Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu – Agata Romaniuk audiobook – Tajemnice skrywane pod abajami

Opis

Drodzy miłośnicy literatury faktu i podróży w nieznane,

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po audiobook “Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu” autorstwa Agaty Romaniuk, nie spodziewałam się, że ta podróż przez pustynne krajobrazy i ludzkie historie tak głęboko mnie poruszy. Jako krytyczka literacka, która od lat analizuje współczesną prozę i reportaże, mogę śmiało powiedzieć: to nie jest zwykła książka. To zaproszenie do świata, który jednocześnie fascynuje i przeraża, a w wersji audio, z głosem Agnieszki Czekańskiej, nabiera jeszcze większej mocy.

Już od pierwszych minut słuchania uderza nas coś, co wyróżnia ten reportaż – niezwykła wnikliwość autorki. Agata Romaniuk, niczym wprawna obserwatorka, pochyla się nad życiem kobiet i mężczyzn w Omanie, gdzie pod warstwą tradycji i pozornej harmonii kryją się namiętności, sprzeczności i codzienne dramaty. Opowieść o kontraktowych małżeństwach, Tinderze używanym w sekrecie czy przedślubnych umowach, które brzmią jak transakcje handlowe, porusza do głębi. Pamiętam, jak kiedyś, podczas rozmowy z jednym z polskich pisarzy współczesnych, dyskutowaliśmy o tym, jak literatura faktu potrafi oddać ludzkie doświadczenie w sposób bardziej intymny niż fikcja. Tutaj Romaniuk osiąga to mistrzowsko – w jej słowach czuć puls życia, a jednocześnie chłodną precyzję dziennikarską.

Sama treść książki skłania do refleksji. Oman, rządzony przez samotnego sułtana Kabusa, jawi się jako miejsce pełne paradoksów. Kobiety, które wolą „zaszyć się” przed ślubem, by udawać dziewice, czy matki sprzedające własne dzieci, a potem oczekujące od nich pieniędzy – to obrazy, które zostają z nami na długo. Nie mogę nie wspomnieć o mojej własnej pamięci z czasów, gdy pisałam artykuł o współczesnej prozie polskiej i analizowałam, jak autorzy używają języka, by oddać wielowymiarowość ludzkich losów. W “Z miłości? To współczuję” ta wielowymiarowość jest niemal namacalna – od drobnych szczegółów codzienności po szersze tło społeczne.

A co z samym audiobookiem? Głos Agnieszki Czekańskiej to prawdziwy skarb. Jej interpretacja jest ciepła, ale nie przesłodzona, spokojna, a jednocześnie pełna emocji tam, gdzie wymaga tego tekst. Słuchając jej, czułam się, jakby ktoś opowiadał mi te historie przy ognisku – intymnie, ale z wyczuwalnym dystansem, który pozwala na własne przemyślenia. Jakość nagrania jest bez zarzutu, co w przypadku audiobooków o takiej długości – 6 godzin i 22 minuty – ma ogromne znaczenie. Nie ma tu miejsca na zmęczenie słuchacza, a każda pauza i intonacja zdają się być dokładnie przemyślane.

Nie sposób jednak nie dostrzec pewnych ograniczeń. Dla kogoś, kto nie zna realiów krajów Zatoki Perskiej, niektóre wątki mogą wydać się zbyt egzotyczne, by w pełni je zrozumieć bez dodatkowego kontekstu. Romaniuk zakłada, że czytelnik sam połączy kropki, co dla jednych będzie atutem, a dla innych drobnym mankamentem. Mimo to, jej reportaż nie moralizuje – raczej pokazuje, zostawiając nas z pytaniami. I to właśnie sprawia, że słuchanie tego audiobooka to doświadczenie tak wyjątkowe.

Porównując “Z miłości? To współczuję” do innych reportaży, nasuwa mi się myśl o Kapuścińskim – jego zdolności do wchodzenia w skórę swoich bohaterów. Romaniuk ma podobny dar, choć jej styl jest bardziej współczesny, chwilami wręcz filmowy. Jeśli lubicie książki takie jak “Białe” Ilony Wiśniewskiej czy “Po Syberii” Colina Thubrona, ten audiobook z pewnością Was zachwyci. To podróż nie tylko w przestrzeni, ale i w głąb ludzkiej duszy.

Komu poleciłabym tę książkę? Wszystkim, którzy szukają w literaturze faktu czegoś więcej niż suchej relacji – tym, którzy chcą zrozumieć, jak kultura kształtuje ludzi, i tym, którzy doceniają dobrze opowiedzianą historię. To audiobook, który zostaje z nami, zmusza do myślenia i każe docenić własne życie – jak pisała jedna ze słuchaczek, cytując Marylę Rodowicz: „Ja to mam szczęście, że w tym momencie żyć mi przyszło w kraju nad Wisłą”.

Na koniec, nie mogę nie podkreślić, że możliwość sięgnięcia po ten audiobook za darmo to prawdziwa gratka. W dobie, gdy dostęp do wartościowej literatury bywa ograniczony, taka okazja to coś, co warto wykorzystać. “Z miłości? To współczuję” to nie tylko świetny reportaż, ale i słuchowisko, które udowadnia, że audiobooki mogą być sztuką samą w sobie.

Z literackim ukłonem i zachętą do słuchania,
Zofia Kowalska