blogu fenomen książek Hannah w Polsce. To ciekawe, jak jej proza – choć osadzona w amerykańskich realiach – rezonuje z polską duszą. Może dlatego, że tematy samotności, zdrady i poszukiwania siebie są uniwersalne? „Wyśnione szczęście” to właśnie taka historia – Joy, bibliotekarka po czterdziestce, odkrywa, że jej małżeństwo to fikcja, a święta będą najtrudniejsze w jej życiu. Decyduje się na podróż, która ma jej pomóc odzyskać wiarę w… no właśnie, w co właściwie?

Anna Dereszowska jako lektorka to strzał w dziesiątkę. Jej głos ma tę ciepłą barwę, która idealnie pasuje do nastroju powieści. Choć muszę przyznać, że momentami rzeczywiście wpada w szept – jak podczas czytania dzieciom na dobranoc. To może irytować, gdy słucha się w hałaśliwym tramwaju, ale w domowym zaciszu tworzy intymną atmosferę. Dereszowska świetnie oddaje emocje Joy – od goryczy po nadzieję – choć czasem miałem wrażenie, że niektóre dialogi brzmią zbyt teatralnie jak na codzienną rozmowę.

Fabularnie „Wyśnione szczęście” to klasyczny romans obyczajowy z elementami świątecznej magii. Hannah jak zwykle pisze płynnie, ale przyznaję – to nie jest poziom „Słowika”. Akcja bywa przewidywalna, a niektóre zwroty akcji widziałem już w dziesiątkach podobnych historii. Mimo to, jest w tej książce coś urzekającego. Może to sposób, w jaki autorka portretuje samotność w tłumie? Albo sceny, gdy Joy odkrywa, że szczęście często kryje się tam, gdzie się go nie spodziewamy?

Porównując do innych dzieł Hannah, „Wyśnione szczęście” jest jak jej lżejsza wersja – mniej dramatu, więcej ciepła. To raczej „Jedz, módl się, kochaj” w świątecznym wydaniu niż „Gdzie poniesie wiatr”. Dla mnie najsilniejszym elementem było tło obyczajowe – sposób, w jaki autorka pokazuje, jak święta potrafią wyolbrzymiać zarówno radości, jak i bóle.

Czy polecam? Jeśli szukacie lekkiej, emocjonalnej historii na długie zimowe wieczory – tak. To idealna propozycja dla fanów Hannah i miłośników świątecznych opowieści. Ale jeśli oczekujecie drugiego „Słowika”, możecie się rozczarować. Dla mnie to była przyjemna, choć nie rewolucyjna lektura – solidne 4/5.

A na koniec osobista refleksja: słuchając o Joy, przypomniałem sobie moją babcię, która zawsze mówiła, że „szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania”. „Wyśnione szczęście” w pewnym sensie to potwierdza – czasem trzeba zgubić się, by znaleźć to, co najważniejsze.

Wasz Tomasz, który wciąż wierzy, że dobre książki (i audiobooki!) mogą zmieniać perspektywę. Do usłyszenia na blogu i w social mediach!
Tomasz Wiśniewski